@article{ author = {محمدپرند, and سیدامیدرعناییسیادت, and احدیامچی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {1-10}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {کلونینگ و بیان خارج سلولی آنزیم لاکاز از باکتری باسیلوس بومی چشمه‌های آب گرم ایران درمخمر Pichia pastoris}, abstract_fa ={لاکازها (EC 1.10.3.2) توانایی اکسیداسیون دامنه‌ وسیعی از سوبستراهای فنولی و غیر فنولی را دارند. میزبان مخمری با توجه به مزیت‌هایی که در قدرت راه‌انداز، کارایی ترشح، رشد سریع و آسان و عدم سمیت غذایی نسبت به سایر میزبان‌های سلولی دارند، به طور قابل توجهی در تولید مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این تحقیق ژن کد کننده‌ آنزیم لاکاز که از باکتری باسیلوس سویه HR30 جداسازی شده بود با ترجیح کدونی برای مخمرPichia pastoris سنتز شده و سپس در پلاسمید بیانی مخصوص مخمر پیکیا پاستوریس کلون شده و از طریق روش الکتروپوریشن به داخل مخمر انتقال یافت. برای تائید کلونینگ از روش کلونی PCR و هضم آنزیمی استفاده شد و قطعه 1542 جفت بازی مشاهده شد. سپس ژن مورد نظر تحت شرایط دمایی و غلظت‌های متفاوت از سولفات مس بیان شد. نتایج نشان داد که میزان تولید پروتئین در غلظت‌های یک، یک و نیم و دو میلی‌مولار از سولفات مس (به عنوان کوفاکتور برای آنزیم) و درجه حرارت‌های 20، 25 و 30 درجه‌ سانتی‌گراد محیط کشت متغیر بود. کاهش دمای محیط کشت تا مرز 20 درجه‌ سانتی‌گراد و غلظت دو میلی‌مولار ازسولفات مس توانست باعث بهبود فرایند تاخوردگی مجدد و فعالیت آنزیم لاکاز شود.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1336-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1336-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {فائزهالساداتابطحی, and مسعودشمسبخش, and مجیدمهدیه, and ناصرصفایی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {11-20}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {شناسایی و تعیین پراکنش ویروس‌های آلوده کننده گل محمدی در گلستان‌های استان‌های اصفهان، مرکزی و کرمان}, abstract_fa ={ویروس لکه حلقوی بافت مرده هسته‌داران (Prunus necrotic ringspot virus, PNRSV)، ویروس موزائیک سیب (Apple mosaic virus, ApMV) و ویروس موزائیک آرابیس (Arabis mosaic virus, ArMV) از مهمترین ویروس‌های گل رز در دنیا به شمار می‌آیند. هدف از انجام این پژوهش ردیابی و تعیین پراکنش این ویروس‌ها در گلستان‌های گل محمدی واقع در استان‌های اصفهان، کرمان و مرکزی بود. به این منظور، 749 نمونه برگی طی دو سال زراعی 1391 و 1392 و بصورت تصادفی از این گلستان‌ها جمع‌آوری شدند. آلودگی این نمونه‌ها به PNRSV، ArMV و ApMV با استفاده از آزمون سرولوژیکی به روش الیزای مستقیم (Double Antibody Sandwich-ELISA, DAS-ELISA) و با استفاده از پادتن‌های اختصاصی برای هر کدام از سه ویروس، بررسی شد. نتایج نشان داد که در سال زراعی 1391، 41/4 درصد از نمونه‌ها به ArMV، 20/2 درصد از نمونه‌ها به ApMVو 3/6 درصد از نمونه‌ها به PNRSV و در سال زراعی 1392، 31/2 درصد از نمونه‌ها به ArMV ، 32/5 درصد از نمونه‌ها به ApMV و 16/4 درصد از نمونه‌ها به PNRSV آلوده بودند. با توجه به این‌ که پراکنش PNRSV نسبت به دو ویروس دیگر بیشتر بود، تعیین توالی ژن رمزکننده پروتئین پوششی PNRSV برای بررسی بیشتر جدایه‌های این ویروس انجام، درخت فیلوژنتیکی ترسیم و ماتریس درصد تشابه و ردیابی وقایع نوترکیبی انجام شدند. بر اساس درخت فیلوژنتیکی، جدایه-های ایرانی در گروه PV96 قرار گرفتند. این اولین گزارش از بررسی تنوع ژنتیکی PNRSV در ایران و اولین گزارش از وقوع آلودگی گلستان‌های گل محمدی استان‌های مرکزی و