@article{ author = {مهنازمانده, and رضامعالیامیری,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {1}, pages = {5-16}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ﭘروتیین های شوک حرارتی و نقش آن در تنش های محیطی غیر زنده}, abstract_fa ={تنش های غیر زنده از عوامل مهم کاهش محصولات زراعی هستند. گیاهان با توجه به اینکه قدرت جا به جایی ندارند، در شرایط تنش، پاسخ های متعددی در سطوح مولکولی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی بروز داده و بدین وسیله ثبات خود را حفظ می کنند. پروتیین های شوک حرارتی از مهمترین پاسخ های گیاه در مواجه با تنش های غیرزنده می باشد که علاوه بر ایفای نقش در تاخوردگی، سرهم بندی، مکان یابی و تخریب پروتیین ها در فرایندهای طبیعی سلول، می توانند تحت شرایط تنش نیز در حمایت از گیاهان سبب حفظ هومئوستازی سلولی شوند. علاوه بر این، پروتیین های شوک حرارتی با سایر مکانیزم های پاسخ به تنش(مثل اسمولیت ها) نیز تقابل دارند. هدف از این مقاله، بررسی نقش پروتیین های شوک حرارتی و اجزای آنها در تنش های محیطی و تقابل آن با سایر مکانیزم های پاسخ به تنش می باشد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1080-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1080-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {مهنازمانده, and رضامعالیامیری,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {1}, pages = {16-5}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {پروتیین های شوک حرارتی و نقش آن در تنش های محیطی غیر زنده}, abstract_fa ={تنش های غیر زنده از عوامل مهم کاهش محصولات زراعی هستند. گیاهان با توجه به اینکه قدرت جا به جایی ندارند، در شرایط تنش، پاسخ های متعددی در سطوح مولکولی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی بروز داده و بدین وسیله ثبات خود را حفظ می کنند. پروتیین های شوک حرارتی از مهمترین پاسخ های گیاه در مواجهه با تنش های غیرزنده هستند که علاوه بر ایفای نقش در تاخوردگی، سرهم بندی، مکان یابی و تخریب پروتیین ها در فرایندهای طبیعی سلول، تحت شرایط تنش نیز در حمایت از گیاهان سبب حفظ هومئوستازی سلولی می شوند. همچنین، پروتیین های شوک حرارتی با سایر مکانیسم های پاسخ به تنش (مثل اسمولیت ها) نیز اثر متقابل دارند. هدف از این مقاله، بررسی نقش پروتیین های شوک حرارتی و اجزای آنها در تنش های محیطی و تقابل آن با سایر مکانیسم های پاسخ به تنش می باشد. کلیدواژگان: پروتیین های شوک حرارتی،تاخوردگی پروتیین،تنش های غیر زنده،هومئوستازی سلولی گیاهان}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1211-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1211-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {بهاریونسی, and مسعودشمسبخش, and ناصرصفایی, and فاطمهخلقتیبنا,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {1}, pages = {26-17}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ردیابی همزمان چند ویروس مهم در سیب زمینی به کمک Multiplex RT-PCR و مقایسه آن با آزمون سرولوژیکی الایزا}, abstract_fa ={ویروس های Y (PVY)، X (PVX)، S(PVS) و پیچیدگی برگ (PLRV) سیب زمینی از مهم ترین ویروس های بیمارگر این گیاه به شمار می روند و به طور جدی سبب کاهش میزان و کیفیت محصول سیب زمینی می شوند. وقوع ویروس های یاد شده از اغلب مناطق اصلی کشت سیب زمینی در ایران نیز گزارش شده است. از این رو معرفی یک شیوه دقیق، سریع و ارزان برای ردیابی ویروس های یاد شده در مزارع تولید غده های بذری می تواند نقش مهمی در کنترل انتشار و خسارت آنها داشته باشد. در این پژوهش، روش Multiplex RT-PCR برای ردیابی همزمان ویروس های Y، X، S، پیچیدگی برگ سیب زمینی و ژن 18S rRNA به عنوان کنترل داخلی استفاده شد. سپس حساسیت این روش با آزمون سرولوژیکی اِلایزا که شیوه ای رایج برای ردیابی ویروس های سیب زمینی است، مقایسه گردید. ابتدا، RNA ی کل از برگ سیب زمینی آلوده به ویروس استخراج و سپس DNA مکمل برای ویروس های یاد شده و ژن 18S rRNA با استفاده از آغازگرهای اختصاصی معکوس به صورت جداگانه ساخته شد و واکنش RT-PCR برای هر کدام از ویروس ها و ژن 18S rRNA انجام گرفت. سپس واکنش Multiplex RT-PCR با استفاده از پنج جفت آغازگر انجام شد. در نهایت، پنج قطعه متفاوت (145-342 جفت باز) که اختصاصی ویروس ها و کنترل داخلی بودند به طور همزمان تکثیر شد و بر اساس وزن مولکولی آنها تشخیص داده شدند. همچنین حساسیت روش بهینه سازی شده Multiplex RT-PCR و Duplex RT-PCR در این مطالعه با روش تجاری DAS-ELISA در ردیابی ویروس های سیب زمینی مقایسه گردید. نتایج نشان داد که حساسیت Multiplex RT-PCR صد برابر بیشتر از آزمون اِلایزا در ردیابی ویروس های Y، S و پیچیدگی برگ سیب زمینی و حساسیت Duplex RT-PCR هزار برابر بیشتر از آزمون اِلایزا در ردیابی ویروس Y سیب زمینی بود. کلیدواژگان: پیچیدگی برگ سیب زمینی،کنترل داخلی،ویروس های Y، X و S}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1212-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1212-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {سارهشهدایی, and جهانگیرحیدرنژاد, and کرامتالهایزدپناه, and حسینمعصومی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {1}, pages = {34-27}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بیان پروتیین پوششی و پروتیین غیر ساختمانی NS4 ویروس نوارک ایرانی گندم در باکتری Escherichia coli}, abstract_fa ={ویروس نوارک ایرانی گندم (Iranian wheat stripe virus، IWSV) عضو غیر قطعی جنس Tenuivirus است. از مهمترین پروتئین های کد شونده توسط تنوئی ویروس ها، پروتئین پوششی (CP) و پروتئین عمده غیرساختمانی (NS4) می باشند و آنتی بادی های تهیه شده بر علیه آنها می توانند برای ردیابی ویروس در طبیعت و بررسی وظایف این ژن ها مورد استفاده قرار گیرند. تهیه آموده خالص این پروتئین ها از گیاه مبتلا اغلب با اشکال روبرو است. در این مطالعه به منظور بیان ژن های cp و ns4 ویروس فوق، هر کدام از این دو ژن با استفاده از آغازگرهای اختصاصی تکثیر و پس از همسانه سازی به ناقل pET 28a انتقال داده شد. پلاسمیدهای نوترکیب در تراریختی باکتری E. coli سویه BL21(DE3) استفاده گردید و سلول های باکتری نوترکیب در محیط کشت حاوی IPTG جهت القاء بیان ژن های هدف کشت شدند. پس از القای بیان، پروتئین های سنتز شده به منظور شناسائی، استخراج شدند. نتایج حاصل از الکتروفورز SDS-PAGE دو نوار را با وزن مولکولی 9/40 و 23 کیلودالتون نشان داد که منطبق با وزن مولکولی محصولات بالقوه ای است که توسط دو ژن مزبور در دیگر تنوئی ویروس ها تولید می شوند. تجزیه وسترن بلات بیان پروتئین های CP و NS4 را با استفاده از آنتی بادی پلی کلونال اختصاصی تائید نمود. چنین پروتئین هائی در مقیاس وسیع و با خلوص زیاد می توانند در سیستم میکروبی تولید شوند و برای تهیه آنتی بادی های اختصاصی مورد استفاده قرار گیرند. کلیدواژگان: بیان ژن، پروتئین پوششی، پروتئین غیرساختمانی، تنوئی ویروس، ویروس نوارک ایرانی گندم}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1213-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1213-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {امینابراهیمی, and محمدرضانقوی, and منیژهسبکدست, and امیرمرادیسرابشلی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {1}, pages = {43-35}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {تجزیه ارتباطی صفات زراعی با نشانگرهای ریز ماهواره در جوهای بومی ایران}, abstract_fa ={در این تحقیق ارتباط بین صفات زراعی و نشانگرهای مولکولی در جو با استفاده از 10 صفت زراعی و 70 نشانگر مولکولی حاصل از 10 جفت آغازگر ریزماهواره روی 115 ژنوتیپ بومی مورد مطالعه قرار گرفت. میزان محتوای اطلاعات چندشکلی آغازگرها بین 31/0 تا 85/0 متغیر بود. نشانگرهای AF220725A، Bmag0013 و HVM40 با بیشترین محتوای اطلاعات چندشکلی آغازگرها، بیشترین شاخص چند شکلی را نشان دادند، به این معنی که این نشانگر ها بهتر از همه نشانگرهای استفاده شده توانستند فاصله ژنتیکی ارقام را مشخص کنند، در حالیکه نشانگر HVM70 با کمترین مقدار شاخص چند شکلی، به خوبی توانایی جداسازی ژنوتیپ ها را نداشته است. با استفاده از روش رگرسیون چند گانه (گام به گام) ارتباط بین هر کدام از 10 صفت زراعی و 70 نشانگر چند شکل مورد بررسی قرار گرفت. آغازگر های HVM20، Gms003،Bmac0306 و HvHVA1 تغییرات بیشتری از صفات مورد بررسی را نشان دادند. نتایج نشان داد که برخی از نشانگرها با بیش از یک صفت ارتباط نشان می دهند که بیانگر این است که این صفات پیوستگی بسیار نزدیکی با همدیگر داشته و یا احتمالا تحت تاثیر ژن های چند اثره قرار دارند. برای درک این موضوع تهیه نسل های در حال تفرق و نقشه های پیوستگی ضروری می باشد. کلیدواژگان: آغازگرها، جو بومی، رگرسیون گام به گام، محتوای اطلاعات چندشکلی، مورفولوژی، SSR}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1214-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1214-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {محمدرضامحمدآبادی, and مریمقاسمی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {1}, pages = {45-51}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ارزیابی تنوع ژنتیکی گاوهای هلشتاین و بومی استان کرمان با نشانگرهای ISSR}, abstract_fa ={دستورالعمل های زیادی برای نشانگرهای گوناگون توسعه یافته اند که سریع هستند و به مقادیر کمی DNA نیاز دارند. 