@article{ author = {منصورامیدی, and پریساعبداللهی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {391-402}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {تولید انبوه متابولیت‌های ثانویه در گیاهان با بکارگیری راهکارهای زیست فناوری}, abstract_fa ={گیاهان متابولیت‌های ثانویه با ارزش اقتصادی بالا و با کاربردهای متفاوتی مانند داروها، طعم دهنده‌‌ها، خوشبوکننده‌ها، رنگدانه‌ها، حشره‌کش‌ها و غیره تولید می‌کنند. تولید این ترکیبات همواره تحت‌تاثیر عوامل مختلف چون سطح پایین تولید، غیر یکنواختی کیفیت و تامین مواد اولیه مواجه می‌شود. تقاضای رو به رشد بازار امروز برای محصولات طبیعی و قابل تجدید سبب شده که کشت مواد گیاهی در شرایط درون‌شیشه به عنوان یک روش جایگزین برای تولید محصولات شیمیایی آنها مدنظر قرار گیرد. کشت سلولی و کشت بافت نمونه‌های گیاهی تحت شرایط استریل عموما به دو منظور تکثیر گیاه مورد نظر و استخراج متابولیت ثانویه انجام می‌شود اما معمولا اکثر روش‌های کشت سلولی گیاهی برای تولید یک ماده مورد نظر با شکست مواجه شده و ارائه راهبردهای نوین جهت بهبود تولید متابولیت‌های ثانویه باید مد نظر قرار گیرد. الیسیتورها ترکیباتی زیستی و یا غیر زیستی هستند که به شروع ساخت متابولیت‌های ثانویه کمک می‌کنند. هورمون‌های گیاهی مانند متیل جاسمونت و اسید جیبرلیک، پلی‌ساکاریدهایی چون کیتوزان از جمله الیسیتورهای زیستی می‌باشند. لیزرکم توان هلیم- نئون و فراصوت نیز مثال‌هایی در زمینه الیسیتورهای غیرزیستی می‌باشد. عدم وجود اطلاعات کافی در مورد مسیرهای ساخت بیوسنتزی متابولیت‌های ثانویه و مکانیسم‌های مربوط به تولید این ترکیبات بزرگترین مانع بر سر راه تولید این ترکیبات است. زمانی که تولید متابولیت مورد نظر به دلیل فقدان یک پیش‌ساز خاص با محدودیت مواجه می‌شود، روش‌هایی همچون دستکاری ژنتیکی، مهندسی متابولیک و نیز تبدیل زیستی یک پیش‌ساز (مانند اسیدهای آمینه) که به محیط کشت اضافه می‌شود، می‌تواند به افزاش تولید و تجمع ترکیب مورد نظر کمک کند. تلقیح ریشه‌های مویین با آگروباکتریوم و تولید ریشه‌های تراریخته از دیگر روش‌هایی است که با انتقال ژن‌های دلخواه به کمک آگروباکتریوم به ریشه مویین، تولید متابولیت‌های ثانویه را بهبود می‌بخشند. بی‌حرکت کردن سلول‌ها که عموما با استفاده از آلژینات کلسیم انجام می‌شود به موازات استفاده از بیورآکتورهای مناسب می‌تواند به افزایش تولید متابولیت‌های ثانویه کمک کند. در این مقاله راهکارهای مفید جهت بهینه سازی تولید متابولیت‌های ثانویه در سطح انبوه با کمک روش‌های نوین زیست فناوری بررسی شده است.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1322-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1322-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {مژدهالساداتغفوری, and علیاصغرکارخانه, and محمدرضاعظیمی, and باقریخچالی, and مهدیشمسآرا,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {403-410}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {کلونینگ، بیان و خالص سازی آنزیم لیپاز جهش‌ یافته Geobacillus thermocatenulatus در مخمر Pichia pastoris}, abstract_fa ={لیپازها یکی از پرکاربردترین آنزیم‌ها در صنایع بیوتکنولوژی و شیمی آلی هستند به طوری که به عنوان سومین آنزیم صنعتی اهمیت فراوانی داشته و مطالعات بسیاری بر روی آنها در حال انجام می‌باشد. لیپازهای باکتریایی از خانواده β/α هیدرولازها بوده که تری‌گلیسریدها را در حدفاصل آب و چربی کاتالیز و هیدرولیز می‌کنند. اغلب