اصفهان به PNRSV، ApMV و ArMV می‌باشد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1337-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1337-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {ارغوانعلیسلطانی, and بهروزشیران, and اسماعیلابراهیمی, and حسینفلاحی, and صادقموسوی, and علیایمانی, and سعداللههوشمند,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {21-32}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {الگوی بیان ژن‌های مرتبط با فرایند متابولیک ماکرو مولکول‌ها تحت تنش سرما در بادام (Prunus dulcis Mill) از طریق تجزیه RNA-seq}, abstract_fa ={روش RNA-seq توانایی زیادی در تشخیص و بررسی بیان ژن‌ها تحت تنش‌های غیرزیستی در سطح ترنسکریپتوم دارد. در این مطالعه فرایند‌های اصلی مرتبط با تنش یخ‌زدگی در تخمدان بادام با استفاده از روش RNA-seq بررسی شد. پس از اعمال تنش سرما RNA کل از نمونه‌های کنترل و تنش توالی‌یابی شد و مقایسه بیان ژن بر روی نمونه‌ها صورت گرفت. نتایج نشان داد که 358 ژن از کل ژن‌های تغییر بیان یافته، در فرایند متابولیک ماکرومولکول‌ها دخیل بودند. نتایج نشان داد که این ژن‌ها عمدتا دارای دمن‌های کیناز، LRR، Ap2، phytochrome و برخی انواع دیگر دمن‌ بودند. مطالعات پیشین اهمیت این دمن‌ها و انواع پروتئین کینازها را در پروتئین‌های القا شونده تحت تنش سرما گزارش کرده‌اند. همچنین افزایش بیان بالا در ژن‌های40S ribosomal protein و NAC، پیشنهاد می‌کند که حداقل بخشی از این ژن‌های مرتبط با تحمل به سرما بود و احتمالا این ژن‌ها دارای پتانسیل بالایی برای کاربرد در برنامه‌های اصلاحی تحت تنش‌های مختلف در بادام و سایر گونه‌های Rosaceae می‌باشند.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1338-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1338-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {لیلاآهنگر, and ولیالهباباییزاد, and غلامعلیرنجبر, and حمیدنجفیزرینی, and عباسبیابانی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {33-46}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {الگوی بیان ژن‌های دفاعی ارقام حساس و مقاوم گندم در پاسخ به آلودگی به سفیدک سطحی}, abstract_fa ={گندم نان یکی از محصولات غذایی است که جایگاه مهمی در تغذیه جوامع بشری دارد. بیماری سفیدک سطحی در گندم که توسط عامل Blumeria graminis f.sp. tritici (Bgt ) ایجاد می‌شود، یکی از بیماری‌های مهم گندم به شمار می‌رود. گیاهان در معرض عوامل بیولوژیکی ترکیبات متنوعی مثل گونه‌های اکسیژن فعال، فیتوالکسین‌ها و گروهی از پروتئین‌ها به نام پروتئین‌های مرتبط با بیماریزایی (PR) را تولید می‌کنند. در این تحقیق الگوی تظاهر ژن‌ PAL و تعدادی از ژن‌های مرتبط با بیماریزایی شامل PR1، PR2 و PR3 با استفاده از تکنیک qPCR در دو ژنوتیپ حساس و مقاوم به بیماری Bgt بررسی شد. در ابتدا 40 ژنوتیپ مختلف گندم تجاری و بومی ایران در مرحله گیاهچه‌ پس از آلودگی با بیماری سفیدک سطحی گندم از نظر میزان حساسیت بر اساس تعداد کلنی رشد یافته در واحد سطح نسبت به این بیماری غربال شدند نهایتا دو رقم تجن و فلات به ترتیب به عنوان ارقام مقاوم و حساس انتخاب و در معرض قارچ Bgt قرار گرفتند. سپس بیان ژن‌های مورد نظر در پنج بازه زمانی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفته و میزان بیان نسبی آن‌ها نسبت به ژن مرجع اکتین نرمالیزه شد. نتایج نشان داد که میزان بیان ژن‌های مورد بررسی در ارقام حساس و مقاوم پس از آلودگی به عامل سفیدک سطحی، نسبت به زمان کنترل روند افزایشی دارد. بررسی روند تغییرات بیان نشان داد که میزان بیان این ژن‌ها پس از آلودگی در رقم