120 گاو هلشتاین از 4 گله واقع در کرمان و 80 گاو بومی از 5 گله واقع در بم مورد آزمایش قرار گرفتند. هر دو آغازگر ISSR تست شده، به نام (AG)9C و (GA)9C باندهای متفاوت زیادی را تولید کردند. بر اساس نتایج این بررسی، نشانگرهای ISSR باندهای قابل مقایسه زیادی تولید می کنند، الگوهای انگشت نگاری ISSR قابلیت توارث بالایی دارند. چند شکلی ها در بین این 9 گله تست شده با این نشانگر آشکار بود، همچنین آغازگر(AG)9C در مقایسه با آغازگر (GA)9C الگوهای بیشتر و مفیدتری را می دهد و مقایسه الگوهای ISSR به طور موفقیت آمیزی می تواند برای مطالعه تنوع بین و داخل جمعیت های گاو استفاده شود. میانگین تنوع ژنی برای نشانگر (AG)9C در گله های بومی و هلشتاین به ترتیب 57/0 و 28/0 و برای نشانگر (GA)9C به ترتیب 35/0 و 15/0 بود. میانگین تعداد جایگاه های چند شکل و میانگین درصد چند شکلی در هر جمعیت بر اساس نشانگر (AG)9C برای گله-های بومی به ترتیب 60/15 و 65/44 و گله های هلشتاین 75/17 و 29/54 و بر اساس نشانگر (GA)9C برای گله های بومی به ترتیب 40/8 و 01/70 و گله های هلشتاین 25/10 و 42/85 به دست آمد. بالاترین درصد چند شکلی بر اساس نشانگر (AG)9C در گله های هلشتاین به میزان 29/74 درصد و در گله های بومی 71/65 درصد و نشانگر (GA)9C در گله های هلشتاین به میزان صد درصد و در گله های بومی به میزان 7/91 درصد بود. بنابراین، نشانگرهای ISSR انتخاب خوبی برای انگشت نگاری DNA گاو هستند. کلیدواژگان: انگشت نگاری DNA، ژنوم گاو، ISSR}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1215-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1215-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {مجیدطاهریان, and محمدرضارمضانیمقدم, and علیمعصومی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {1}, pages = {53-63}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {تجزیه ژنتیکی تحمل به خشکی در پنبه های الیاف متوسط با استفاده از تلاقی های دای آلل}, abstract_fa ={تعداد 4 رقم پنبه به صورت یک طرح دای آلل یک طرفه با یکدیگر تلاقی داده شده و والدین و نتایج F1 آنها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در دو آزمایش جداگانه (شرایط آبیاری بدون تنش و شرایط تنش خشکی) کشت گردیدند. تجزیه دای آلل برای صفات عملکرد وش، وزن وش قوزه، تعداد قوزه در بوته، درصد زودرسی و ارتفاع بوته بر مبنای روش 2 گریفینگ (مدل 2) انجام شد. در محیط بدون تنش واریانس ژنوتیپ ها برای ارتفاع بوته در سطح احتمال یک درصد و برای وزن وش قوزه در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. در حالی که در محیط تنش واریانس ژنوتیپ ها برای صفت عملکرد وش و ارتفاع بوته در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. اثرات ترکیب پذیری عمومی برای صفت وزن قوزه و ارتفاع بوته در محیط بدون تنش به ترتیب در سطح احتمال یک و 5 درصد معنی دار شدند. همچنین این اثرات برای صفات عملکرد وش و ارتفاع بوته در محیط تنش به ترتیب در سطح احتمال 5 و یک درصد معنی دار بودند. تجزیه دای آلل حاکی از وجود اثرات افزایشی ژن ها در کنترل صفات فوق بود. تجزیه دای آلل مرکب نشان داد که در کنترل ژنتیکی دو صفت عملکرد وش و ارتفاع بوته، واریانس ژنتیکی افزایشی اهمیت زیادی داشت. در شرایط تنش خشکی،وراثت پذیری خصوصی عملکرد وش بالا و در مورد ارتفاع بوته،در حدود متوسط بود. کلیدواژگان: پنبه، تجزیه دای آلل، ترکیب پذیری عمومی و خصوصی، تنش خشکی}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1216-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1216-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {سعیدنصرالهنژاد, and عبادالهعبادی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {1}, pages = {65-74}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ردیابی سرولوژیکی و مولکولی ویروس پسوروز مرکبات در استان گلستان}, abstract_fa ={در سال های اخیر علایم پوسته پوسته شدن تنه و نقش برگ بلوطی پسوروزی روی درختان مرکبات در شهرستان گرگان مشاهده شده است. به منظور بررسی حضور ویروس پسوروز مرکبات، نمونه برداری هایی طی فصول مختلف سال 1385 و 1386 از باغات منطقه گرگان صورت گرفت. نمونه برداری از تمامی ارقام مرکبات منطقه شامل پرتقال (یافا، واشنگتن ناول، سان گین و تامسون) و نارنگی (کلمانتین) و از درختان مشکوک به آلودگی که دارای علایم بیماری پسوروز بودند، انجام گردید. آزمون سرولوژیکی از طریق روش دو طرفه الیزا (DAS-ELISA) و با کیت الیزای آنتی بادی تک همسانه ای ویروس پسوروز مرکبات (CPsV) و آزمون RT-PCR با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ویروس پسوروز مرکبات (CPV1 و CPV2) طراحی شده از ناحیه ژن کد کننده پوشش پروتئینی ویروس پسوروز مرکبات روی 200 نمونه جمع آوری شده از باغات منطقه گرگان و چهار نمونه تهیه شده از گلخانه مرکز تحقیقات مرکبات (رامسر) که در آزمون بیولوژیکی آلودگی آنها به ویروس پسوروز مرکبات به اثبات رسیده بود، انجام پذیرفت. بر اساس نتایج آزمون سرولوژیکی، در هیچکدام از نمونه ها نتیجه ردیابی ویروس پسوروز مرکبات مثبت نبوده است. نتایج آزمون فوق الذکر در 5/7 درصد از نمونه های جمع آوری شده از باغات شهرستان گرگان و تمام نمونه های تهیه شده از گلخانه مرکز تحقیقات مرکبات (رامسر) پس از تفکیک محصولات PCR، در محدوده 600 جفت باز (مربوط به ویروس پسوروز مرکبات)، تولید باند کردند. نتایج این دو روش نشان دهنده عدم هماهنگی سرولوژیکی ایزوله بومی ویروس پسوروز مرکبات با آنتی بادی تک همسانه ای تجارتی می باشد. در بررسی روش های استخراج ژنوم ویروس نیز استفاده از بافر گوانیدین تیوسیانات بهترین نتیجه را در میان بافر های استخراج نشان داد. این اولین گزارش از وجود این ویروس بر روی درختان مرکبات در استان گلستان است. کلیدواژگان: الیزا، پروتئینی، پرتغال، ژن کد کننده پوشش، واکنش زنجیره ای پلی مراز}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1217-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1217-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {رحمتالهکریمیزاده, and محتشممحمدی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {1}, pages = {75-86}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {تعیین اثر متقابل ژنوتیپ x محیط با استفاده از روش های پارامتری و ناپارامتری پایداری فنوتیپی در ژنوتیپ های عدس}, abstract_fa ={برای کاهش اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و انجام گزینش دقیق تر، عملکرد و پایداری ژنوتیپ ها باید بطور همزمان مدنظر قرار داد. در این تحقیق از روش های پارامتری و ناپارامتری برای تعیین ژنوتیپ پایدار استفاده شد و سپس همبستگی بین این روش ها مورد بحث قرار گرفت. تعداد 10 ژنوتیپ عدس در 5 منطقه از ایران (گچساران، کرمانشاه، شیروان، گنبد و ایلام) بمدت 2 سال (1382-1381) مورد ارزیابی پایداری عملکرد قرار گرفتند. نتایج تجزیه پایداری با استفاده از روش های پارامتری ضریب رگرسیون ابرهارت و راسل، میانگین مربعات درون مکانی لین و بینز، اکووالانس ریک و ضریب تبیین پینتوس به ترتیب ژنوتیپ های (9 و 6)، (9 و 5)، (8 و 9) و (9 و 8) را به عنوان پایدارترین ژنوتیپ ها معرفی کردند. نتایج تجزیه روش های ناپارامتری آماره های NP1، NP2، NP3، Si(1) و Si(2) تنارازو و نصار و هان به ترتیب ژنوتیپ های (9 و 8)، (9، 8 و 1)، (9 و 8)، (2 و 1) و (2 و 1) را پایدارترین ژنوتیپ ها معرفی کرد. در نهایت با توجه به همبستگی بین روش های پارامتری و ناپارامتری ژنوتیپ شماره 9(ILL 6199) به عنوان پایدارترین ژنوتیپ انتخاب شد. نتایج این تحقیق نشان داد اگر هدف، تعیین سازگاری عمومی باشد معیارهای پارامتری واریانس شوکلا، و میانگین مربعات لین و بینز و معیارهای ناپارامتری تنارازو و نصار و هان نسبت به سایر پارامترهای مورد مطالعه در اولویت هستند. کلیدواژگان: پارامتری، پایداری، عدس، ناپارامتری و سازگاری}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1218-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1218-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {فرنازفرهادی, and محمدرضانقوی, and حسنزینالیخانقاه, and کاظمپوستینی, and فریباابوییمهریزی, and بهمنیزدیصمدی, and هوشنگعلیزاده,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {1}, pages = {87-96}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {تجزیه پروتئوم دو رقم گندم نان (Triticum aestivum L) تحت تنش شوری}, abstract_fa ={تنش های محیطی مانند خشکی و شوری سبب کاهش تولید محصولات زراعی می شوند. آسیب ایجاد شده در اثر تنش شوری، شامل اختلال در عمل غشاء پلاسمایی، افزایش میزان متابولیت های سمی، ممانعت از جذب مواد غذایی و فتوسنتز، ایجاد گونه فعال اکسیژن (ROS) و در نهایت مرگ سلول و گیاه است. در این تحقیق اثر شوری در ساعات اولیه تنش بر الگوی پروتئوم برگی گیاهچه های گندم (Triticum aestivum L.) مورد بررسی قرار گرفت. بذور دو رقم متحمل به شوری (رقم روشن) و حساس به شوری (رقم فلات) در گلخانه کشت شدند. در مرحله پنجه زنی، گیاهچه ها تحت تنش شوری با غلظت 100 و 200 میلی مولار کلرید سدیم قرار گرفتند و نمونه برداری 3، 6، 12 و 24 ساعت پس از اعمال تنش از برگ ها انجام شد. الگوی پروتئوم برگ گندم به وسیله تکنیک الکتروفورز دو بعدی بدست آمد. نتایج نشان داد که در رقم مقاوم به طور متوسط 86 لکه پروتئینی در مقایسه با شاهد تغییرات معنی داری داشتند که بیان 78 درصد پروتئین ها افزایش و 5/13 درصد کاهش یافت. در رقم حساس به طور متوسط 94 لکه پروتئینی تغییرات معنی داری داشته و در این رقم 25 درصد پروتئین ها افزایش بیان و 5/58 درصد کاهش بیان نشان دادند. کلیدواژگان: الکتروفورز ژل دو بعدی، پروتئومیکس، تنش شوری، گندم نان}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1219-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1219-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {فرشادرخشندهرو, and حمیدرضازمانیزاده,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {1}, pages = {97-108}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {تحریک اجزای دفاع سیستمیک اکتسابی (SAR) در توتون سامسون دارای ژن مقاومت N توسط ویروس Y سیب زمینی (PVY)}, abstract_fa ={دفاع سیستمیک اکتسابی (SAR) از جمله دفاع هایی است که می تواند موجب ایجاد مقاومت گیاهان در برابر آلودگی های سیستمیک ویروسی شود. در این بررسی کوشش به عمل آمد تا با استفاده از گیاه توتون سامسون (N. tabacum cv. Samsun NN) و نیز گیاه حساس توتون سامسون با بیان کم ژن RDR6، بیان فاکتورهای دفاعی درگیر در دفاع سیستمیک اکتسابی (SAR) در هنگام پاسخ فوق حساسیت پس از آلودگی با ویروس TMV و نیز در هنگام آلودگی سیستمیک با ویروس Y سیب زمینی (PVY) مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور با استفاده از تکنیک Sq-RT-PCR میزان بیان کمی ژن های IVR، ERF5 و AOX1 سنجش شد. همچنین برای اولین بار میزان غلظت سالیسیلیک اسید در بافت ها با استفاده از باکتری گزارشگر سالیسیلیک اسید با نام Acinetobacter sp. ADP1 مورد سنجش قرار گرفت و امکان تولید پروتئین PR-1 در بافت ها با استفاده از آزمون وسترن بلات (Western Blot) ارزیابی گردید. نتایج حاکی از آن بود که واکنش دفاعی SAR می تواند در پاسخ به تنش های زیستی از جمله آلودگی سیستمیک ویروس PVY در توتون فعال گردد ولی برای موثر بودن سیگنال سیستمیک کننده آن یعنی سالیسیلیک اسید اجزاء ژنتیکی انتقال سیگنال باید بیان مناسبی داشته باشند و در زمان کمی بیان شوند و احتمالاً ژن RDR6 می تواند یکی از اجزاء ژنتیکی موجود در انتقال سیگنال مسیر SAR باشد. از آنجائی که تا کنون تک ژن های مقاومت برای ایجاد مقاومت در برابر ویروس PVY کارآمد نبوده اند، بنابراین مقاومت های افقی چند ژنی با فراهم آوردن مقاومت های سیستمیک مانند SAR می توانند برای کنترل این بیماری ویروسی مورد استفاده قرار گیرند. کلیدواژگان: خاموشی ژن، مقاومت سیستمیک اکتسابی، ویروس PVY°، Sq، RT، PCR}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1220-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1220-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {فرزانهفاضلی, and کیانوشچقامیرزا,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {2}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی تنوع ژنتیکی توده های نخود زراعی بومی ایران با استفاده از نشانگر ملکولی ISSR}, abstract_fa ={شناخت تنوع ژنتیکی و طبقه بندی ذخایر توارثی (ژرم پلاسم) از فعالیت های مهم و ضروری در به نژادی و مدیریت حفظ ذخایر ژنتیکی گیاهان می باشد. به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی در 99 توده بومی ایران و پنج رقم نخود زراعی تکثیر مکان های ژنی با استفاده از 21 آغازگر ISSR انجام شد. از تعداد 361 قطعه ای که در کل توده ها و ارقام تولید شدند 257 قطعه چند شکل بودند. تعداد باندهای چندشکل از 6 تا 22 به ازاء هر آغازگر متفاوت بودند و اطلاع بخش ترین مکان ژنی مربوط به آغازگر UBC864 بود. مقادیر PIC بین 15/0 تا 6/0 و شاخص نشانگر بین 43/6 تا 31/60 در هر آغازگر در نوسان بودند. ماتریس تشابه داده ها مشخص کرد که توده های شماره 93 و 94 دارای بیشترین تشابه به میزان 97 درصد، در حالی که کمترین میزان تشابه مربوط به توده های شماره 10 و 66 به میزان 54 درصد بود. تجزیه خوشه ای به روش UPGMA و با استفاده از ضریب تشابه Jaccard 104 توده و رقم را در پانزده گروه مجزا گروه بندی کرد. زیر گروه های درون خوشه های اصلی با مقادیر بالای بوت استراپ تایید شدند. نتایج حاصل نشان داد که نشانگر ISSR یک سیستم نشانگری قابل اطمینان برای آشکارسازی سطح بالایی از چندشکلی است و از این رو می تواند بعنوان ابزار مفیدی برای بررسی تنوع ژنتیکی نمونه های گیاهی، راهنمایی در مطالعات اصلاحی آینده و مدیریت ژرم پلاسم نخود مورد استفاده قرار گیرد. کلیدواژگان: بوت استراپ،تنوع ژنتیکی،چندشکلی،نخود،نشانگر ملکولی ISSR}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1210-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1210-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {رضاحیدریجاپلقی, and رحیمحداد, and قاسمعلیگروسی, and سعیدنوابپور,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {2}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {همسانه سازی و بررسی ویژگی های فیزیکوشیمیایی و ساختاری یک ژن تیوردوکسین نوع h، متعلق به زیرگروه I از بافت حبه انگور Vitis vinifera L رقم عسکری}, abstract_fa ={تیوردوکسین ها (Trxs)، دی سولفید ردوکتازهای کوچک و فراوانی هستند که در تمام موجودات زنده از پروکاریوت ها تا یوکاریوت های عالی یافت شده و در تنظیم ردوکس سلولی دخالت دارند. در مقایسه با سایر موجودات زنده، گیاهان دارای 6 نوع تیوردوکسین مختلف f، h، m، o، x و y می باشند که تنها تیوردوکسین نوع h با اشکال متعدد، بطور وسیع مورد مطالعه قرار گرفته و در فرآیندهای مختلفی از جمله محافظت سلولی در برابر تنش اکسیداتیو ایفای نقش می نماید. همسانه سازی ژن تیوردوکسین نوع h از بافت حبه انگور عسکری (Vitis vinifera L. cv. Askari) با استفاده از تکنیک واکنش زنجیره ای پلی مراز نسخه برداری معکوس (RT-PCR) انجام شده و ویژگی های فیزیکوشیمیایی، ساختاری و فیلوژنتیکی آن مورد بررسی قرار گرفت. توالی نوکلئوتیدی چارچوب باز خوانی این ژن، تحت عنوان VvTrx h4، به طول bp345 بوده و یک پروتئین با 114 اسیدآمینه را رمز نموده و دارای جایگاه فعال معمول WCGPC می باشد. وزن مولکولی تخمین زده شده و نقطه آیزوالکتریک پیش بینی شده این پروتئین به ترتیب برابر 76/12 کیلودالتون و 22/5 بوده و پیش بینی ساختار سه بعدی آن با استفاده از ساختار کریستالی ژن AtTrx h1 از آرابیدوپسیس نشان داد که این پروتئین با سایر تیوردوکسین های بررسی شده مطابقت داشته و با داشتن 5 صفحه β و 4 مارپیچ α، ساختار سه بعدی از نوع Thioredoxin Fold را نشان می دهد. توالی پروتئینی بدست آمده شباهت زیادی را با تیوردوکسین های نوع h سایر گیاهان، از قبیل صنوبر (89 درصد تشابه با تیوردوکسین Pth3) و رقم Shiranuhi از جنس مرکبات (86 درصد مشابه با تیوردوکسین Csh) نشان داده و بررسی های فیلوژنتیکی با استفاده از ژن های تیوردوکسین از گیاهان دیگر نشان داد که ژن VvTrx h4، تیوردوکسین نوع h بوده و متعلق به زیرکلاس IA از زیرگروه I می باشد. کلیدواژگان: انگور،تیوردوکسین نوع h،جداسازی،ساختار سه بعدی‌،همسانه سازی}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1209-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1209-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {یوسفارشد, and مهدیزهراوی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {2}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی تنوع ژنتیکی و روابط بین صفات زراعی و مورفولوژیکی در بخشی از ژرمپلاسم کلکسیون گندم بانک ژن گیاهی ملی ایران}, abstract_fa ={در این تحقیق 511 نمونه ژنتیکی متعلق به 19 کشور از کلکسیون گندم نان بانک ژن گیاهی ملی ایران در قالب یک طرح مشاهده ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات طول سنبله، تراکم سنبله، ریشک دار بودن سنبله، رنگ گلوم، کرک دار بودن گلوم، زمان گلدهی، وزن صد دانه، ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد گلچه درسنبلچه، تعداد دانه در سنبله، تعداد گره در ساقه، زمان رسیدن کامل، طول دوره پر شدن دانه، زمان سنبله دهی، زمان سنبله دهی تا رسیدن کامل و وزن دانه در سنبله ارزیابی شد. نتایج بررسی ضریب تغییرات صفات نشان داد که برای استفاده از منابع ژنتیکی مورد بررسی در این تحقیق در برنامه های اصلاحی بهتر است از تنوع موجود در عملکرد دانه و اجزاء آن استفاده شود تا صفات فنولوژیکی. بالاترین همبستگی مثبت بین صفات وزن دانه پنج سنبله و تعداد دانه در سنبله و بالاترین همبستگی منفی بین صفات زمان گلدهی و طول دوره پرشدن دانه مشاهده شد. در تجزیه رگرسیون به روش گام به گام برای وزن دانه پنج سنبله به عنوان متغیر وابسته، 6 صفت تعداد دانه در سنبله، وزن صد دانه، تعداد سنبلچه در سنبله، زمان رسیدن کامل، تعداد گلچه در سنبلچه و طول سنبله وارد مدل شدند. نتایج تجزیه علیت نشان داد، صفت تعداد دانه در سنبله دارای بزرگترین اثر مستقیم مثبت روی وزن دانه پنج سنبله است. در تجزیه به مولفه های اصلی براساس منشاء نمونه های ژنتیکی 5 مولفه اصلی اول 65/81 درصد از تغییرات کل داده ها را توجیه می کردند. براساس فواصل اقلیدسی مبتنی بر مولفه های اصلی، کمترین شباهت بین نمونه های چین و ارگوئه و بیشترین شباهت بین نمونه های آمریکا و آلمان شرقی (سابق) وجود داشت. با انجام تجزیه خوشه ای، منشاء نمونه های ژنتیکی در چهار گروه اصلی متمایز شدند. نتایج تجزیه واریانس چند متغیره براساس تمام صفات کمی ارزیابی شده، وجود اختلاف معنی دار بین چهار گروه را تایید نمود. کلیدواژگان: تجزیه رگرسیون،تنوع ژنتیکی،ژرم پلاسم،ضریب تغییرات،گندم}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1208-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1208-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {یحییمحمدی, and صابرقنبری, and حسندرمانیکوهی, and مرتضیستاییمختاری, and علیاسماعیلزادهکشکوییه,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {2}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {مطالعه تشابه ژنتیکی بر اساس داده های شجره ای و تعداد محدودی نشانگر ریز ماهواره مولکولی}, abstract_fa ={هدف از این تحقیق مطالعه همبستگی برآوردهای تشابه ژنتیکی بر اساس داده های شجره ای و مولکولی بود. بدین منظور از تعداد 95 راس گوسفند افشاری دارای شجره کامل نمونه گیری و برای 18 جایگاه میکروساتلایت ریز ماهواره تعیین ژنوتیپ انجام گرفت که در مجموع 102 آلل با میانگین 6 به ازای هر جایگاه مشاهده شد. جایگاه های OarJMP58 و MCMA2 با 9 آلل بیشترین و جایگاه های CSSM18،OarAE64 و BM8125 با 4 آلل کمترین چند شکلی را نشان دادند. میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده برای 17 جایگاه چند شکل معادل 72/0 برآورد گردید. میانگین ضریب هم نسبی مولکولی (fM) بر مبنای داده های ژنوتیپی برای تمامی جفت های متناظر (جفت فرد) معادل 36/0 برآورد شد. میانگین ضریب خویشاوندی افزایشی (a) به عنوان معیاری از تشابه ژنتیکی بر مبنای اطلاعات شجره ای معادل 032/0 برآورد گردید. این ضرایب در قالب ماتریس های متقارن برای رسم دندروگرام تشابه ژنتیکی مورد استفاده قرار گرفتند. آنالیز همبستگی برای دو نوع اندازه گیری از تشابه ژنتیکی معادل 22/0محاسبه شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که برآوردهای ساده تشابه ژنتیکی افراد که تنها بر اساس شراکت آللی بر مبنای تعداد محدودی جایگاه بدست آمده است، نمی تواند مبنای دقیقی برای بیان روابط و مبنای تصیمیم گیری های اصلاحی در گله قرار گیرد. این نتیجه ادامه استفاده از داده های شجره ای را به عنوان مبنای اصلی برآوردها پیشنهاد می نماید. کلیدواژگان: تشابه ژنتیکی،گوسفند افشاری،نشانگر ریز ماهواره}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1207-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1207-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {محمدرضانظری, and رضامعالیامیری, and سیدهسانازرمضانپور,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {2}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ارزیابی کمی الگوی بیان ژن سوکروز سینتاز تحت تنش سرما در گیاه نخود}, abstract_fa ={دمای پایین یکی از عوامل محدود کننده ی رشد و پراکنش