لیپازهای گرمادوست پایداری بالایی در دماهای بالا و حلال‌های آلی نشان می‌دهند و به همین علت در بررسی‌های ساختاری و کاربرد‌های صنعتی در مرکز توجه قرارگرفته‌اند. مقایسه‌ ساختاری β/α هیدرولازها با لیپازهای باسیلوس نشان داده که دمین X3 طی تکامل وارد ساختار لیپازهای باسیلوس شده است. در این تحقیق دمین X3 از ساختار ژن لیپاز باکتری Geobacillus thermocatenulatus به منظور بررسی اثر آن بر فعالیت آنزیم با روش SOE-PCR حذف شد. ژن جهش‌یافته btl2 در وکتور کلونینگ pPTZRT/57 و سپس وکتور بیانی pPICZαB کلون و پس از خطی شدن با روش الکتروپوریشن به مخمر Pichia pastoris GS115 انتقال داده شد. مخمر نوترکیب Pichia pastoris در محیط YPD کشت داده و با افزودن متانل به محیط کشت بیان لیپاز القا شد. بررسی محیط کشت با الکتروفورز SDS-PAGE و تست پارانیتروفنیل پالمیتات تولید و ترشح لیپاز به محیط کشت را تایید کرد. لیپاز ترشحی در محیط کشت توسط یک مرحله کروماتوگرافی تعویض یونی خالص شد و آنزیم با روش وسترن بلات تایید شد. بررسی‌ها نشان داد که آنزیم لیپاز جهش‌یافته BTL2 به خوبی توسط مخمر Pichia pastoris بیان و به خارج سلول ترشح می‌شود. نتایج نشان داد کهPichia pastoris احتمالا سیستمی مطلوب در بیان بسیاری از پروتئین‌های نوترکیب در صنعت است.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1323-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1323-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {گلچینموسویتومتری, and رامینمناففر, and صمدزارع,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {411-418}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {کاربرد روش DGGE در بررسی تنوع ژنتیکی ژن Na+/K+ ATPase در جمعیت-های آرتمیا}, abstract_fa ={روش DGGE در انگشت‌نگاری مولکولی قادر است تفاوت‌ قطعات DNA دو رشته‌ای را بر اساس نقطه ذوب آن‌ها در داخل یک ژل دناتوره کننده آشکار سازد. در این تحقیق به منظور بررسی تنوع ژنتیکی در بخشی از ژن Na+/K+ ATPase، اگزون شماره 7 این ژن در جمعیت‌های Artemia با نام‌های Artemia urmiana، Parthenogenetic Artemia, Urmia lake Lagoons،Parthenogenetic Artemia, Incheh lake وParthenogenetic Artemia, Maharlu lake از ایران در مقایسه با دو جمعیت آرتمیای غیر بومی A. franciscana و A. sinica با استفاده از روش‌های DGGE، RFLP و تعیین توالی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور پس از استخراج DNA، اگزون شماره 7 این ژن با استفاده از آغازگرهای اختصاصی جنس آرتمیا تکثیر یافت. برش آنزیمی قطعه 280 جفت بازی به-وسیله 8 آنزیم برش اندونوکلئاز نتوانست هیچ تفاوت مولکولی در این اگزون را نمایش دهد. استفاده از روش DGGE برای تفکیک محصول PCR بر روی ژل دناتوره کننده نشان داد که این اگزون به شدت در بین گونه‌های آرتمیا چندشکلی دارد که قبلا توسط روش RFLP شناسایی نشده بود. تایید نتایج DGGE توسط تعیین توالی و محاسبه فاصله ژنتیکی تنوع نوکلئوتیدی در این اگزون در جمعیت‌های آرتمیا نشان داد که احتمالا این اگزون دارای نقش بسیار مهمی در ساختار پمپ سدیم- پتاسیم بوده که در طی روند تکاملی آرتمیا و تولید سویه‌های دو جنسی و پارتنوژنز نقش دارد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1324-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1324-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {علیرضاترنگ, and حسینمزدارانی, and فاطمهحسین¬نژاد,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {419-428}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {آسیب‌های