تجن سریع‌تر از رقم فلات افزایش یافت. در هر دو رقم حساس و مقاوم بیشترین میزان بیان ژن‌ها 24 ساعت پس از آلودگی بوده تا از نفوذ و استقرار هاستوریوم قارچ در سلول میزبان ممانعت نمایند. بیشینه بیان تمامی ژن‌ها در رقم مقاوم به طور معنی‌داری بیشتر از رقم حساس بود که با توجه به این نتایج این ژن‌ها در کنار ژن‌های اصلی، باعث تشدید و حفظ مقاومت می‌شوند. هر دو رقم حساس و مقاوم، 48 ساعت بعد از آلودگی دچار کاهش بیان ژن‌ها شدند ولی میزان این کاهش در رقم فلات به طور معنی‌داری بیشتر از رقم مقاوم تجن بود. علاوه بر این، تغییرات ژن PR1، در زمان اوج بیان از سایر ژن‌های مورد بررسی بیشتر بود و رقم تجن با افزایش 2/2 برابری اختلاف معنی‌داری نسبت به رقم فلات نشان داد که به نظر می‌رسد این ژن در برهمکنش بیمارگر-گیاه نقش به سزایی دارد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1339-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1339-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {غزالهخاکسار, and بدرالدینابراهیمسیدطباطبایی, and احمدارزانی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {47-58}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ردیابی و شناسایی ژن‌ UDP-گلوگز: فلاونوئید 3- O گلوکوزیل ترانسفراز در مسیر بیوسنتز آنتوسیانین‌ها در انار (Punica granatum)}, abstract_fa ={انار سرشار از رنگدانه‌های ارزشمند آنتوسیانین است که طیف رنگ‌های صورتی تا ارغوانی تیره را در پوست و دانه میوه تشکیل می‌دهد. آنزیم UDP -گلوگز: فلاونوئید 3-O گلوزیل ترانسفراز مسئول تشکیل آنتوسیانین در سلول‌های رنگی بوده و انتقال یک مولکول قند به آنتوسیانیدین را کاتالیز می‌کند. در این تحقیق، cDNA‌ ژن UDP-گلوگز: فلاونوئید 3-O گلوکوزیل ترانسفراز (UFGT)، آخرین آنزیم کلیدی دخیل در رنگ‌آمیزی میوه از پوست میوه انار جدا و توالی‌یابی شد. همچنین، بیان این ژن در سه رقم متمایز انار (پوست سیاه یزد، ملس اصفهان و شیرین شعباد شیراز) که در رنگ پوست و الگوی تجمع رنگ متفاوت بودند، مورد سنجش قرار گرفت. توالی اسید آمینه‌ فرض شده از cDNA فوق، شباهت بالایی با گیاهان موجود در پایگاه اطلاعات داده‌ها NCBI نظیر انگور و هلو داشت. نتایج نشان داد که بیان ژن PgUFGT در مرحله گلدهی در سه رقم نسبتا بالا بوده، اما در مرحله رسیدن میوه در رقم پوست سیاه یزد به حداکثر میزان خود ‌رسید. برخلاف این رقم، بیان ژن PgUFGT در همه مراحل رشد میوه به جز گلدهی در رقم شیرین شعباد شیراز در پایین‌ترین سطح خود بود. علاوه بر این، بیان ژن PgUFGT در میوه‌های جوان ملس اصفهان، کاهش یافته؛ به تدریج در میوه‌‌های بالغ دوباره بر میزان آن افزوده شده و در مرحله رسیدن میوه، به اوج خود ‌رسید. به‌طور کلی‌ بیان ژن‌ PgUFGT به طور چشمگیری با افزایش رنگ پوست در طول رشد میوه، افزایش یافت. پیش بینی ساختار پروتئین مورد مطالعه نشان داد که پروتئین PgUFGT با ساختار سه بعدی پروتئین UDP–گلوگز: فلاونوئید گلوکوزیل ترانسفراز در انگور دانه قرمز، دارای شباهت حدود 52 درصد بود. شباهت ساختار سه بعدی پروتئین VvUFGT به پروتئین PgUFGT نشان داد که هر دو پروتئین به احتمال زیاد، مسیر مشابهی را در تولید آنتوسیانین دارند. نتایج حاصل از بیان ژن PgUFGT در سه رقم انار مطالعه شده نیز مطلب فوق را تایید کرد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1340-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1340-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {سعیدنواب‌پور, and سیدهسانازرمضانپور, and گزلکاظمی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {59-68}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {تجزیه