موجودات است. گیاهان در فرایند سازگاری به کمک تغییرات متابولیسم سلولی که در نتیجه تغییر بیان ژن ها حاصل می شود، نسبت به سرما پاسخ می دهند. در این پژوهش، میزان کمی رونوشت ژن سوکروز سینتاز به عنوان آنزیم مهم در پاسخ به تنش های غیر زنده و سوخت وساز سلول، در کنار میزان نشت الکترولیتی به عنوان شاخص خسارت غشای سلولی، در سه دمای 10، 23 و 10- درجه سانتی گراد و زمان های مختلف، در دو نوع نخود کابلی و دسی ارزیابی گردید. نتایج حاکی از تفاوت معنی دار بیان این ژن در زمان های قرارگیری نمونه ها در 10 درجه سانتی گراد بود. همچنین انتقال گیاهچه ها به دمای 10- درجه سانتی گراد، پس از 24 ساعت سازگاری، تفاوت در پاسخ ژن و میزان خسارت غشایی در دو نوع ژنوتیپ را نشان داد. به طور کلی افزایش بیان ژن سوکروز سینتاز در دمای سازگاری که در بیشتر موارد با خسارت کمتر غشاء همراه بود و کاهش بیان آن در دمای انجماد، اهمیت سوکروز سینتاز را به عنوان یکی از ژن های موثر در فرایند سازگاری نمایان می سازد. بنابراین در دو ژنوتیپ نخود، وجود ارتباط بیان بیشتر ژن مذکور با خسارت کمتر غشاء محتمل است. این آزمایش، علاوه بر آشکار نمودن تفاوت در پاسخ ژنوتیپ های جم و 4322 در شرایط تنش، مدت زمان سازگاری را به عنوان عامل کلیدی در پاسخ این گیاهان مشخص کرد. همچنین تحت تنش سرما پاسخ پایدارتر و خسارت کمتر در ژنوتیپ جم نسبت به ژنوتیپ 4322 در سطح گلخانه ای مشاهده شد. کلیدواژگان: بیان کمی ژن،تنش سرما،سازگاری،سوکروز سینتاز،شاخص نشت الکترولیتی}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1206-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1206-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {حسینمحمدی, and محمدمرادیشهربابک, and مصطفیصادقی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {2}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {برآورد روند ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی صفات رشد در گوسفند زندی}, abstract_fa ={در این تحقیق از تعداد 8366، 6360، 4350، 2890 و 2430 رکورد مربوط به صفات وزن تولد، شیرگیری، شش ماهگی، نه ماهگی و یک سالگی گوسفندان زندی ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند زندی (ایستگاه خجیر)، که در فاصله سال های 1370 تا 1386 جمع آوری شده بود، استفاده گردید. وراثت پذیری مستقیم و مادری صفات با تجزیه تک صفتی با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده و برازش شش مدل حیوانی مختلف با افزودن و حذف آثار ژنتیکی افزایشی مادری و محیطی دائمی مادری، برآورد شدند. آزمون نسبت درستنمائی نشان داد که مدل دارای آثار ژنتیکی مستقیم و ژنتیکی افزایشی مادری، بدون در نظر گرفتن کوواریانس بین آنها برای وزن تولد، مدل دارای آثار ژنتیکی مستقیم و محیط دائمی مادری برای وزن از شیر گیری و وزن شش ماهگی و مدل دارای آثار ژنتیکی مستقیم برای وزن نه ماهگی و وزن یک سالگی مناسب بودند. همبستگی های ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی با تجزیه چند صفتی و با مدل مناسب برای هر صفت برآورد شدند. ارزش اصلاحی جهت محاسبه روند ژنتیکی هر صفت، با استفاده از بهترین مدل دام تک صفتی و چند صفتی برآورد گردید. روند فنوتیپی، ژنتیکی و محیطی به ترتیب از طریق تابعیت میانگین فنوتیپی بر سال، میانگین ارزش اصلاحی بر سال و تفاوت ارزش اصلاحی از ارزش فنوتیپی بر سال برآورد شدند. روند ژنتیکی مستقیم وزن تولد، شیرگیری، شش ماهگی، نه ماهگی و یک سالگی با استفاده از تجزیه تک صفتی و چند صفتی به ترتیب 7/0±1/2 و 1/1±9/3، 4/12±5/98 و 2/38±3/106، 2/21±6/89 و 4/33±5/95، 6/10±4/26 و 5/16±2/32، 4/13±5/41 و 2/18±8/49 گرم در سال برآورد شدند. کلیدواژگان: پارامترهای ژنتیکی،روند ژنتیکی،صفات رشد،گوسفند زندی}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1205-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1205-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {رحمتاللهکریمیزاده, and محتشممحمدی, and محسنشیخممو, and وحیدباوی, and طهماسبحسینپور, and حسنخانزاده, and حسنقوجق, and محمدآرمیون,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {2}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {کاربرد روش های تجزیه خوش های و امی در تعیین پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های گندم دوروم در مناطق دیم نیمه گرمسیر ایران}, abstract_fa ={روش های مختلفی برای تعیین اثر متقابل ژنوتیپ × محیط وجود دارد که عبارتند از روش های پارامتری، ناپارامتری و چند متغیره. در این پژوهش تعداد 19 ژنوتیپ پیشرفته گندم دوروم انتخابی از آزمایش های پیشرفته مقایسه عملکرد سال زراعی 84-1383 به همراه رقم شاهد سیمره به مدت سه سال زراعی (1384 تا 1387) در مناطق گچساران، گنبد، کوهدشت، مغان و ایلام در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار کشت شدند. در این تحقیق از چهار روش چندمتغیره تجزیه خوشه ای لین و باتلر و روش امی (AMMI) برای تجزیه اثرات متقابل ژنوتیپ × محیط استفاده شد. در روش های اول و سوم تجزیه خوشه ای ژنوتیپ شماره 14 و در روش های دوم و چهارم ژنوتیپ شماره 12 در یک گروه جداگانه قرار گرفتند و با عملکرد بالاتر از میانگین کل به عنوان پایدارترین ژنوتیپ ها انتخاب شدند. در روش امی ژنوتیپ های شماره 14، 2 و 4 با دارا بودن کمترین مقادیر SIPC1 و همچنین میانگین عملکرد دانه بالاتر از میانگین کل به عنوان پایدارترین ژنوتیپ ها مشخص شدند. با توجه به نتایج بدست آمده ژنوتیپ های شماره 14 و 12 به ترتیب با میانگین عملکرد 3218 و 2970 کیلوگرم در هکتار به عنوان ژنوتیپ های امیدبخش معرفی انتخاب شدند. ژنوتیپ های 2، 9 و 13 هم می توانند به عنوان ‍والدین سازگار و برتر در طرح های تلاقی مورد استفاده قرار گیرند. کلیدواژگان: پایداری،تجزیه خوشه ای،روش امی،روش پارامتری و ناپارامتری،گندم دوروم}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1204-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1204-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {رویارهنما, and سیدجوادحسینی, and سیداحمدقاسمی, and وحیدیاوری, and حسینذوالقرنین, and عباسمتینفر,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {2}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {مقایسه مولکولی اولیه P.(penaeus) semisulcatus خلیج فارس و زیرگونه آن P.(penaeus)semisulcatuspersicus با استفاده از 16 S rRNA میتوکندریایی}, abstract_fa ={میگوی ببری سبز خلیج فارس، P.(penaeus) semisulcatus یکی از با ارزش ترین گونه های جنس Penaeus است. براساس خصوصیات ریختی، زیرگونه جدیدی از میگوی ببری سبز با نام P.(penaeus) semisulcatus persicus معرفی شده است. برای مطالـعه تفاوت های ژنتیکی میان گونه و زیرگونه مذکور، 16S rRNA میتوکندریایی مورد توجه قرار گرفت. 10 نمونه از گونه (5 قطعه از سواحل بوشهر و 5 قطعه از سواحل بندرعباس) و 10 نمونه از زیرگونه (5 قطعه از سواحل بوشهر و 5 قطعه از سواحل بندرعباس) مورد استفاده قرار گرفتند.DNA ژنومی استخراج شده از پاهای شنای میگو به عنوان الگو استفاده شد. قطعــه ای از ژن 16S rRNA با آغازگرهای جهانی 16Sar/16Sbr تکثیر و از هر دوطرف تعیین توالی شد. نتایج حاصل از تعیین توالی نشان داد که قطعه تکثیر شده دقیقا دارای 561 جفت باز و غنی از AT (4/66 درصد) است. همردیفی توالی های 16S rRNA گونه از هر دو ناحیه بوشهر و بندرعباس و همچنین زیرگونه از هر دو ناحیه بوشهر و بندرعباس نشان داد که توالی های 16S rRNA در گونه از هر دو ناحیه بوشهر و بندرعباس دقیقا با هم مطابقت دارند. نتیجه فوق برای توالی های 16S rRNA زیر گونه از هر دو ناحیه بوشهر و هرمزگان نیز مشاهده شد. نتیجه هم ردیفی توالی توافقی 16S rRNA از گونه و زیر گونه مذکور نشان داد که 18 جانشینی بازی در این دو رخ داده و نسبت جانشینی ترانزیشن به ترانسورژن 906/3 محاسبه شد. فاصله ژنتیکی این دو نیز براساس Kimura 2- parameter با استفاده از نرم افزار MEGA 4.0.2، 3/3 درصد محاسبه شد. فاصله ژنتیکی قابل توجه میان P.(penaeus) semisulcatus و زیرگونه آن، مطالعه بیشتر با استفاده ازسایر نشانگرهای ژنومیک و میتوکندریایی را مورد تاکید قرار می دهد. کلیدواژگان: میگوی ببری سبز،P.(Penaeus) semisulcatus،P.(penaeus)semisilcatus persicus،خلیج فارس،rRNA 16S}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1203-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1203-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {اعظمنیکفطرت, and مجیدطاهریان, and احمدقنبری, and محمدرضابیهمتا, and سیدعلیرضارضوی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {2}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {تجزیه ژنتیکی مقاومت به نژاد E0A4+ زرنگ زرد در گندم نان}, abstract_fa ={به منظور بررسی توارث پذیری و نحوه عمل ژن برای مقاومت به بیماری زنگ زرد در گندم، دو رقم مقاوم و یک رقم حساس (بولانی) تلاقی داده شدند. والدین ( P1و P2) نسل های BC2، BC1، F2 و F1 هر تلاقی در شرایط گلخانه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار کاشته شدند. گیاهچه های والدین و کلیه نسل ها با نژاد 4E0A+ مایه زنی شدند. صفات تیپ آلودگی و دوره کمون روی گیاهان نسل ها یادداشت برداری و تجزیه میانگین نسل ها برای صفات یادداشت شده انجام شد. مطالعه نحوه عمل ژن با استفاده از تجزیه میانگین نسل ها نشان داد که علاوه بر اثرات افزایشی و غالبیت، اثرات اپیستازی نیز نقش مهمی را در کنترل صفات دارند. ولی واریانس غالبیت نسبت به واریانس افزایشی نقش مهم تری را در کنترل صفات داشت. متوسط توارث پذیری عمومی و خصوصی برای صفت دوره نهان به ترتیب 33/0 و 28/0 و برای صفت تیپ آلودگی 42/0 و 39/0 برآورد گردید. کلیدواژگان: تجزیه میانگین نسل ها،زنگ زرد،گندم،نحوه توارث}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1202-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1202-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {ثریاقاسمی, and کامرانقائدی, and محمدحسیننصراصفهانی, and ابوالقاسماسماعیلی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {2}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ویژگی ها و عملکرد ملکولی فاکتور کپیه برداری PPARγ در انسان}, abstract_fa ={گیرنده های فعال کننده تکثیر پراکسیزوم ((PPARs، گروهی از