کروموزمی و آپوپتوز اشعه گاما در لکوسیت‌های مبتلایان به آلفا تالاسمی نوع حامل خاموش}, abstract_fa ={آلفا تالاسمی‌ بیماری کم‌خونی ژنتیکی و بیشتر شایع در آسیای جنوب شرقی، منطقه مدیترانه و جنوب ایران است. آلفا تالاسمی شامل گروه‌های کوچک‌تری بوده که برجسته‌ترین آن‌ها؛ حامل خاموش، آلفا تالاسمی‌ مینور، بیماری هموگلوبین H و ‌آلفا تالاسمی ماژور(هیدروپس فتالیس) هستند. لکوسیت‌های خون محیطی 10 بیمار مبتلا به آلفا تالاسمی از نوع حامل خاموش به همراه لکوسیت‌های خون محیطی 10 فرد سالم به طور جداگانه تحت تابش 3 گری پرتو گاما قرار گرفته و به منظور بررسی ناهنجاری‌های کروموزومی، پس از 48 ساعت از هر نمونه 70 متافاز مورد تجزیه میکروسکوپی قرار گرفت. میزان آپوپتوز القایی بلافاصله پس از خون‌گیری توسط آزمون کامت خنثی مورد ارزیابی قرار گرفت. تمام مراحل فوق برای هر کدام از افراد دو گروه که لکوسیت‌های خون محیطی آنها تحت تابش قرار نگرفته‌اند عینا تکرار شد و با نمونه های تحت تابش مقایسه و تجزیه آماری انجام شد. نقاط شکست ناشی از القای پرتوها در بیماران از نوع حامل خاموش در تمام کروموزوم‌ها و افراد سالم به ‌جز کروموزوم ‌شماره 1، متناسب با طول کروموزوم‌ها و بر مبنای محتوای DNA به‌طور تصادفی در طول کروموزوم‌ پخش شده بود. وقتی نمونه‌هایی که تحت‌تأثیر اشعه قرار نگرفته‌اند را در محیط کشت به مدت 48 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‌گراد نگهداری کردیم میزان آپوپتوز بطور کاملا معنی‌داری نسبت به زمان صفر افزایش نشان داد. این افزایش در افراد دچار بیماری از نوع حامل خاموش نسبت به افراد سالم، بیشتر و از نظر آماری معنی‌دار بود. درصد آپوپتوز نمونه‌های تیمار 3 گری اشعه پس از 48 ساعت در هر دو گروه کنترل و بیمار به میزان بسیار قابل توجهی افزایش‌یافت.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1325-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1325-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {افسانهشیری, and سیدهسانازرمضانپور, and حسنسلطانلو, and مهدیکلاتهعربی, and شعبانکیا,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {429-438}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی تنوع ژنتیکی برخی لاین‌های جو زراعی با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP}, abstract_fa ={جو یکی از غلات مهم در جهان است که به عنوان غذا مورد استفاده بشر و حیوانات قرار می‌گیرد. کاهش تنوع ژنتیکی در این گیاه موجب آسیب‌پذیری شدید در برابر تنش‌های محیطی، آفات و بیماری‌ها و در نتیجه کاهش عملکرد شده است. در این تحقیق تنوع ژنتیکی 64 لاین زراعی جو در یک طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP بررسی شد. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی و تعیین تنوع ژنتیکی موجود در لاین‌های مورد بررسی جو از نظر مولکولی و استفاده از اطلاعات حاصل در انتخاب والدین برای انجام تلاقی و تولید جمعیت‌های مناسب در نسل‌های بعدی بود. با استفاده از 8 ترکیب آغازگری AFLP تعداد 749 باند حاصل شد که 93 باند چندشکل بودند. بیشترین و کمترین باند چندشکل به ترتیب، با استفاده از ترکیبات آغازگری M-CTA/ E-ACA (16 باند) و M-CTC/ E-ACA (7 باند) حاصل شد. از آنجا که بیشترین میزان PIC مربوط به ترکیب آغازگری E-ACA/ M-CAA (41/0) بود، بنابراین می‌توان از آن برای تمایز بین ژنوتیپ‌های جو با خویشاوندی بسیار نزدیک استفاده کرد. تجزیه خوشه‌ای