و تحلیل مولکولی واکنش فوق حساسیت و فرآیند پیری در برگ گندم}, abstract_fa ={این مطالعه به منظور بررسی میزان بیان برخی ژن‌های آنتی‌اکسیدان در برگ گندم در مرحله پیری و پاسخ به واکنش فوق حساسیت در دو ژنوتیپ حساس و مقاوم به بیماری سپتوریای برگی (Septoria tritici.) صورت گرفت. مطالعه ژنوتیپ‌ها شامل رقم حساس تجن و لاین مقاوم #10 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. به منظور ارزیابی بیان ژن‌ها در مرحله پیری، نمونه‌برداری در 4 مرحله‌ آغاز زرد شدن برگ‌های پایینی (S1)، مشاهده حدود 20 درصد زردی برگ‌ها (S2)، مشاهده حدود 40 درصد زردی برگ‌ها (S3)، مشاهده حدود 60 درصد زردی برگ‌ها (S4) و برگ سبز صورت گرفت. برای مطالعه الگوی بیان ژن‌ها در واکنش فوق حساسیت (HR) نمونه‌برداری پس از مایه‌‌کوبی عامل سپتوریای برگی در مرحله ظهور سنبله از برگ‌های آلوده صورت گرفت. ارزیابی بیان ژن‌های کاتالاز، متالوتاینین و گلوتامین سنتتاز با استفاده از Real-timePCR صورت گرفت. نتایج نشان داد که سطح اکسیداسیون سلولی (TBARM) در مرحله‌ پیری S4 و واکنش HR بالاترین میزان را برای هر دو رقم داشت. میزان کلروفیل با افزایش روند پیری و طی واکنش HR کاهش قابل توجهی را از لحاظ آماری نشان داد که کمترین میزان در مرحله‌ پیری S4 و واکنش HR مشاهده شد. میزان بیان نسبی ژن‌های کاتالاز و متالوتاینین تا مرحله‌ S4 افزایش یافت. در واکنشHR میزان بیان نسبی این دو ژن متفاوت بود طوری‌که بیان ژن کاتالاز در HR (86/3) تقریبا برابر با مرحله S2 (69/3) بود در حالی‌که بیان ژن متالوتاینین در رقم مقاوم هم ‌سطح بیان آن در مرحله S4 (07/9) پیری بود. بیان ژن گلوتامین سنتتاز نیز تا مرحله‌ S3 افزایش معنی‌داری نشان داد و سپس در مرحله S4 کاهش یافت. در واکنش HR نیز از میزان بیان این ژن کاسته شد به طوری که تقریبا هم ردیف S2 قرار گرفت.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1341-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1341-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {ایمانناصحغفوری, and محمدرضابیهمتا, and منصورامیدی, and ولیالهمحمدی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {69-80}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی گزینش به کمک نشانگر ورنالیزاسیون و تحمل به انجماد در جو}, abstract_fa ={تحمل به انجماد و توانایی بقای گیاه در دماهای زیر صفر از اجزای مهم تحمل زمستانه میباشد. پیشرفتهای اخیر در زمینه کلون‌سازی ژنها و نشانگرهای مولکولی در جو، زمینه مناسبی را جهت استفاده از نشانگرهای مبتنی بر PCR برای گزینش سریع ژنوتیپهای متحمل به انجماد بدون اعمال شرایط تنش، برای اصلاحگران در بستر مولکولی فراهم آورده است. در این بررسی 5 نشانگر مولکولی مرتبط با تحمل به انجماد و نیاز به بهاره‌سازی در 24 ژنوتیپ جو با تیپ رشد‌های زمستانه، بینابین و بهاره مورد آزمون قرار گرفته و تحمل به انجماد آن‌ها تحت شرایط کنترل شده انجماد در 12- درجه سانتی‌گراد ارزیابی شدند. نشانگر HvBM5A مربوط به مکان‌های ژنی Vrn-H1 و Fr-H1 به دلیل وجود اختلاف معنی‌دار بین میانگین صفات بیشینه کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و پایداری غشای سیتوپلاسمی در بین گروه‌های متشکله در این نشانگر، به عنوان مناسب‌ترین نشانگر در ژرم پلاسم مورد بررسی جهت گزینش انتخاب شد. همچنین در مکان ژنی Fr-H2 نشانگر HvCBF3 همبستگی بیشتری نسبت به HvCBF14 با تحمل به انجماد نشان داد. نتایج ارزیابی Fv/Fm نشان داد که تنش انجماد کارآیی فتوشیمیایی فتوسیستم II را به طور معنی‌داری کاهش داده که این کاهش به صورت کلی در ژنوتیپ‌های متحمل (زمستانه و بینابین) کمتر از ژنوتیپ‌های حساس (بهاره) بود. علاوه بر آن تنش انجماد با ایجاد خسارت در غشای سلول اختلاف معنی‌داری را بین میانگین این صفت در ژنوتیپ‌های حساس (تیپ رشد بهاره) 381/0 نسبت به میانگین مربوط به ژنوتیپ‌های متحمل (تیپ رشد زمستانه و بینابین) 174/0 نشان داد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1342-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1342-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {فاطمهپرویندرآباد, and محمدجعفرآقایی, and رجبچوگان,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {81-88}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی تنوع ژنتیکی در کلکسیون Aegilops umbellulata ایران با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD}, abstract_fa ={گندم قدیمی‌ترین و مهمترین گیاه زراعی دنیا و گسترده‌ترین محصول زراعی در جهان هم از نظر سطح زیر کشت و هم از نظر مصرف می‌باشد. کاهش تنوع ژنتیکی در ارقام زراعی مانع افزایش عملکرد متناسب با افزایش تقاضا و مصرف شده است. بر همین اساس معرفی و شناسایی مواد ژنتیکی مناسب جدید از بین توده‌های بومی و خویشاوندان وحشی گندم ابزاری مناسب در بهبود سازگاری و خصوصیات ارقام در برنامه‌های به‌نژادی گندم می‌باشد. در این پژوهش 45 ژنوتیپ از کلکسیون منتخب Aegilops umbellulata، موجود در بانک ژن گیاهی ملی ایران که از 8 استان کشور جمع‌آوری شده بودند، به منظور شناسایی و بررسی تنوع ژنتیکی، ساختار ژنتیکی و فاصله ژنتیکی بین جمعیت‌ها بر اساس استان‌های محل جمع‌آوری مورد بررسی قرار گرفتند. جهت بررسی تنوع ژنتیکی، از نشانگر RAPD و با استفاده از ده آغازگر 10 نوکلئوتیدی استفاده شد. حاصل این بررسی 97 باند بود که 94/97 درصد آنها پلی‌مورفیک بودند. میانگین تعداد آلل واقعی 97/1 و متوسط آلل موثر 53/1 بود. گستره تنوع ژنتیکی بر اساس شاخص نی، از 14/0 تا 28/0 در بین جمعیت‌های استانی بود و تنوع ژنتیکی کل 32/0 بود. شاخص‌های تمایز ژنتیکی بیانگر جریان ژنی نسبتا آزاد در میان جمعیت‌های این گونه و عدم تمایز شدید جمعیت‌ها بود. نمونه‌های جمع‌آوری شده از آذربایجان از بیشترین تنوع برخوردار بوده و کمترین فاصله ژنتیکی را با سایر نمونه‌ها داشت. بنابراین آذربایجان به عنوان مرکز تنوع این گونه در ایران پیشنهاد شد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1343-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1343-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {سیدهفرزانهفاطمی, and قربانعلینعمتزاده, and حسینعسکری, and سیدحمیدرضاهاشمی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {89-98}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {شناسایی رونوشت‌های دخیل در تنش خشکی در هالوفیت آلوروپوس لیتورالیس با استفاده از روش cDNA-AFLP}, abstract_fa ={خشکی به عنوان مهم‌ترین عامل محیطی، رشد و تولید گیاهان زراعی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این تحقیق برای شناسایی رونوشت‌های دخیل تحت تنش خشکی پلی اتیلن گلایکول (PEG) در سه سطح صفر (شاهد)، و 9/0- و 4/1- مگاپاسکال در گیاه آلوروپوس لیتورالیس که نزدیک‌ترین خانواده به غلات می‌باشد، از روش cDNA-AFLP استفاده شد. از میان 21 توالی EST جداسازی شده، 17 توالی EST با طول میانگین 270 جفت باز بدست آمد که 72 درصد از رونوشت‌ها با پروتئین‌ها و توالی‌های اسید نوکلئیک شناسایی شده در موجودات دیگر، شباهت نشان دادند. 