دوره 15، شماره 4 - ( 11-1399 )
جلد 15 شماره 4 صفحات 370-361 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
yosefzaei S, mahdi nezhad N, fakheri B, ganjali S. Identification of DHN5 gene and its evolutionary relationships in wheat and its ancestors. MGj 2021; 15 (4) :361-370
URL: http://mg.genetics.ir/article-1-114-fa.html
URL: http://mg.genetics.ir/article-1-114-fa.html
یوسف زایی سمیه، مهدی‌نژاد نفیسه، فاخری براتعلی، گنجعلی صالحه. شناسایی ژن DHN5 و بررسی روابط تکاملی آن در گندم زراعی و اجداد آن. فصلنامه علمی ژنتیک نوین. 1399; 15 (4) :361-370
دانشگاه زابل
چکیده: (1416 مشاهده)
پروتئین‌های LEA اولین بار در گندم و پنبه به‌عنوان پروتئین‌های تجمعی در اواخر دوره جنینی جهت مقابله با تنش‌های محیطی شناسایی و مطرح شدند. پروتئین‌های دهیدرین گروه دوم از مجموعه پروتئین‌های بسیار آب‌دوست خانواده LEA می‌باشند که در برابر خشکی مقاوم‌اند. با توجه به اهمیت دهیدرین‌ها، ژن DHN5 از سه گونه گندم دیپلویید وحشی (Aegilops speltoides، tauschii Aegilops و Triticum urartu)، دو رقم گندم دوروم تتراپلوئید زراعی (بهرنگ و شبرنگ) و دو رقم گندم هگزاپلوئید زراعی (بولانی و سیستان) جهت شناسایی و ارزیابی روند تکامل مولکولی جداسازی و توالی‌یابی گردید و برای اولین بار این ژن در گندم به‌واسطه این پژوهش شناسایی و نتایج حاصل از توالی‌یابی ژن در ارقام گندم زراعی و اجداد وحشی آن در پایگاه جهانی داده NCBI ثبت گردید. نتایج توالی یابی نشان داد که جهش جانشینی انتقالی بیشتر از جانشینی تقاطعی است و نسبت dN/dS برابر 13/1 به دست آمد که روند انتخاب مثبت ژن DHN5 در بین ارقام زراعی و وحشی گندم را در طی تکامل نشان میدهد. نواحی حفاظت‌شده بخش اندکی از توالی ژن DHN5 را تشکیل میدهد که این امر نشان‌دهنده مستعد بودن آن به تغییرهای نوکلئوتیدی و جهش است. درخت فیلوژنتیک مربوط به‌توالی ژن دهیدرین گندم به همراه 28 واریته گیاهی دیگر به روش Neighbor-joining رسم شد که نشان‌دهنده مسیـرهای تـکاملی مختـلف ژن DHN5 برای اشتقاق گونه‌های دیپلوئید، تتراپلوئید و هگزاپلوئید از یکدیگر اسـت. تجـزیه و تحلیـل فیلوژنتـیکی نشان داد در رقم سیستان، به دلیل سازگاری به شرایط تنش خشکی، توالی این ژن به واسطه جهش‌های فراوان دچار تغییر زیاد شده که باعث می‌شود در بررسی‌های فیلوژنتیکی از سایر گندم‌های موردمطالعه جدا گردد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده در تمام ارقام موردمطالعه می‌توان نتیجه گرفت که این ژن احتمالاً بر روی هر سه ژنوم A، B و D گندم قرار دارد.
نوع مطالعه: پژوهشی کامل |
موضوع مقاله:
ژنتیک گیاهی
دریافت: 1398/7/17 | پذیرش: 1399/11/14 | انتشار: 1399/11/14
دریافت: 1398/7/17 | پذیرش: 1399/11/14 | انتشار: 1399/11/14
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