صفات مولکولی بر اساس ضریب تشابه جاکارد، لاین‌های مورد مطالعه را به 7 گروه تقسیم کرد. تجزیه به مختصات اصلی (PCOA) نیز نتایج تجزیه خوشه‌ای را تایید کرد. لاین 41 و رقم بومی صحرا کمترین تشابه ژنتیکی را نشان داده و دارای بیشترین فاصله یا اختلاف ژنتیکی بودند. بنابراین در برنامه‌های اصلاحی می‌توان از این دو لاین برای انجام تلاقی و تولید نتاج دارای تنوع ژنتیکی بالا استفاده کرد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1326-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1326-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {ابوالفضلبزرگمهر, and جعفراحمدی, and فهمیهشاهیننیا, and خدیجهرضوی, and گودرزنجفیان, and تهمینهلهراسبی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {439-450}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی تنوع آللی گلوتنین با وزن مولکولی پایین در لاین‌های بومی گندم با استفاده از نشانگرهای اختصاصی DNA}, abstract_fa ={این پژوهش به منظور بررسی تنوع آللی زیر واحدهای گلوتنین با وزن مولکولی پایین (LMW-GS) در 97 لاین بومی گندم نان و دوروم با سه جفت آغازگر اختصاصی برای مکان‌های Glu-D3، Glu-B3 و Glu-A3 انجام شد. نتایج نشان داد که تنوع قابل ملاحظه‌ای در لاین‌های بومی گندم نان و دوروم ایران وجود دارد. به طورکلی بوسیله آغازگر Glu3-D2 پنج الگوی باندی شامل چهار آلل a، b، c و d در بین لاین‌های بومی مورد مطالعه شناسایی شد که به ترتیب دارای فراوانی نسبی 013/0، 853/0، 026/0 و 054/0 بوده و آلل b بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داد. بوسیله آغازگر Glu3-3.1 (ژنوم BB و DD) چهار الگوی باندی شامل شش آلل a، b، c، d، e و f شناسایی شد که به ترتیب دارای فراوانی نسبی 474/0، 474/0، 525/0، 742/0، 742/0 و 164/0 بودند و آلل d و e بیشترین فراوانی را به خود اختصاص دادند. بوسیله آغازگر Glu3-3.2 (ژنوم AA و DD) چهار الگوی باندی شامل 10 آلل a، b، c، d، e، f، g، h، i و j شناسایی شد، که به ترتیب دارای فراوانی نسبی 010/0، 536/0، 010/0، 010/0، 010/0، 020/0، 659/0، 546/0، 010/0 و 010/0 بودند و آلل g بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داد. با استفاده از شاخص نی (H) میزان تنوع ژنتیکی برای آغازگرهای Glu3-D2، Glu3-3.1 و Glu3-3.2 به ترتیب 314/0، 829/0 و 709/0 بدست آمد. این تنوع به عنوان منبع با ارزش تنوع آللی در برنامه‌های اصلاحی و به منظور بهبود کیفیت (با توجه به تعیین تعداد سیستئین و طول نواحی تکراری، دو عامل موثر در تعیین کیفیت پروتئین) محصولات نهایی حاصل از گندم نان و دوروم قابل استفاده است.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1327-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1327-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {فریبادهقانیان, and زهرهحجتی, and مریمکی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {451-458}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی بیوانفورماتیکی برخی از ترکیبات گیاهی ضد رگ‌زایی در مقایسه با داروی سورافنیب در درمان سرطان}, abstract_fa ={مسیرهای انتقال پیام فاکتور رشد اندوتلیال عروقی از طریق رسپتورهای VEGFR به عنوان یکی از مهم‌ترین تنظیم کننده‌های رگ‌زایی شناخته شده‌اند. نقص در تنظیم رگ‌زایی به ایجاد رگ‌های خونی جدید که ضروری‌ترین فرآیند در رشد و متاستاز تومور می‌باشند، کمک می‌کند. مهار رسپتور تیروزین کینازی VEGFR2 استراتژی عمومی در درمان سرطان می‌باشد. سورافنیب