5 رونوشت هیچ تشابه قابل ملاحظه‌ای با پروتئین‌ها و توالی‌های اسید نوکلئیک شناسایی شده در موجودات دیگر در آزمون‌های همردیفی انجام شده نشان نداد و به عنوان ژن‌های بالقوه ناشناخته یا پروتئین‌های فرضی در نظر گرفته شدند. در مجموع 17 توالی EST در پاسخ به تنش PEG در بانک ژن به ثبت رسید که مهمترین آنها شامل گروه‌های پروتئینی زینک فینگر، گلی اکسالاز، آسپارتیک پروتئاز می‌باشند و نقش برخی از آنها در تنش خشکی مورد بحث قرار گرفت. نتایج این تحقیق احتمالا در درک اساس مولکولی تحمل به تنش خشکی و مهندسی ژنتیک غلات و تولید گیاهان مقاوم موثر باشد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1344-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1344-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {تیناکیهانی, and علیاکبرشاهنجاتبوشهری, and محمدرضانقوی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {99-106}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی مولکولی زیرواحدهای سنگین گلوتنین در گندم نان}, abstract_fa ={در این تحقیق تنوع زیرواحدهای سنگین گلوتنین (HMW-GS) در مکان‌‌های ژنی Glu-1در 154 نمونه از گندم‌های نان بومی موجود در بانک ژن دانشگاه تهران با استفاده از روش SDS-PAGE بررسی شد. مجموعا 14 ترکیب آللی و 12 آلل تشخیص داده شد که مکان ژنی GluB1 با تنوع ژنتیکی 274/0 بیشترین فراوانی را در میان سایر مکان‌های ژنی Glu-1 دارا بود. میانگین کلی امتیاز کیفی گندم‌های نان بر اساس زیر واحدهای گلوتنین با وزن مولکولی بالا در دامنه‌ای بین 4 تا 10 قرار گرفت. بیشتر نمونه‌های گندم نان مورد بررسی دارای ترکیب آللی به صورت نول، 8+7 و 12+2 در مکان‌های ژنی Glu-1 بودند. با توجه به نقش مهم زیر واحدهای گلوتنین سنگین به عنوان نشانگر در شناسایی تنوع ترکیبات آللی، نتایج تحقیق حاضر می‌تواند به عنوان یک برآورد ژنتیکی از کیفیت گندم بومی موجود در ایران تلقی شود.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1345-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1345-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {جعفراحمدی, and ولیالهسلیمانی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {107-114}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {الگوی بیان ژن‌های GmOSBP، CAT و GmBZIP تحت تنش شوری در سویا (Glycin max L.)}, abstract_fa ={ژن‌های GmOSBPوGmBZIP دارای نقش کلیدی در سیگنال‌دهی برخی واکنش‌های فیزیولوژیکی تحت تنش و ژن کاتالاز دارای نقش مهارکنندگی گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) هستند. این پژوهش جهت بررسی الگوی بیان ژن‌های GmOSBP، GmBZIP و CAT در دو ژنوتیپ سویا Williams (متحمل) و L17 (حساس) تحت تنش شوری صفر (شاهد) و 300 میلی‌مولارNaCl در مرحله پنج برگی انجام شد. از ژن خانه‌دار 18S rRNA در آزمون نرمال بودن داده‌ها استفاده شد. تجزیه داده‌ها با استفاده از مقادیر Ct نشان دهنده افزایش بیان هر سه ژن تحت تنش شوری بود. تحت تنش شوری افزایش بیان ژن GmBZIP در ژنوتیپ Williams دو برابر ژنوتیپ L17بود و در ریشه نسبت به برگ بیان یک و نیم برابری نشان داد. همچنین تحت تنش شوری افزایش بیان ژن GmOSBP در ژنوتیپ L17 دو برابر ژنوتیپ Williams بوده و میزان بیان آن در برگ سه برابر ریشه بود. بیان ژن کاتالاز نیز تحت تنش شوری در ژنوتیپ L17 سه برابر Williams و نیز در ریشه بیشتر از برگ بود. با توجه به افزایش بیان این ژن‌ها تحت شوری در سویا، انتقال این ژن‌ها می‌تواند در راستای افزایش تحمل به شوری در گیاهان زراعی موثر باشد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1346-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1346-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {}, title = {Study on genetic diversity of quinoa morphotypes using microsatellite molecular markers}, abstract ={uinoa (Chenopodium quinoa