AU - Mehravaran, Leila AU - Omidi, Mansoor AU - Naghavi, Mohammad Reza AU - Fakheri, Barat Ali TI - Effect of salicylic acid and yeast extract on biochemical change and expression of two important genes in stevia PT - JOURNAL ARTICLE TA - MGJ JN - MGJ VO - 16 VI - 2 IP - 2 4099 - http://mg.genetics.ir/article-1-1648-fa.html 4100 - http://mg.genetics.ir/article-1-1648-fa.pdf SO - MGJ 2 AB  - در این مطالعه، پاسخ­های بیوشیمیایی استویا در سطوح مختلف اسید سالیسیلیک (صفر، 25، 50، 75 و 100 میکرومولار) و عصاره مخمری (صفر، 1، 2، 3 و 5 گرم در لیتر) در شرایط کشت بافت و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. چهار هفته پس از کشت، صفات بیوشیمیایی شامل میزان H2O2، میزان کربوهیدرات­های محلول، DPPH، فنل کل و پروتئین کل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان دهنده اثر معنی­دار اسید سالیسیلیک و عصاره مخمری بر کلیه صفات مورد مطالعه بود. نتایج نشان داد که با افزایش میزان DPPH، میزان فنل کل نیز افزایش می­یابد که نشان دهنده یک رابطه خطی بین آن­هاست. به طوری­که بیشترین مقدار آن­ها در غلظت­های 100 میکرومولار اسید سالیسیلیک و 5 گرم در لیتر عصاره مخمری بود. بیشترین مقدار پروتئین محلول در غلظت­های 75 میکرومولار و 3 گرم در لیتر و بیشترین میزان کربوهیدرات محلول در غلظت­های 75 میکرومولار و 2 گرم در لیتر عصاره مخمری مشاهده شد. نتایج حاصل از بررسی بیان ژن نشان داد که هر دو ژن تحت تاثیر الیسیتورها قرار گرفتند. بیشترین میزان بیان DXS و CPPS در غلظت­های 50 میکرومولار اسید سالیسیلیک و 2 گرم در لیتر عصاره مخمری بود. بالا بودن میزان بیان این ژن­ها می­تواند نشان­دهنده بالا بودن میزان محصول نهایی مسیر بیوسنتزی باشد. لذا می­توان نتیجه گرفت که کاربرد اسید سالیسیلیک و عصاره مخمری روشی مناسب برای افزایش بیوسنتز ترکیبات زیست فعال در استویا است. CP - IRAN IN - Faculty of Agriculture LG - eng PB - MGJ PG - 91 PT - Applicable YR - 2021