گیرنده های هورمونی درون هسته ای هستند که حاوی سه نوع ایزوتیپ مختلف (α، δ/β و γ) بوده که عملکردشان در سطح رونویسی است.PPARγ اساسا در بافت چربی بیان شده و بیان ژن های مرتبط با سوخت و ساز چربی را تنظیم می کند. PPARγ در تمایز و تکثیر و آپوپتوز سلولی نقش دارد. PPARγ دارای سه ایزوفرم می باشد که در اثر تناوبی بودن منطقه پروموتوری این ژن حاصل می شوند. پلی مورفیسم رایج (Pro12Ala) در ایزوفرم PPARγ2 در بروز چاقی نقش دارد.PPARγ هدف تیازولودیددیون ها (که از داروهای ایجاد کننده حساسیت به انسولین و موثر در درمان دیابت نوع 2) هستند. نتایج ایمنوهیستوشیمی نشان می دهد که تمایز بافتی در طی حاملگی وابسته به PPARγ است. PPARγ بر روی سلول های کارسینوما در لاین های سلولی اثرات بازدارندگی توموری دارد. بنابراین آپوپتوز و القا توسط لیگاندهای PPARγ یک روش پیشنهادی در درمان سرطان ها است. کلیدواژگان: تیازولودیددیون ها (TZDs)،چاقی،سوخت و ساز چربی،گیرنده های فعال کننده تکثیر پراکسیزوم}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1201-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1201-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {ترانهدستمالچی, and منصورامیدی, and سپیدهترابی, and حسنمداحعارفی, and علیرضااطمینان, and محمدحسینحسنی, and مرجانبهزادیراد,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {3}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ارزیابی تنوع ژنتیکی گیاه دارویی ختمی(Althaea & Alcea spp L.) با استفاده از نشانگر‌های AFLP}, abstract_fa ={این مطالعه با هدف بررسی تنوع ژنتیکی 47 نمونه گیاه دارویی ختمی((Althaea & Alcea spp L. از ایران و چند کشور اروپایی و آسیایی با استفاده از 13 جفت آغازگر انتخابی AFLP انجام گرفت. در مجموع از 1022 نوار مشاهده شده، جمعاً 256 نوار (04/25 درصد) چند شکل بودند. تعداد نوار برای هر ترکیب آغازگری از 5 تا 60 متغیر بود. ترکیب آغازگریEcoRI(AGG) MseI(GAG)، با 60 نوار و ترکیب آغازگری EcoRI(ACT)، MseI(CAA) با 5 نوار به‌ترتیب بیش‌ترین و کم‌ترین تعداد نوار چند شکل تولیدی را به خود اختصاص دادند. میانگین میزان اطلاعات چند شکلی (PIC) و شاخص نشانگر (MI) در کل 47 نمونه به‌ترتیب برابر با 786/0 و 65/16 محاسبه شدند. ترکیب آغازگری M(CAA)، E(ACT) وE(AGG) ،M(GAG) بیش‌ترین (940/0و42/56) و کم-ترین (504/0و52/2) مقدارPIC و MI را به‌ترتیب داشتند. گروه بندی نمونه‌ها با استفاده از الگوریتم UPGMA و با ضریب تشابه Dice، نمونه‌های مورد مطالعه را در تشابه ژنتیکی 73 درصد به 3 گروه اصلی تفکیک نمود، که تجزیه به مختصات اصلی(PCoA) نیز آن را تایید کرد. دامنه تغییر تشابه ژنتیکی بین 55/25 درصد تا 55/93 درصد و با میانگین 55/59 درصد در 47 نمونه مورد مطالعه و 67/52 درصد تا 18/90 درصد و با میانگین 42/71 درصد در نمونه‌های ایرانی اندازه گیری شد. براساس این نتایج چنین استنباط می‌شود که نمونه‌های مورد مطالعه از تنوع ژنتیکی پائینی برخوردار هستند.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1186-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1186-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {مریمحیدری, and مجتبیآهنیآذری, and سعیدحسنی, and علیرضاخاناحمدی, and سعیدزرهداران,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {3}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {شناسایی چند‌شکلی ژن‌های هورمون رشد، Pit-1 و بتالاکتوگلوبولین در گاوهای هلشتاین}, abstract_fa ={این تحقیق به‌منظور شناسایی چند‌شکلی ژن‌های هورمون رشد (GH)، Pit-1 و بتالاکتوگلوبولین (β-LG) در یک گله (103 رأسی) گاو هلشتاین انجام شد. نمونه‌های DNA با روش PCR-RFLP تعیین ژنوتیپ شدند. فراوانی آلل‌های L و V ژن هورمون رشد به‌ترتیب 884/0 و 116/0 و فراوانی آلل‌های A وB برای ژن Pit-1 به‌ترتیب 170/0 و 830/0 و برای ژن β-LG به‌ترتیب 529/0 و 471/0 بدست آمد. بررسی تعادل هاردی- واینبرگ برای لوکوس‌های مورد نظر بوسیله‌ی آزمون مربع کای، نشان دهنده وجود تعادل در این جایگاه‌ها بود.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1185-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1185-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {مهرنوشپورنبی, and خلیلعالمیسعید, and محمدحسیندانشور, and عزیزتراهی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {3}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی ژن‌های احتمالی کنترل‌کننده جنسیت در نخل خرما(Phoenix dactylifera L.) با استفاده از نشانگرهای دی.ان.ا با آغازگرهای اختیاری}, abstract_fa ={نخل خرما (Phoenix dactylifera L.)، گیاهی تک‌لپه، دو پایه و با عمر طولانی است که از نظر اقتصادی از اهمیت بالایی در کشور ایران برخوردار است. از آن‌جا که باردهی این گیاه پس از 5 سال آغاز می‌گردد، تعیین جنسیت آن در مراحل اولیه‌ی رشد در سرعت بخشیدن به برنامه‌های اصلاحی و در هنگام احداث نخلستان بسیار مهم می‌باشد بر این اساس برنامه‌ریزی برای انتخاب نخل خرمای مقاوم و پرمحصول احتیاج به شناسایی نشانگرهای مولکولی دارد. در این تحقیق از نشانگرهای دی.ان.ا از 16 آغازگر اختیاری 9 تا 21 بازی برای تکثیر دی.ان.ا الگو استفاده شد. از 30 رقم نخل خرما (20 رقم نر و 10 رقم ماده) استفاده شد. دو توده ژنومی در دو میکروتیوب 5/1 میکرولیتری تهیه گردید. آغازگرهایHB9 ،OPO08 ،A12 و K1 فقط در مخلوط دی.ان.ا ارقام نر تولید باند نمودند و در توده‌ی ماده هیچ باندی از این 4 آغازگر رویت نشد. آغازگرهای HB12، HB7 و 814 فقط در مخلوط دی.ان.ا ارقام ماده تولید باند کردند سپس آغازگرهایHB9 ،OPO08 ، A12 و K1 در 20 رقم نر آزمایش شدند که از این میان فقط سه آغازگرHB9 ، OPO08 و K1 در تمامی ارقام نر به‌ترتیب باند مشترک350، 1100 و 450 جفت‌بازی تولید نمودند. سه آغازگر HB12، HB7 و 814 هر یک به‌طور مجزا بر روی 10 رقم ماده آزمایش شدند و فقط HB7 در تمامی ارقام ماده باند مشترک 700 جفت‌بازی تولید کرد. ثبات این باندها در تکرارهای مختلف و ارقامی که از نظر ژنتیکی از هم دور بودند قابلیت آن‌ها را در تعیین جنسیت نخل خرما ثابت کرد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1184-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1184-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {فروزانقاسمیانرودسری, and سیدمحمدحسینیدهآبادی, and حافظدلجو,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {3}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {تجزیه توالی 5´UTR در انسان، گوسفند و گیاه آرابیدوپسیس و بررسی علت عبور ماشین ریبوزوم از uAUG}, abstract_fa ={توالی mRNA در یوکاریوت‌ها از5´Cap شروع شده و به پلی A ختم می‌شود و در بین آن‌ها توالی تنظیمی 5´UTR توالی ساختاری ORF و توالی تنظیمی دیگر به نام UTR´3 قرار می‌گیرند. در توالی 5´UTR در بسیاری از موجودات یک یا تعدادی ATG قبل از ATG شروع کننده ترجمه وجود دارد که ریبوزوم از آن‌ها عبور کرده تا به ATG شروع کننده ترجمه برسد. تجزیه محاسباتی uATG در منطقه 5´UTR در 80 ژن با محصول‌های متفاوت در انسان، گوسفند و گیاه آرابیدوپسیس مورد بررسی قرار گرفت که 66/26 درصد از 5´UTR زیر 100 جفت‌باز، 24 درصد بین 100 تا200 جفت باز، 36 درصد بین200 تا500 جفت باز، 8 درصد بین 500 تا 1000 جفت باز و 33/5 درصد بزرگتر از 1000 جفت باز بودند، نتایج نشان داد یکی از دلایل عبور ماشین ریبوزوم از uATG تفاوت در توالی‌های مجاور آن با ATG شروع کننده ترجمه بوده، که سیگنالی برای شناسایی ماشین ریبوزوم است. همچنین برای نشان دادن محدوده وسیع‌تری از منطقه اطرافuATG توالی‌های قبل و بعد از آن به‌صورت اسید آمینه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیش‌تر اسید آمینه‌های قبل و بعد از متیونین از نوع اسید آمینه‌های بازی، سرین، لوسین و آلانین بیش‌ترین تعداد را دارا بوده و از نظر حجم مولکولی نیز در جایگاه‌های اول، دوم و سوم قبل از ATG آغازین اسید آمینه‌های با حجم کم‌تر بیش‌ترین تعداد را داشتند، با این حال این روال در اسید آمینه‌های بعد ازATG آغازین نظم خاصی را نداشتند. به‌طورکلی اسیدهای آمینه قبل و بعد از ATG آغازگر قطبی بوده، اما اسیدهای بعد از uATG غیر قطبی و قبل از آن قطبی بودند.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1183-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1183-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {فهیمهمعظم, and آقافخرمیرلوحی, and مهدیبصیری,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {3}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی خصوصیات کروموزومی و کاریوتیپ در گونه بومی ریواس Rheum ribes}, abstract_fa ={ریواس با نام علمیRheum ribes گیاهی است پایا از خانواده علف هفت‌بند که به‌طور طبیعی می-روید اما در مناطق زاگرس رویشگاه‌های آن رو به کاهش است. ساقه ریواس خاصیت مسهلی دارد و از عصاره ریشه آن برای درمان ناراحتی‌های معده، دیابت، سرخچه و آبله استفاده می‌شود. برگ و ساقه تازه آن به عنوان سبزی مصرف می‌شود و همچنین برای تهیه انواع مربا، دسر و ترشی استفاده می‌گردد. تاکنون مطالعات سیتوژنتیکی بر روی این‌گونه صورت نگرفته است. این پژوهش به‌منظور بررسی خصوصیات کروموزومی این‌گونه و تهیه کاریوتیپ آن اجرا گردید. به‌همین منظور سه توده ریواس از مناطق مختلف زاگرس جمع‌آوری و مطالعات سیتوژنتیکی بر روی آن‌ها انجام گرفت. مطالعات سیتوژنتیکی شامل جوانه‌دار کردن بذور، پیش‌تیمار، تثبیت، هیدرولیز، رنگ-آمیزی کروموزوم‌ها و تهیه نمونه بود که منجر به تهیه کاریوتیپ و آیدیوگرام توده‌ها گردید. نتایج شمارش کروموزومی نشان داد که هرسه توده ریواس مورد مطالعه دارای 42 کروموزوم می‌باشند. بر اساس نتایج مشخصات کاریوتیپ و دسته‌بندی کاریوتیپ‌ها به روش استبینز، توده ریواس اصفهان 1 و اصفهان 2 در گروه کاریوتیپی A1 با تقارن کاریوتیپی بیشتر و توده ریواس قم در دسته کاریوتیپی A2 با تقارن کاریوتیپی کم‌تر قرارگرفتند. هم‌چنین بررسی‌ها نشان داد که توده ریواس اصفهان 2 دارای تقارن درون کروموزومی بیش‌تر و توده ریواس اصفهان 1 دارای تقارن بین کروموزومی بیشتری است.