willd.) with excellent medicinal and alimentary properties is a plant native to the Andes mountains in South America. Quinoa recently has been subjected to investigation in Iran and a good adaptability was observed in some regions in the country. Availability of genetic variation within a germplasm is essential for plant breeding practices and releasing of new cultivars suitable for each particular agronomic condition. In the current study, genetic diversity of 45 quinoa morphotypes was evaluated using 11 microsatellite markers. Among all used microsatellites; QGAA001, QAAT074, QAAT084 and QAAT097 markers revealed the greatest number of allelic variation. Totally 27 alleles were distinguished using SSR markers and the average of observed polymorphism was 2.4 alleles for each locus. The average PIC of the samples was 0.62, the highest was 0.88 and the lowest was 0.18 in which were pertained to QAAT074 and QCA26 respectively. Cluster analysis grouped the morphotypes into 3 main clusters. Cluster A consisted of morphotypes from both Santamaria and Sajama accessions whereas the majority of morphotypes fallen into cluster C belonged to Sajama accession and only one morphotype belonged to Santamaria accession. The grouping results using PCoA analysis was similar to the cluster analysis indicating that both approaches can successfully be used in categorization studies. The results revealed the high genetic diversity presented among the quinoa morphotypes used in this study and, thus, provides substantial step forward for introducing quinoa in Iran as a new crop. In addition, the results of this research could be beneficiary for quinoa breeding and further genetic investigation and adaptability of quinoa.}, Keywords = {Cluster analysis, ,Genetic diversity, ,New plant, ,Quinoa, ,SSR.}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {115-122}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی تنوع ژنتیکی مورفوتیپ‌های کینوا با استفاده از نشانگر مولکولی ریزماهواره}, abstract_fa ={کینوا (دانه مادر) با ارزش غذایی و دارویی بالا گیاهی است بومی کوه‌پایه‌های آند در آمریکای جنوبی، که در سال-های اخیر تحقیقات آن در ایران شروع شده و سازگاری مناسبی برای تولید نشان داده است. تنوع ژنتیکی گیاهان زراعی برای اصلاح و معرفی رقم متناسب با شرایط تولید ضروری است. در تحقیق حاضر تنوع ژنتیکی 45 مورفوتیپ کینوا موجود در ایران توسط 11 نشانگر ریزماهواره بررسی شد. بیشترین تعداد آلل مربوط به نشانگرهای QAAT022، QGAA001، QAAT074، QAAT084 و QAAT097 هر کدام با سه آلل بود. میانگین PIC برابر 62/0 و نشانگر ریزماهواره QAAT074 با 88/0 و نشانگر QCA26 با 18/0 به ترتیب بیشترین و کمترین میزان PIC را دارا بودند. تجزیه خوشه‌ای مورفوتیپ‌ها را براساس نتایج نشانگرهای فوق به 3 گروه تقسیم کرد. گروه A مخلوطی از مورفوتیپ-های دو توده Sajama و Santamaria را در بر داشت در حالی که در گروه C فقط یک نمونه از مورفوتیپ‌های توده Santamaria دیده شد و مابقی نمونه‌های قرار گرفته در این گروه مشتق شده از توده Sajama بودند. نتایج حاصل از تجزیه به مختصات اصلی با نتایج حاصل از تجزیه خوشه‌ای همخوانی داشت و تا حد زیادی توانست مورفوتیپ‌های مختلف کینوا را از هم تفکیک کند. نتایج این تحقیق تنوع زیادی را در بین این مورفوتیپ‌ها نشان داد و با توجه به اینکه این مورفوتیپ‌ها دارای خاستگاهی خارج از ایران هستند، می‌توان نتیجه گرفت که مورفوتیپ-های قرار گرفته در هرگروه دارای منشاء ژنتیکی مشابه بوده و تنوع موجود ممکن است به دلیل عواملی مانند درصد دگرگشنی موجود و یا اختلاط فیزیکی بذور در منشاء در طی سالیان به وجود آمده باشد که با توجه به جدید بودن این گیاه و محدود بودن ژرم‌پلاسم در ایران می‌تواند در برنامه اصلاح کینوا مورد استفاده قرار گیرد.