یکی از مهم‌ترین مهارکننده‌های تیروزین کینازی ضدرگ‌زایی بوده که گرایش اتصال بالایی برای کینازهای رگ‌زایی به خصوص VEGFR2 داشته و اخیرا برای درمان بیماران مبتلا به سرطان‌های پیشرفته استفاده ‌می‌شود. به طور کلی دو مشکل اساسی شامل سمیت بالا و مقاومت دارویی در ارتباط با مهارکننده‌های رگ‌زایی به عنوان داروهای کلینیکی وجود دارد. برای مقابله با این اثرات جانبی، استفاده از ترکیبات گیاهی طبیعی به عنوان مهارکننده‌های رگ‌زایی در مقایسه با داروی سورافنیب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این مطالعه، با استفاده از چندین ابزار و پایگاه داده ساختارهای سه بعدی ترکیبات گیاهی، سورافنیب و VEGFR2 به دست آمد. سپس به وسیله‌ نرم‌افزار Molegro Virtual Docker نسخه 6 داکینگ مولکولی میان ترکیبات گیاهی و سورافنیب در برابر رسپتور VEGFR2 انجام شد. در انتها اسیدآمینه‌های کلیدی در برقراری اتصال‌ها و میانکنش‌های فوق بررسی شد. نتایج نشان داد که ترکیبات گیاهیLutein ، Homoharringtonine و Curcumin قوی‌ترین اتصال و کم‌ترین سطح انرژی را در میانکنش با VEGFR2 داشته و می‌توانند دارای اثرات دارویی در درمان سرطان باشند. بر اساس داده‌های موجود ترکیبات Lutein،Homoharingtonin و Curcumin به ترتیب با سطوح انرژی 5/172- ،170- و 3/165- به عنوان کاندیدهای مناسب جهت ارزیابی‌های آزمایشگاهی پیشنهاد شدند.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1328-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1328-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {مهساسپهری, and امیدسفالیان, and علیاصغری, and بهنامفیروزی, and فاطمهاحمدپور,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {459-470}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ارزیابی تنوع ژنوتیپ های سویا از نظر تحمل به تنش سرما با استفاده از صفات فیزیولوژیک و نشانگر ISSR}, abstract_fa ={گیاهان دانه‌روغنی نظیر سویا نقش مهمی در تولید انرژی برای انسان دارند. اطلاع از تنوع ژنتیکی بر پایه‌ نشانگرهای گوناگون در برنامه‌های به‌نژادی و از جمله انتخاب والدین نقش مهمی دارد. تنش سرما یکی از عوامل محیطی است که منجر به بروز تنش اکسیداتیو و تغییرات فیزیولوژیکی، مورفولوژیکی و بیوشیمیایی در سلول و در مجموع گیاه می-شود. سویا گرمادوست بوده و به دماهای پایین حساس می‌باشد. در تحقیق حاضر تحمل سرما در 16 ژنوتیپ سویا با استفاده از برخی صفات فیزیولوژیک مورد ارزیابی قرار گرفت و ارتباط آن با نشانگر مولکولی ISSR بررسی شد. در این آزمایش تعداد 12 آغازگر الگوی نواربندی چندشکل نشان دادند و در مجموع 94 نوار تولید کردند. از این تعداد، 77 نوار چندشکل بدست آمد. تجزیه خوشه‌ای ژنوتیپ‌ها به لحاظ صفات فیزیولوژیک در سطح تنش سرما با نمودار خوشه‌ای حاصل از داده‌های مولکولی تا حدودی شباهت داشت که نتایج آزمون مانتل نیز این شباهت نسبی را تایید کرد. بر اساس تجزیه رگرسیون نیز برخی نشانگرهای مثبت در ارتباط با صفات فیزیولوژیک بررسی‌شده در شرایط سرما شناسایی شدند. این بررسی نشان داد که نشانگرهای مولکولی و مورفولوژیکی به موازات هم ابزار مناسبی جهت شناسایی ژنوتیپ‌های برتر در تحمل سرما در گیاه سویا می‌باشند.