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1182-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1182-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {فخرالدینفلاحتی, and قدرتالهرحیمیمیانجی, and ایوبفرهادی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {3}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ارتباط چند شکلی های ژن گرلین با صفات مرتبط با رشد در مرغان بومی مازندران}, abstract_fa ={گرلین یا پپتید تحریک کننده هورمون رشد، یک هورمون پپتیدی متشکل از 26 اسید آمینه در طیور است. گرلین با تحریک آزاد سازی هورمون رشد، مصرف غذا و افزایش وزن بدن موجب توازن مثبت انرژی و نیز چاقی می‌شود. در تحقیق حاضر سه جفت آغازگر اختصاصی (RP-L1، RP-L3 و RP-L5) به‌ترتیب برای شناسایی چند شکلی‌های آللی جایگاه های نوکلئوتیدی 71، 1215 و 2355 ژن گرلین با استفاده از تکنیک PCR-RFLP مورد استفاده قرار گرفتند. قطعاتی با اندازه‌های 369، 320 و 228 جفت باز به‌ترتیب برای آغازگرهای RP-L1، RP-L3 و RP-L5 تکثیر شدند. سپس محصولات حاصل از PCR هر یک از آغازگرهای RP-L1، RP-L3 و RP-L5 به ترتیب با اندونوکلئازهای MboII، Eco72I و HeaII هضم شدند. چهار نوع ژنوتیپ TC، CC، TB و CB به‌ترتیب با فراوانی‌های 37، 5، 47 و 11 درصد برای جایگاه نوکلئوتیدی 71 شناسایی شدند. در جایگاه 1215 هیچ تنوع آللی مشاهده نشد و همه نمونه‌ها ژنوتیپ مونومورف (AA) را نشان دادند. در جایگاه نوکلئوتیدی 2355 ژن گرلین دو ژنوتیپ AB و BB به‌ترتیب با فراوانی‌های 25 و 75 درصد مشاهده شدند. آنالیز آماری ارتباط معنی داری (p<0.05) بین جایگاه 2355 این ژن با صفت وزن جوجه در زمان هچ را نشان داد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1181-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1181-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {محمودملکی, and محمدرضانقوی, and هوشنگعلیزاده, and کاظمپوستینی, and سیروسعبدمیشانی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {3}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {اثرات شوری بر الگوی پروتئین برگ در Aegilops tauschii}, abstract_fa ={گندم یکی از مهم‌ترین غلات موجود در دنیا است که عملکرد آن تحت تنش شوری کاهش می‌یابد لذا افزایش تحمل گندم به شوری ضروری به نظر می‌رسد. در حال حاضر اجداد وحشی گندم به دلیل دارا بودن ژن‌های مقاومت از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند، به همین خاطر شناسایی مکانیزم‌های تحمل به شوری‌ در آن‌ها مهم است. در این تحقیق گندمAegilops tauschii تحت تاثیر شوری طولانی مدت قرار گرفت. برای مقایسه تغییرات الگوی پروتئینی برگ در تیمار شوری و شاهد از تکنیک پروتئومیکس استفاده گردید. از میان تعداد 135 لکه پروتئینی تکرار پذیر بررسی شده در ژل‌ها، تعداد 18 لکه پاسخ دهنده به تنش شوری شناسایی گردیدند که از میان آن‌ها تعداد سه لکه پروتئینی دارای کاهش بیان و بقیه افزایش بیان داشتند. از جمله پروتئین‌های شناسایی شده می‌توان به گلوتامین سنتتاز، آسکوربات پراکسیداز، لیپوکالین و رابیسکو اکتیواز اشاره کرد که در فرآیندهایی مثل تنظیم متابولیسم کربوهیدرات، اسیدآمینه، نیتروژن و حذف گونه‌های فعال اکسیژن دخالت دارند.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1180-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1180-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {نسرینقاسمی, and سیدهمهدختصدربافقی, and حمیدشمس,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {3}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی فراوانی بیماری‌های ژنتیکی در کودکان بستری در بخش اطفال}, abstract_fa ={شناخت اهمیت نقش ژنتیک در ایجاد بیماری‌های کودکان درحال افزایش است. مطالعات اخیر در دنیا بیماری‌های ژنتیکی را علت بستری بیش از نیمی از کودکان در بخش اطفال می‌دانند، ولی در ایران چنین آماری در دست نیست.مطالعه موجود که از نوع توصیفی وCase series می‌باشد جهت تعیین فراوانی بیماری‌های ژنتیکی در بخش اطفال و همچنین طول مدت بستری آن‌ها انجام شده است. روش نمونه‌گیری آسان وتا تکمیل نمونه ادامه می‌یابد. تعداد 499 نمونه در بخش اطفال گرفته شده است. پرسشنامه‌ای برای هر کودک در روز ترخیص از بخش تکمیل می‌شود که شامل سن، جنس، تشخیص نهایی و طول مدت بستری می‌باشد. محل مطالعه بخش اطفال بیمارستان شهید صدوقی یزد می‌باشد .از 499 نمونه مورد بررسی 8/13درصد اختلالات تک‌ژنی و کروموزومی، 8/40 درصد اختلالات چند عاملی، 8/35 درصد بیماری‌های غیر ژنتیکی و 6/9 درصد کودکان با علت ناشناخته بستری شده بودند. در مجموع 6/54 درصد کودکان به علت اختلالات ژنتیکی و چند عاملی در بخش بستری شده بودند واختلاف معنی‌داری بین میانگین طول مدت بستری در بیماری‌های ژنتیکی و غیر ژنتیکی بدست نیامد. با توجه به نتایج این مطالعه می‌توان گفت بیماری‌های ژنتیکی نه تنها نادر نمی‌باشد بلکه علت بستری بیش از نیمی از کودکان در بخش اطفال است، بنابراین یکی از مسائل با اهمیت در طب کودکان توصیه به برخورد صحیح با بیماری‌های ژنتیکی خصوصاً در جهت پیشگیری با کمک مشاوره ژنتیک می-باشد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1179-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1179-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {مجیدپسندیده, and محمدرضامحمدآبادی, and علیرضاترنگ, and علیاسماعیلزادهکشکوییه, and رامینصیقلانی, and سعیدانصاریمهیاری, and رضاپسندیده,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {3}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {ارتباط چندشکلی‌های تک نوکلئوتیدی T/C و A/C از ژن PPARGC1A با ترکیب و تولید شیر در گاوهای هلشتاین ایران}, abstract_fa ={بسیاری از مطالعات، وجود QTL‌ هایی روی کروموزوم 6 گاو گزارش کرده‌اند که بر صفات تولیدی شیر موثر است. ژن PPARGC1A به عنوان یک ژن کاندیدا برای مقدار چربی شیر تشخیص داده شده است، زیرا این ژن نقش اساسی در متابولیسم چربی، گلوکز و انرژی ایفا می-نماید. در این تحقیق، استخراج DNA از نمونه‌های خون جمع‌آوری شده از 398 راس گاو هلشتاین از استان‌های تهران و اصفهان انجام شد. برای استخراج DNA از روش نمکی استفاده گردید. سپس SNPT>C در موقعیت 1892 و SNPA>C در موقعیت 3359 از ژن PPARGC1A به روش PCR-RFLPتعیین ژنوتیپ شدند. فراوانی ژنوتیپ‌های TT، TC و CC در موقعیت نوکلئوتیدی 1892 به‌ترتیب 12، 65 و 23 درصد و همچنین فراوانی ژنوتیپ‌های AA، ACو CC در موقعیت نوکلئوتیدی 3359 به ترتیب 38، 52 و 10 درصد محاسبه شد. با استفاده از آزمون مربع‌ کای، حالت تعادل برای جمعیت‌ها بررسی شد. ژنوتیپ‌های هر دو جایگاه از تعادل هاردی-واینبرگ انحراف نشان دادند. در این مطالعه، ژنوتیپ‌های موقعیت c.1892T>C با صفات درصد چربی تصحیح شده بر اساس دو‌‌بار دو‌شش در روز، ارزش اصلاحی تولید شیر، ارزش اصلاحی درصد چربی شیر، تولید پروتئین شیر تصحیح شده براساس 305 روز و تولید پروتئین شیر تصحیح شده بر اساس وزن بلوغ ارتباط معنی‌دار نشان دادند. ارتباط معنی‌داری بین ژنوتیپ‌های موقعیت c.3359A>Cبا دو صفت درصد چربی تصحیح شده بر اساس دوبار دوشش در روز و ارزش اصلاحی درصد چربی شیر مشاهده شد. ارتباط معنی‌دار بین چندشکلی‌های تک نوکلئوتیدی با صفات شیر، فرصت مناسبی برای استفاده از برنامه‌های انتخاب به‌کمک مارکر در گاو شیری فراهم می‌آورد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1178-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1178-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {لادنیاری, and کامرانقائدی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {3}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {اصول و تکنیک‌های به دام‌اندازی ژن‌ها و آخرین پیشرفت‌های این متد}, abstract_fa ={راهکار تله‌گذاری برای ژن نوعی راهبرد مهندسی ایجاد جهش‌های ژنتیکی است که در ژن‌های خاصی از سلول صورت می‌گیرد و می‌توان آن را نوعی جهش هدفمند نامید و راهکاری است برای ایجاد جهش در سیستم‌های آزمایشگاهی که این جهش می‌تواند منجر به حذف کامل عملکرد ژن یا تغییر بیان آن شود و در نتیجه به سهولت می‌توان عملکرد ژن را بررسی کرد. همچنین این روش به‌صورت متدی مشابه جهت تصحیح جهش‌های پاتوژن و احیا فنوتیپ‌های نرمال و به‌عنوان پتانسیل‌های درمانی کاربرد دارد. مراحلی که در روش تله‌گذاری ژن صورت می‌گیرد، شامل کلون کردن و بررسی بیان ژن و تجزیه و تحلیل فنوتیپ ایجاد شده مرتبط با ژن هدف است. راهکار به دام‌اندازی ژن‌ها عمدتاً از طریق پدیده نو‌ترکیبی همولوگ صورت می‌گیرد و ژن کلون شده مورد نظر باید مشخصاً از نظر توالی، مشابه ژن هدف درون ژنوم باشد تا امکان انتقال به سلول مناسب را داشته باشد. البته نوع حامل مورد کاربرد جهت انتقال یا تغییر جایگاه ویژه هم از اهمیت بالایی بهره‌مند است. در نهایت شواهد وقایع نوترکیبی را می‌توان با راهکارایی مختلف نظیر RT-PCR و RACE–PCR غربال کرد که در این‌صورت باید یک آغازگر اختصاصی برای ژن نشانه و آغازگر اختصاصی دیگری هم برای توالی موجود در ژن معرفی گردد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1177-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1177-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2011} } @article{ author = {عاطفهعسگری, and زهرانورمحمدی, and صفیهقهرمانی, and سولمازسعیدی, and ابراهیمکامرانی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {4}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی ناهنجاری‌های کروموزومی و هترومورفیسم‌های موجود در 140 زوج دارای سقط مکرر خودبخودی و مقایسه آن با افراد کنترل}, abstract_fa ={شیوع ترانسلوکاسیون‌های کروموزومی متعادل و ناهنجاری‌های کروموزومی در زوجین دارای سقط‌های مکرر از صفر درصد تا 31 درصد می‌باشد تحقیقات مختلف نشان می‌دهد که بررسی سقط-های مکرر خودبخودی برای ثابت کردن احتمال وجود ترانسلوکاسیون‌های متعادل در والدین می-تواند مفید باشد. در مطالعه حاضر تعداد 75 زوج دارای 3 سقط و بیشتر و 65 زوج دارای 2 سقط که همه آن‌ها دارای سقط در سن بارداری زیر سه ماه بوده‌اند بررسی شدند که از طرف پزشک متخصص زنان جهت بررسی‌های سیتوژنتیکی به آزمایشگاه ژنتیک بیمارستان شهید بهشتی همدان ارجاع داده شده بودند و همچنین کاریوتیپ 40 فرد بدون سابقه سقط جنین و دارای باروری طبیعی را به‌عنوان گروه کنترل در مقایسه با هر یک ازگروه‌ها مورد بررسی و تحقیق قراردادیم. روش مورد استفاده در این تحقیق GTG باندینگ (رنگ‌آمیزی باندینگ با استفاده از گیمسا و تریپسین( می‌باشد. فراوانی ناهنجاری‌های کروموزومی و هترومورفیسم‌ها بین زوجین دارای 3 سقط و بیشتر به-ترتیب3/5 درصد و 3/9 درصد گزارش گردید همچنین فراوانی ناهنجاری‌های کروموزومی بین زوجین دارای 2 سقط 07/3 درصد و فراوانی هترومورفیسم‌های کروموزومی آن‌ها 15/6 درصد مشخص گردید. بررسی افراد کنترل فراوانی هترومورفیسم‌های کروموزومی 5/7 درصد را نشان داد و هیچ‌گونه ناهنجاری‌های کروموزومی در افراد کنترل مشاهده نشد. این نتایج در بر‌گیرنده این مطلب است که وجود ناهنجاری‌های کروموزومی یکی از دلایل سقط‌های مکرر خودبخودی می-باشد که با افزایش این سقط‌ها احتمال وجود این ناهنجاری‌ها افزایش می‌یابد همچنین به‌دلیل وجود هترومورفیسم‌های کروموزومی در افراد جمعیت عمومی که بدون علایم بالینی سقط هستند وجود هترومورفیسم‌های کروموزومی را نمی‌توان دلیل ایجاد سقط‌های مکرر خودبخودی دانست.