AU - ایمان ناصح غفوری, AU - محمدرضا بی همتا, AU - منصور امیدی, AU - ولی اله محمدی, TI - PT - JOURNAL ARTICLE TA - MGJ JN - MGJ VO - 10 VI - 1 IP - 1 4099 - http://mg.genetics.ir/article-1-1342-fa.html 4100 - http://mg.genetics.ir/article-1-1342-fa.pdf SO - MGJ 1 AB  - تحمل به انجماد و توانایی بقای گیاه در دماهای زیر صفر از اجزای مهم تحمل زمستانه میباشد. پیشرفتهای اخیر در زمینه کلون‌سازی ژنها و نشانگرهای مولکولی در جو، زمینه مناسبی را جهت استفاده از نشانگرهای مبتنی بر PCR برای گزینش سریع ژنوتیپهای متحمل به انجماد بدون اعمال شرایط تنش، برای اصلاحگران در بستر مولکولی فراهم آورده است. در این بررسی 5 نشانگر مولکولی مرتبط با تحمل به انجماد و نیاز به بهاره‌سازی در 24 ژنوتیپ جو با تیپ رشد‌های زمستانه، بینابین و بهاره مورد آزمون قرار گرفته و تحمل به انجماد آن‌ها تحت شرایط کنترل شده انجماد در 12- درجه سانتی‌گراد ارزیابی شدند. نشانگر HvBM5A مربوط به مکان‌های ژنی Vrn-H1 و Fr-H1 به دلیل وجود اختلاف معنی‌دار بین میانگین صفات بیشینه کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و پایداری غشای سیتوپلاسمی در بین گروه‌های متشکله در این نشانگر، به عنوان مناسب‌ترین نشانگر در ژرم پلاسم مورد بررسی جهت گزینش انتخاب شد. همچنین در مکان ژنی Fr-H2 نشانگر HvCBF3 همبستگی بیشتری نسبت به HvCBF14 با تحمل به انجماد نشان داد. نتایج ارزیابی Fv/Fm نشان داد که تنش انجماد کارآیی فتوشیمیایی فتوسیستم II را به طور معنی‌داری کاهش داده که این کاهش به صورت کلی در ژنوتیپ‌های متحمل (زمستانه و بینابین) کمتر از ژنوتیپ‌های حساس (بهاره) بود. علاوه بر آن تنش انجماد با ایجاد خسارت در غشای سلول اختلاف معنی‌داری را بین میانگین این صفت در ژنوتیپ‌های حساس (تیپ رشد بهاره) 381/0 نسبت به میانگین مربوط به ژنوتیپ‌های متحمل (تیپ رشد زمستانه و بینابین) 174/0 نشان داد. CP - IRAN IN - LG - eng PB - MGJ PG - 69 PT - YR - 2015