دوره 16، شماره 4 - ( 10-1400 )
جلد 16 شماره 4 صفحات 340-329 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nour-Mohammadi E, Fabriki-Ourang S, Pour-Abughadareh A. Evaluation of Allelic Diversity of Genes Encoding Glutenin and Gliadin in Bread Wheat and its Some Relatives. MGj 2021; 16 (4) :329-340
URL: http://mg.genetics.ir/article-1-1692-fa.html
URL: http://mg.genetics.ir/article-1-1692-fa.html
نورمحمدی الهام، فابریکی اورنگ صدیقه، پورابوقداره علیرضا. ارزیابی تنوع آللی ژنهای کدکننده گلوتنین و گلیادین در گندم نان و برخی خویشاوندان آن. فصلنامه علمی ژنتیک نوین. 1400; 16 (4) :329-340
دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، قزوین
چکیده: (1811 مشاهده)
برای مطالعه تنوع ژنتیکی و آللی در ژنهای کدکننده پروتئینهای گلوتنین و گلیادین در گونههای بومی گندم، از 98 توده گندم تریتیکوم متعلق به چهار گونهaestivum T.، T. boeoticum، T. durum وuartu T. جمعآوری شده از استانهای مختلف ایران استفاده گردید. 13 جفت آغازگر گلوتنین با وزن مولکولی پایین (LMW-GS)، چهار جفت آغازگر گلوتنین با وزن مولکولی بالا(HMW-GS) و چهار جفت آغازگر گلیادین به ترتیب 1327، 548 و 152 قطعه تکثیرکردند. بیشترین تنوع ژنتیکی در بلوک ژنی Glu-3A که متعلق به گلوتنین با وزن مولکولی پایین است مشاهده شد و 13 جفت آغازگر اختصاصی در مجموع 34 آلل با طول 180 تا 1500 جفت باز تکثیر دادند که 11 آلل قبلا گزارش شده بودند و 23 آلل به عنوان آللهای احتمالا جدید تکثیر و شناسایی شدند. در بلوک ژنی Glu-A1 که متعلق به گلوتنین با وزن مولکولی بالاست، بیشترین چند شکلی آللی توسط آغازگرهای Glu-A1 و Xrj5 تکثیر شدند. در بلوک ژنی Gli-A2 توسط دو آغازگر اختصاصی Gli-AS6 وGli-AS5 تنها یک آلل تکثیر شد. بیشترین و کمترین تعداد آللهای موثر متعلق به دو گونه T. aestivum و T. uartu بود. متوسط شاخص تنوع ژنتیکی نی برابر با 19/0 و بیشترین و کمترین مقدار آن مربوط به گونه T. aestivum و T. uartu بود. براساس گروهبندی انجام شده 98 توده در دو گروه اصلی قرار گرفتند. در گروه اصلی اول توده های مربوط به دو گونه تکامل یافته T. aestivum و T. durum قرار گرفتند که نشان دهنده بیشترین شباهت ژنتیکی بین دو گونه میباشد. در گروه اصلی دوم تودههای دو گونه وحشی T. boeticum و T. uartu قرار گرفتند. در مجموع تنوع آللی زیادی برای زیرواحدهای گلوتنین با وزن مولکولی پایین در گونههای تریتیکوم مورد مطالعه مشاهده شد که قابلیت این گونهها را به عنوان یک منبع ارزشمند ژنی برای برنامههای بهنژادی با هدف بهبود کیفیت نانوایی در گندم نمایان میکند.
نوع مطالعه: پژوهشی کامل |
موضوع مقاله:
ژنتیک گیاهی
دریافت: 1399/12/16 | پذیرش: 1400/7/28 | انتشار: 1400/10/11
دریافت: 1399/12/16 | پذیرش: 1400/7/28 | انتشار: 1400/10/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