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1091-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1091-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2012} } @article{ author = {محمدفرخاری, and محمدرضانقوی, and بهمنیزدیصمدی, and رجبچوگان, and زویونبی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {4}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی تنوع نوترکیبی ژنتیکی در نقشه پیوستگی نشانگرهای مبتنی بر چندشکلی تک نوکلئوتیدی حاصل از جمعیت لاین‌های اینبرد نوترکیب ذرت}, abstract_fa ={توالی یابی ژنوم ذرت، آن را به یک گیاه مناسب جهت مطالعات ژنتیکی تبدیل کرده است. در این آزمایش تغییرات نرخ نوترکیبی در قسمت‌های مختلف ژنوم ذرت و مناطق کروموزمی دارای انحراف از تفرق مندلی (SDR) در یک جمعیت لاین‌های اینبرد نوترکیب ذرت (RIL) با 71 فرد مورد مطالعه قرار گرفت. برای مطالعه تغییرات نرخ نوترکیبی در طول ژنوم مجموعاً 686 نشانگر چندشکل تک نوکلئوتیدی (SNP) در 1346 سانتی مورگان نقشه‌یابی گردید. تعداد 151 نشانگر SNP از مجموع 714 نشانگر چند شکل مورد مطالعه از لحاظ تفرق مندلی در سطح احتمال پنج درصد از نسبت مندلی 1:1 انحراف نشان دادند. در مجموع هشت SDR شناسایی گردید که یکی از آن‌ها در محدوده مکان ژن ga2 قرار گرفته بود. دامنه تغییرات کراسینگ آور از 06/0 تا 47/8 بود. همچنین یک منطقه کروموزمی حاوی نواحی هتروکروماتینی فشرده (knobs) تشخیص داده شد. محل‌های تقریبی سانترومرها در کروموزم نیز تعیین گردید. اطلاعات در مورد رابطه بین فاصله‌های ژنتیکی و فیزیکی در امتداد کروموزم‌ها و محل قرارگیری SDR‌ها در تحقیقات اصلاحی و ژنتیکی بسیار موثر است و به صورت‌های مختلف قابل استفاده می‌باشد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1090-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1090-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2012} } @article{ author = {سیدهصنمکاظمیشاهاندشتی, and رضامعالیامیری, and حسنزینالیخانقاه,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {4}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی برخی شاخص‌های خسارت سلولی تحت تنش سرما در نخود جم}, abstract_fa ={در این تحقیق پاسخ‌های القاء شده نخود جم در دمای سازگاری و تنش سرما از طریق اندازه گیری شاخص خسارت برگ (ELI)، پراکسیداسیون چربی‌های غشاء یا مالون دی آلدئید (MDA) و فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان کاتالاز ارزیابی شد. گیاهان پس از قرارگیری در شرایط سازگاری به سرما آمادگی بیشتر در رویارویی با تنش سرمای بالای صفر و به طور واضح‌تر در دمای زیر صفر نشان دادند. نتایج نشان داد که تنوع بالقوه در شدت و سرعت پاسخ‌های سلولی در این ژنوتیپ وجود دارد و میزان فعالیت آنزیم کاتالاز (به‌عنوان سیستم دفاع سلولی) و نتایج MDA وELI (به‌عنوان شاخص خسارت) با هم در تعامل هستند. بررسی گیاهان در فاز بهبودی نشان داد که افزایش تحمل تحت شرایط دمای پایین ویژگی موقت بوده و پس از گذر از تنش سرما از طرفی فعالیت آنزیم کاتالاز کاهش‌یافته و از طرف دیگر میزان خسارت به غشاهای سلولی نیز کاهش می‌یابد. بنابراین، اعمال تیمار سازگاری، سبب افزایش تحمل گیاه به تنش سرما شده وتوان زیستی گیاه را در تنش-های سرمایی افزایش داده و سبب بهبودی گیاه حتی پس از تنش‌های سرمایی شدید می‌شود.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1089-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1089-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2012} } @article{ author = {حیدرعزیزی, and ایرجبرنوسی, and بابکعبدالهیمندولکانی, and رضادرویشزاده,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {4}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {مطالعه ساختار و تنوع ژنتیکی جمعیت‌های یونجه زراعی (Medicago sativa L.) با استفاده از نشانگرهای ISSR}, abstract_fa ={استفاده از منابع ژنتیکی در اصلاح گیاهان نیازمند مطالعه دقیق تنوع ژنتیکی جمعیت‌های گیاهی است. به این منظور ساختار و تنوع ژنتیکی 80 ژنوتیپ از 8 جمعیت‌ مختلف یونجه زراعی (Medicago sativa L.) با استفاده از نشانگرهای ISSR مورد بررسی قرار گرفت. 16 آغازگر مورد استفاده 117 مکان قابل امتیاز‌بندی تولید کردند که از این تعداد 91 مکان در بین و درون جمعیت‌ها چندشکل بودند. میانگین مقادیر PIC (Polymorphic information content) برای آغازگرهای مورد استفاده 77/0 و از 65/0 (آغازگر UBC849) تا 93/0 (آغازگر 443) متغیر بود. دندروگرام حاصل از تجزیه کلاستر به‌روش UPGMA مبتنی بر ضرایب فاصله ژنتیکی نی، جمعیت‌ها را در سه کلاستر اصلی قرار داد. بیشترین و کم‌ترین فاصله ژنتیکی بین جمعیت‌ها به ترتیب 128/0 (قره‌یونجه ملک-کندی و همدانی) و 054/0 (ترکیه ساکوئل و بغدادی) بود. متوسط میانگین هتروزیگوسیتی در جمعیت‌های مورد مطالعه 285/0 و از 267/0 (بغدادی) تا 309/0 (ترکیه ساکوئل و محلی اصفهانی) متغیر بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس ملکولی (AMOVA) تنوع ژنتیکی بالایی را در درون جمعیت‌ها (91 درصد) در مقایسه با بین جمعیت‌ها (9 درصد) نشان داد. تجزیه کلاستر بر اساس روش Complete Linkage مبتنی بر ضرایب تشابه دایس، ژنوتیپ‌های مورد مطالعه را در 6 گروه هتروتیک قرار داد. جمعیت‌هایی با فاصله ژنتیکی مناسب یا افراد متعلق به گروه‌های هتروتیک مختلف می‌تواند به‌طور بالقوه به عنوان والدین تلاقی در برنامه‌های اصلاحی یونجه مورد استفاده قرار گیرند.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1088-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1088-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2012} } @article{ author = {سالاردرافشان, and محمدرضاکلباسی, and محمدپورکاظمی, and باقرمجازیامیری,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {4}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی صحت آمیخته‌گری بین قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss و ماهی آزاد دریای خزر Salmo trutta caspius با استفاده از روش مولکولی PCR-RAPD}, abstract_fa ={آمیخته‌گری یکی از روش‌های سنتی اصلاح نژاد در فعالیت‌های مرتبط با بخش کشاورزی خصوصاً آبزی‌پروری است. نکته کلیدی در این روش اصلاح نژادی، اثبات ماهیت آمیخته نتاج است. در شناسایی افراد آمیخته می‌توان از روش‌های مختلفی بهره جست که یکی از معتبرترین و پیشرفته‌ترین این روش‌ها، روش مولکولی است. در این تحقیق امکان استفاده از آغازگرهای RAPD برای بررسی صحت آمیخته‌گری در نتاج حاصل از تلاقی مصنوعی جنس ماده قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss و جنس‌نر ماهی آزاد دریای خزر Salmo trutta caspius مورد ارزیابی قرار گرفت. به این‌منظور 30 رشته آغازگر RAPD به‌طور تصادفی انتخاب شده و الگوی ژنوتیپی والدین در آمیزش‌های تک والدی (Single Pair Mating) از طریق واکنش زنجیره‌ای پلیمراز PCR بررسی گردید. از 30 آغازگر تنها دو آغازگرH-09 و P-12 به‌ترتیب با توالی‌ های TGT AGC TGG G 3′′5 و 5′AAG GGC GAG T 3′پلی مورفیسم مناسب همراه با تکرارپذیری بالا را حداقل بین یک جفت از مولدین نشان دادند. نحوه توارث باندهای اختصاصی والدین در فرزندان حاصل از آمیخته‌گری مصنوعی نشان داد که آمیخته‌های مذکور (به‌جز یک مورد) توارث کاملی از باندهای اختصاصی والدین را دارا بودند. لذا ماهیت آمیخته بچه ماهیان تایید گردید. این تحقیق کارایی روش RAPD را برای سنجش صحت آمیخته‌گری در دو گونه مهم از آزاد ماهیان تجاری ایران به اثبات رساند.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1087-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1087-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2012} } @article{ author = {مهدییونسیحمزهخانلو, and علیایزدیدربندی, and محمدطاهرحلاجیان, and نجاتپیرولیبیرانوند, and عباسمجدآبادی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {4}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی تنوع ژنتیکی لاین‌های جهش یافته سویا با قدرت تثبیت ازت بالا با استفاده از نشانگر ملکولی RAPD}, abstract_fa ={در این تحقیق بررسی تنوع ژنتیکی نسل هفتم (M7) 33 لاین جهش یافته سویا با تثبیت ازت بالا حاصل از پرتوتابی رقم مادری L17 با اشعه گاما به همراه دو رقم تجاری ویلیامز و کلارک و رقم مادری L17 با استفاده از 10 آغازگر تصادفی RAPD حاصل انجام گرفت که مجموعاً 104 باند قابل امتیاز‌دهی بدست آمد. از بین این 104 باند 34 باند یک شکل و بقیه (70 باند) چند شکل بودند. برای برآورد شباهت بین لاین-های بررسی شده و ارقام تجاری و مادری از ضریب تشابه جاکارد استفاده شد. میزان تشابه در بین افراد بررسی شده بین 79/0-17/0 متغیر بود. بر اساس ماتریس تشابه، لاین جهش‌یافته شماره 32 (M32) مشابه‌ترین لاین به رقم مادری و لاین جهش‌یافته شماره 9 (M9) دورترین لاین جهش یافته نسبت به رقم مادری بود. گروه بندی ژنوتیپ‌ها به روش تجزیه خوشه‌ای و با استفاده از الگوریتم CL (دورترین همسایه) لاین‌ها و ارقام بررسی شده در هفت گروه مختلف قرار گرفتند. با توجه به تنوع بالایی که لاین‌های جهش‌یافته از خود نشان دادند این لاین‌ها می-توانند در برنامه‌های آتی اصلاح نباتات برای توسعه ارقام مورد نظر استفاده شوند}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1086-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1086-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2012} } @article{ author = {سارالاری, and