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1329-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1329-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {علیرضاصیداوی, and سیّدضیاءالدینمیرحسینی, and مانیغنی‌پور, and معین‌الدینمواج‌پور, and علیرضابیژن‌نیا,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {471-482}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {برآورد پارامترهای آمیخته‌گری عملکرد لاین‌های جدید کرم ابریشم ایران}, abstract_fa ={انجام آزمون‌های تکمیلی به‌ویژه برآورد قابلیت‌های ترکیب‌پذیری عمومی لاین‌ها و ترکیب‌پذیر خصوصی آمیخته‌ها، لازمه معرفی و عرضه لاین‌های جدید کرم ابریشم است. این پارامترهای ژنتیکی در چهار لاین با خصوصیات گروه لاین‌های ژاپنی شامل Xihang1،Xihang2 ،Xihang3 و 101433 و سه لاین با خصوصیات گروه لاین‌های چینی شامل Koming1،Koming2 و Y بررسی شد. از تلاقی هر یک از لاین‌های چینی با کلیه لاین‌های گروه ژاپنی، در مجموع دوازده آمیخته به دست آمد. اثر قابلیت ترکیب‌پذیری عمومی صفات در لاین‌های ژاپنی (JGCA) روی کلیه صفات به استثنای درصد ماندگاری شفیره و درصد پیله دوشفیره‌ای معنی‌دار بود. اثر قابلیت ترکیب‌پذیری عمومی لاین‌های چینی (CGCA) نیز برای کلیه صفات به استثنای تعداد پیله تولیدی، درصد پیله ضعیف و درصد قشر پیله معنی‌دار بود. قابلیت ترکیب‌پذیری خصوصی (SCA) روی صفات تعداد لارو زنده، تعداد شفیره زنده، تعداد پیله تولیدی، وزن قشر پیله و وزن پیله تاثیر معنی‌داری داشت. به‌نظر می‌رسد که صفات وزن پیله و وزن قشر پیله علاوه بر دارا بودن واریانس ژنتیکی افزایشی بالا، تحت تاثیر اثرات هتروتیک و ژنتیکی غیر افزایشی نیز بود. بنابراین آمیخته‌گری، روشی موثر برای پیشرفت این خصوصیات در لاین‌های مورد مطالعه است.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1330-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1330-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {کاظمیاریزاده, and رامینحسینی, and امینالبرزیاندهشیخ,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {483-492}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی اثر جهش‌زایی سدیم آزید در ریشه‌های مویین vulgaris Artemisia با استفاده از نشانگرهای ISSR و RAPD}, abstract_fa ={سدیم آزید (NaN3) یک ماده جهش‌زا است که منجر به ایجاد جهش‌های نقطه‌ای در ژنوم می‌شود. جهش‌زایی القایی روشی مفید برای بهبود صفت یا صفات خاصی در گیاه به‌شمار می‌رود. گیاه‌ Artemisia vulgaris که در ایران به برنجاسف معروف است، حاوی متابولیت‌های ثانویه متعددی است. ایجاد کلون‌های جهش‌یافته ریشه‌های مویین حاصل از این گیاه می‌تواند راهکاری مفید برای افزایش تولید متابولیت‌های ثانویه در آن باشد. در این مطالعه، با استفاده از باکتری اگروباکتریوم رایزوجنز سویه A4، ریشه‌های مویین در شرایط درون شیشه‌ای القا شدند. جهش‌زایی به‌وسیله ماده سدیم‌آزید در پنج سطح غلظتی ( 5-1 میلی‌مولار) صورت گرفت. از محیط کشت فاقد سدیم آزید به‌ عنوان شاهد استفاده شد. به‌منظور بررسی رخداد جهش، نتایج واکنش زنجیره‌ای پلیمراز آغازگرهای مربوط به نشانگرهای ISSR و RAPD روی ژل آگارز بررسی شد. نتایج به‌وسیله نرم‌افزار NTYSIS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که چهار سطح غلظتی از پنج سطح غلظتی اعمال شده منجر به جهش‌زایی شدند. سطح غلظتی یک میلی‌مولار، جهش‌زایی در نمونه‌های بررسی شده نشان نداد. کمترین ضریب شباهت نسبت به شاهد، 21 درصد به کمک نشانگر RAPD و 33 درصد به کمک نشانگرISSR در تیمار غلظتی دو میلی‌مولار سدیم آزید بود.