}, keywords_fa = {تجزیه خوشه‌ای,تنوع ژنتیکی,کینوا,گیاه‌جدید,نشانگرهای ریزماهواره}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1347-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1347-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {فهیمهحیدری, and راضیهپوراحمد, and بهزادشارقی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {123-128}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بیان ژن ompF در موتان‌های E. coli مقاوم به سیپروفلوکساسین و تتراسیکلین}, abstract_fa ={OmpF یکی از پروتئین‌های غشای خارجی باکتری‌های گرم منفی می‌باشد که جذب فلوروکینولون‌هایی مانند سیپروفلوکساسین به داخل سلول باکتریایی را تسهیل می‌کند. بنابراین تنظیم بیان ژن ompF به عنوان یک مکانیسم‌ موثر در مقاومت ضد میکروبی است. هدف این تحقیق سنجش بیان ژن ompF در موتان‌های gyrA و موتان‌های‌ مضاعف gyrA marR بود. بیان ژن ompF در موتان‌های فوق با MIC‌های کم و متوسط برای سیپروفلوکساسین و تتراسیکلین در مقایسه با تیپ وحشی MG1655 با روش PCR در زمان واقعی سنجش شد. نتایج حاصل از واکنش PCR در زمان واقعی، اختلاف معنی‌داری را بین میزان بیان ompF در موتان‌ها و تیپ وحشی نشان نداد. مقاومت پایین و متوسط به سیپروفلوکساسین و تتراسیکلین در موتان‌های بررسی شده باعث کاهش بیان ژن ompF نشد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1348-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1348-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} } @article{ author = {سکینهاکبری, and غلامرضاداشاب, and مسعودعلیپناه, and محمدرکوعی, and داودعلیساقی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {10}, Number = {1}, pages = {129-133}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی چند‌شکلی ژن میواستاتین و ارتباط آن با صفات رشد در گوسفند کردی خراسان شمالی}, abstract_fa ={ژن میواستاتین یا فاکتور 8 موثر بر رشد و تمایز (GDF8)، به‌عنوان یک ناظم بازدارنده در رشد و توسعه ماهیچه اسکلتی عمل می‌کند. جهش در ناحیه کد کننده میواستاتین باعث تغییر نقش مهاری آن و افزایش عضله می‌شود. در پژوهش اخیر خونگیری به طور تصادفی از تعداد 58 راس گوسفند کردی خراسان شمالی انجام و سپس استخراج DNA با استفاده از روش نمکی بهینه یافته صورت گرفت. یک قطعه 337 جفت بازی از ناحیه اگزون 3 ژن میواستاتین با استفاده از یک جفت آغاز‌گر اختصاصی توسط واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) تکثیر شد. به منظور ردیابی شکل‌های متفاوت آللی در جایگاه میواستاتین از آنزیم محدودالاثر HaeΙΙΙ با روشPCR-RFLP استفاده شد. از سه الگوی ژنوتیپی ممکن در جایگاه ژن میواستاتین، تنها دو ژنوتیپ Mm وmm با فراوانی به ترتیب 15/0 و 85/0 مشاهده شد. فراوانی آللی در جایگاه مزبور برای آلل‌های M و m به ترتیب 08/0 و 92/0 برآورد شد. تجزیه مدل‌های خطی با اثرات ثابت ژنوتیپ نشان داد که میانگین وزن بره‌ها در 3 و 6 ماهگی ژنوتیپ هتروزیگوت بالاتر از ژنوتیپ هموزیگوت می‌باشد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1349-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1349-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2015} }