کامرانغفارزادگان, and سیماافشارنژاد, and مهتابصراف, and نازنینپازوکی, and سامانحسینخانی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {4}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی جهش در کدون 13 ژن K-ras در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال در شمال شرق ایران}, abstract_fa ={سرطان کولون یکی از شایع‌ترین انواع سرطان در دنیا می‌باشد. از میان تمامی ژن‌هایی که در فرآیند سرطان‌زایی کولون دستخوش تغییر می شوند، Kras از اهمیت تشخیصی بالایی برخوردار می‌باشد. بررسی‌ها نشان می‌دهد جهش در این ژن که در50-20 درصد سرطان‌های کولورکتال و در مراحل اولیه آن اتفاق می‌افتد و نقش بسیار مهمی در پیشرفت و گسترش سرطان کولون دارد. اغلب جهش-های Kras در کدون 12 و13 و به میزان بسیار کمتری در کدون 61 اتفاق می‌افتد. در این تحقیق فراوانی جهش کدون 13 با روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت. سپس ارتباط بین جهش در کدون 13 با فاکتورهای کلینیکوپاتولوژی سن،جنس، محل تومور، مرحله تومور، درجه و نوع تومور نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که 5/18 درصد (10مورد از 54 مورد) در کدون 13 جهش داشته و بین جهش در کدون 13 با مرحله تومور ارتباط معنی‌دار وجود دارد. بنابراین به نظر می‌رسد بررسی وجود جهش در ژن Kras در بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم کولون در بررسی سیر پیشرفت بیماری دارای نقش تعیین‌کننده و ارزش تشخیصی باشد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1085-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1085-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2012} } @article{ author = {محمدمهدیمجیدی, and آقافخرمیرلوحی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {4}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {گزینش والدین و پیش‌بینی نمود نتاج بر اساس نشانگرهایEST-SSR و مقایسه آن با انتخاب فنوتیپی در فسکیوی بلند (Festuca arundinacea)}, abstract_fa ={علیرغم اینکه گزارشاتی در زمینه استفاده موفق از نشانگرهای مولکولی در بررسی تنوع ژنتیکی گراس‌های علوفه‌ای وجود دارد، مطالعات کاربردی در این زمینه از جمله تاثیر تنوع ژنتیکی بر نمود واریته‌های مصنوعی حاصله و کارایی نشانگرهای مولکولی در گزینش والدین در گراس‌های علوفه‌ای بسیار محدود است. در این پژوهش تعداد 25 ژنوتیپ فسکیوی بلند از یک جامعه اولیه انتخاب و پس از ارزیابی مورفولوژیک آن‌ها (از طریق 12 صفت)، تنوع مولکولی آن‌ها (با استفاده از 50 آغازگر EST-SSR) مورد بررسی قرار گرفت. سپس تعداد 6 ژنوتیپ از دورترین و 6 ژنوتیپ از نزدیک‌ترین والدین بر اساس فاصله ژنتیکی مورفولوژیک و نیز فاصله ژنتیکی مولکولی انتخاب و پس از یک نسل پلی کراس جمعیت نتاج حاصله مورد بررسی قرار گرفت. متوسط فاصله ژنتیکی بین والدین انتخاب شده برای تنوع محدود در ارزیابی مورفولوژیک و مولکولی به‌ترتیب 55 و 14 درصد کمتر از والدین انتخاب شده برای تنوع وسیع بود. تنوع مولکولی بیش‌تر بین والدین بر اساس نشانگر EST-SSR منجر به افزایش 25 درصد عملکرد علوفه، 12 درصد تعداد ساقه و10 درصد قطر یقه بیشتر در نتاج گردید در حالی‌که مقایسه میانگین نتاج دو گروه متنوع و متشابه بر اساس ارزیابی مورفولوژیک با یکدیگر تفاوت معنی‌داری نداشتند. از طرف دیگر تنوع مورفولوژیک بالاتر میزان هتروزیس در صفات روز تا گرده‌افشانی و ارتفاع بوته (دارای وراثت پذیری بالا) را به‌ترتیب 5/4 و 7 درصد افزایش داد در حالی‌که تنوع مولکولی روی نمود این صفات در رقم مصنوعی تاثیری نداشت. نتایج نشان داد که نمود نتاج در فسکیوی بلند می‌تواند از طریق ثبت اطلاعات حاصل از والدین کلونی پیش‌بینی گردد. این نتایج بر ضرورت گزینش والدین متنوع و اصلاح پلی‌کراس‌ها به کمک نشانگر به ویژه در مورد صفات کمی تاکید می‌کند.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1084-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1084-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2012} } @article{ author = {نعمتهدایتایوریق, and سیدرضامیراییآشتیانی, and اردشیرنجاتیجوارمی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {4}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی احتمال وجود چندشکلی در ژن‌های FecXI و FecXH مرتبط با دوقلوزایی در گوسفند شال}, abstract_fa ={چندقلوزایی از صفات مهم اقتصادی در پرورش گوسفند به شمار می‌رود. یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از واریانس این صفت تحت تاثیر ژن‌های بزرگ اثر است. باروری بالا در گوسفندان اینوردل و هانا به علت جهش در جایگاه BMP15 با منشأ اووسیتی است که به‌عنوان ژن فاکتور رشد شناخته می‌شود. این مطالعه برای بررسی احتمال وجود چندشکلی‌های ژن‌های FecXI و FecXH در گوسفند دنبه‌دار نژاد شال صورت گرفت. در این مطالعه از روش PCR-RFLP برای شناسایی FecXI و FecXH استفاده شد. از تعداد 239 راس میش نژاد شال نمونه‌برداری خون و استخراج DNA با استفاده از روش بهینه یافته نمکی انجام گرفت. قطعات مورد نظر با استفاده از دو جفت آغازگر اختصاصی، یک قطعه 204 جفت بازی از FecXI و یک قطعه 235 جفت بازی از ژن FecXH، توسط واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) تکثیر گردید. محصولات حاصل از PCR به‌ترتیب تحت تیمار آنزیم-های برشی XbaI و SpeI قرار گرفتند. این مطالعه تنها وجود آللهای وحشی این دو ژن را تایید کرد. بدین ترتیب تمامی نمونه‌ها برای ژن‌های FecXI و FecXH دارای ژنوتیپ ++ بودند و جهش‌های اینوردل و هانا در آن‌ها یافت نشد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1083-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1083-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2012} } @article{ author = {فاطمهعباسیکاکرودی, and محمدحسینصنعتی, and رقیهحبیبی, and نادرچاپارزاده, and حمیدگورابی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {4}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {بررسی ارتباط میان چندشکلی VNTR از اینترون چهارم و چندشکلی T:G اگزون هفتم از ژن نیتریک اکساید سنتاز اندوتلیالی و سقط مکرر در زنان مبتلا مراجعه}, abstract_fa ={مطالعات اخیر نشان داده که چند شکلی‌های ژنی در برخی از ژن‌ها می‌تواند از دلایل سقط مکرر باشد. از طرف دیگر، نیتریک اکساید به‌عنوان یک مولکول مهم در مسیر پیام رسانی سلول، در مراحل اولیه حاملگی شامل لانه گزینی بلاستوسیت، تمایز تروفوبلاست و تهاجم تروفوبلاستی دخیل است و سبب گردش خون جفتی-جنینی می شود. بنابراین در لانه گزینی و حفظ حاملگی نقش دارد. نیتریک اکساید به وسیله آنزیم نیتریک اکساید سنتاز اندوتلیالی در جفت بیان می‌شود، از آنجائی‌که این آنزیم و محصول آن در مراحل اولیه حاملگی نقش کلیدی ایفا می‌کند ارتباط میان چندشکلی این ژن و یکی از مشکلات حاملگی مثل سقط مکرر در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از ۱۰۰ زن مبتلا به سقط مکرر که دلیل خاصی برای سقط آن‌ها وجود نداشت و حداقل سه سقط مکرر داشتند به عنوان گروه بیمار استفاده شد. گروه کنترل نیز شامل ۱۰۰ زن با سابقه حاملگی طبیعی بود. هر دو گروه به‌منظور تشخیص چندشکلی VNTR در اینترون چهارم از ژن نیتریک اکساید سنتاز اندوتلیالی با استفاده از تکنیک PCR بررسی شدند و همچنین برای تشخیص چندشکلیGlu298Asp در اگزون هفتم این ژن از روش PCR-RFLP و تعیین توالی استفاده شد. بررسی‌ها نشان داد که فراوانی ژنوتیپی چند شکلی VNTR، در گروه بیمار ۶۳ درصد (bb)، ۳۳ درصد(ab)، ۴ درصد(aa) و گروه کنترل ۷۹ درصد (bb)، ۱۸ درصد (ab)، ۳ درصد (aa) می‌باشد. همچنین فراوانی ژنوتیپی مربوط به چندشکلی Glu298Asp در گروه بیمار ۷۱ درصد (GG)، ۲۵ درصد (GT)، ۴ درصد (TT) در گروه کنترل ۶۸ درصد (GG)، ۲۹ درصد (GT)، ۳ درصد (TT) بود. مطالعات آماری بر روی این نتایج نشان می‌دهد که فراوانی آلل a و فراوانی ژنوتیپ ab بین دو گروه به طرز معنی‌داری متفاوت است ولی بقیه فراوانی‌ها تفاوت معنی‌داری را نشان نمی‌دهد. بنابراین آلل a از چندشکلی VNTR از اینترون چهارم ژن نیتریک اکساید سنتاز اندوتلیالی می‌تواند برای ابتلا به سقط مکرر فاکتور خطری باشد در صورتی‌که الل T از چندشکلی Glu298Asp نقشی در ابتلا به سقط ندارد.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1082-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1082-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2012} } @article{ author = {سیدجلالزرگر, and محسنعلیپور, and شاهرخصفویان, and شمیلهفولاددل, and ابراهیمعزیزی,}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {6}, Number = {4}, pages = {0-0}, publisher = {Genetics Society}, title_fa = {متیلاسیون DNA: سرطان، پیری و رژیم غذائی}, abstract_fa ={با تکمیل پروژه ژنوم انسان، فهرست تقریباً کاملی از ژن‌های مورد نیاز در ایجاد یک انسان کامل بدست آمد. اهمیت این پروژه با سیستم ثانویه مورد استفاده سلول، برای تعیین زمان و مکان بیان ژن‌ها طی تکوین تقریباً یکسان است. با این حال، وضعیت بسیار پیچیده‌تر از طبقه‌بندی ساده ژن‌ها است. ژنتیک کلاسیک به تنهائی قادر به تشریح تنوع فنوتیپی موجود نیست و تلاش مفهوم اپی‌ژنتیک، در راستای توضیح و بیان این پدیده است. شناخته شده‌ترین شاخص اپی‌ژنتیک، متیلاسیون DNA است. در انسان متیلاسیون DNA بر روی کربن 5 موجود در دی‌نوکلئوتید CpG (3-CG-5) رخ می‌دهد. متیلاسیون DNA، در کنترل فعالیت ژن‌ها و معماری هسته، نقش حیاتی ایفاء می‌نماید. متیلاسیون DNA نابجا (هیپومتیلاسیون وسیع ژنومی و هیپرمتیلاسیون اختصاصی ناحیه) غالباً در پیری و به‌ویژه در فرآیند تومورزائی مشاهده می‌شود. امروزه تحقیقات اپی‌ژنتیک بر روی مطالعه و افزایش درک اسرار و ابهامات موجود در محدوده فرآیندهای پیچیده بیولوژیکی نظیر سرطان و پیری متمرکز شده است. نتایج حاصل از مطالعات نشان داده که فاکتورهای غذائی می‌توانند متیلاسیون DNA را تنظیم نموده و از این طریق در فرآیند پیری و سرطان‌زائی دخالت نمایند و از این‌رو، متیلاسیون DNA یک ارتباط مشترک و مهمی را بین سرطان، پیری و رژیم غذائی ایجاد می-کند.}, keywords_fa = {}, url = {http://mg.genetics.ir/article-1-1081-en.html}, eprint = {http://mg.genetics.ir/article-1-1081-en.pdf}, journal = {فصلنامه علمی ژنتیک نوین}, issn = {2008-4439}, eissn = {2008-4439}, year = {2012} }