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1331-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1331-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {خدیجهباقری, and محمدرضاقزوینی, and سیدمحمدحسینی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {493-500}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بیان پروتئین نوترکیب در بذر توتون}, abstract_fa ={از مهمترین عوامل محدودکننده تولید پروتئین‌های نوترکیب در گیاهان، پایین بودن سطح بیان ژن انتقال یافته و همچنین خاموشی آن‌ها در نسل‌های متوالی است. انتخاب بافت مناسب گیاه و نیز بهبود تظاهر قطعه ژنی از روش‌های افزایش بیان ژن منتقل شده به گیاه می‌باشد. در تحقیق حاضر، در راستای رسیدن به این هدف، با طراحی و ساخت سازه اختصاصی بذر و انتقال آن به گیاه توتون سعی شد تا ضمن بیان ژن GUS در بذر توتون، افزایش بیان این ژن را نیز شاهد باشیم. برای تهیه سازه، در بالادست ژن GUS، توالی‌های SS و KDEL به عنوان سیگنال نگهدارنده پروتئین در شبکه آندوپلاسمی و در پایین دست ژن GUS، توالی MAR جهت جلوگیری از خاموشی ژن تعبیه شد و این قطعه تحت کنترل پیشبرنده اختصاصی بذر Napin قرار گرفت. ریزنمونه‌های برگی توتون با سازه مذکور و با استفاده از اگروباکتریوم تراریخت شدند. تجزیه گیاهان باززایی شده در سطح DNA با PCR و آغازگرهای اختصاصی ژن‌های nptII و GUS نشان‌دهنده انتقال این ژن‌ها به گیاهچه‌های باززایی شده بود. آزمون RT-PCR نیز جهت بررسی نسخه‌برداری از این ژن‌ها در بافت‌های برگی و بذری انجام و نتایج حاصل نشان داد که نسخه برداری از ژن nptII در هر دو بافت انجام شده در حالی‌که نسخه برداری از ژن GUS تنها در بذر صورت گرفت. این نتیجه با توجه به اینکه پیشبرنده NOS (کنترل کننده ژن nptII) یک پیشبرنده عمومی و Napin یک پیشبرنده اختصاصی بذر می‌باشد، مورد انتظار بود. در نهایت با استفاده از SDS-PAGE و آزمون هیستوشیمیایی GUS، بیان این ژن در بذر گیاهان گزینش شده مورد بررسی قرار گرفت. وجود باند تقریبا kDa60 در گیاهان تراریخت و نیز نتایج حاصل از آزمون هیستوشیمیایی نشان‌دهنده بیان ژن GUS در بذور تراریخت توتون بود.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1332-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1332-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {محمداسماعیلپور, and کامبیزطاهریآبکنار, and علیاعلمی, and امیراسلامبنیاد,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {501-510}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {تنوع ژنتیکی توده‌های غان (Betula pendula Roth) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره}, abstract_fa ={با وجود دارا بودن خواص ممتاز دارویی، در معرض خطر بودن و ارزش بالای درخت غان در صنایع مختلف، اطلاعاتی از تنوع و ساختار ژنتیکی این درخت در ایران وجود ندارد. بنابراین در این تحقیق تنوع، تمایز و تنگنای ژنتیکی پنج رویشگاه طبیعی این گونه در ایران با استفاده از 13 نشانگر ریزماهواره بررسی شد. نتایج نشان دادند که تنوع ژنتیکی موجود در توده‌های غان بر اساس شاخص‌های تعداد آلل، تعداد آلل موثر، هتروزیگوسیتی و جریان ژنی در نشانگرهای مختلف ریزماهواره با هم تفاوت دارند. بالاترین میزان شاخص تثبیت FST برای نشانگر L7.3 بود که می‌توان آن را به عنوان نشانگر آگاهی‌بخش در شناسایی و گروه‌بندی جمعیت‌های این گونه پیشنهاد کرد. با توجه به نتایج تجزیه واریانس مولکولی تنوع ژنتیکی بین جمعیت‌های غان 34 درصد تعیین شد که نشان‌دهنده تنوع بالای داخل جمعیت-هاست. بیشترین مقادیر مربوط به درصد آلل‌های چند‌شکل، تعداد آلل، تعداد آلل مؤثر، شاخص شانون، آلل‌های اختصاصی و هتروزیگوسیتی مورد انتظار در جمعیت سنگده مشاهده شد. همچنین بر اساس نتایج آزمون‌های تنگنای ژنتیکی به نظر می‌رسد جمعیت‌های شهرستانک و مارمیشو دچار تنگنای ژنتیکی شده باشند که توصیه می‌شود به اجرای "تکنیک‌های حفاظت بیولوژی" در این دو جمعیت توجه اساسی شود.