پردازش متناوب فرایندی مولکولی است که با تاثیر روی ژن­های کد شونده و غیرکد شونده سبب ایجاد انعطاف­پذیری تراسکریپتومی و پروتئومی در گیاهان و جانواران می­شود. اثرات عملکرد پیرایش متناوب از طریق ایجاد ایزوفرم­های پروتئینی، تغییر در ویژگی­های عامل­های نسخه­برداری، تغییر در جایگذاری پروتئین­ها و نیز تغییر در ویژگی­های آنزیمی اعمال می­شود. یکی از مهم‌ترین اثرهای عملکردی پردازش متناوب در گیاهان، افزایش قابلیت تحمل و سازگاری به انواع تنش­های زیستی و غیرزیستی می­باشد. در این مقاله مروری هر یک از اثرهای عملکردی فرایند پردازش متناوب در گیاهان به‌صورت خلاصه مورد بررسی و بحث قرار می­گیرد.