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1333-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1333-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {عباسشیبک, and محمدباقرمنتظرتربتی, and همایونفرهنگفر, and رضااشکانیفر,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {511-516}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {مطالعه چندشکلی اگزون 3 ژن لپتین با استفاده از نشانگر PCR-SSCP و ارتباط آن با وزن تولد و صفات رشد در گوسفند نژاد کردی خراسان شمالی}, abstract_fa ={ژن لپتین به عنوان یک ژن کاندید برای صفات رشد معرفی شده طوری که در تنظیم خوراک مصرفی، مصرف انرژی و فشار خون نقش قابل ملاحظه‌ای دارد. در این تحقیق به منظور بررسی چندشکلی ژن لپتین از 120 راس گوسفند نر و ماده کردی خراسان شمالی بطور تصادفی خونگیری به عمل آمد. پس از استخراج DNA، واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR) برای تکثیرقطعه 275 جفت بازی اگزون شماره 3 این ژن انجام شد. چندشکلی فضایی تک رشته‌ای (SCCP) محصولات RCR با استفاده از ژل اکریل آمید 10 درصد و رنگ آمیزی نیترات نقره بدست آمد. برای اگزون 3 این ژن در نمونه مورد مطالعه 3 الگوی باندی AA، AB وBC مشاهده شد که فراوانی‌های آنها به ترتیب 3/0، 275/0 و 425/0 بود. نتایج نشان داد که بین چندشکلی‌های مشاهده شده و صفات رشد ارتباط معنی داری وجود ندارد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1334-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1334-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {الهاموقاریآذر, and حمیدحاتمیملکی, and اشکانبصیرنیا, and داریوشاحمدی, and رضادرویشزاده,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {9}, Number = {4}, pages = {517-523}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی ژرم پلاسم‌های توتون شرقی و نیمه شرقی ایران با استفاده از نشانگر های ریز ماهواره}, abstract_fa ={بررسی تنوع ژنتیکی توتون از اهداف اصلی در برنامه‌های اصلاحی توتون می‌باشد. در این تحقیق، تنوع ژنتیکی موجود در ژرم پلاسم‌های توتون شرقی و نیمه شرقی شامل 90 ژنوتیپ، تهیه شده از مرکز تحقیقات توتون ارومیه با استفاده از نشانگر ریزماهواره بررسی شد. از مجموع 278 جفت آغازگر ریزماهواره 26 جفت آغازگر توانستند چند شکلی موجود در سطح DNA ژنوتیپ‌ها را بخوبی مشخص نمایند. با 26 جفت آغازگر ریزماهواره انتخاب شده در مجموع 67 آلل شناسایی شد. میانگین تعداد آلل‌ها برای هر مکان ریزماهواره‌ای 481/2، میانگین تعداد آلل‌های موثر 159/2 و هتروزیگوسیتی موردانتظار در دامنه‌ای از 326/0 تا 662/0 با میانگین 512/0 می‌باشد. بر اساس ضریب تشابه جاکارد، تشابه ژنتیکی بین ژنوتیپ‌های توتون از 04/0 الی 78/0 نوسان داشت که دلیلی بر وجود تنوع ژنتیکی در ژرم پلاسم مذکور بود. گروه‌بندی ژرم پلاسم توتون با استفاده از الگوریتم تجریه خوشه‌ای UPGMA، آنها را در چهار گروه مجزا قرار داد. نتایج تجزیه خوشه‌ای نشان داد که گروه‌بندی حاصله با پراکنش جغرافیایی آنها مطابقت ندارد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1335-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1335-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} }