دوره 15، شماره 2 - ( 8-1399 )
جلد 15 شماره 2 صفحات 147-137 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
ramezanpour S, charkazi F, soltanloo H. Sequencing and characterization of promoter components 26Sp7 gene and expression pattern in wheat under drought. MGj 2020; 15 (2) :137-147
URL: http://mg.genetics.ir/article-1-1615-fa.html
URL: http://mg.genetics.ir/article-1-1615-fa.html
رمضانپور ساناز، چرکزی فهیمه، سلطانلو حسن. توالی‌یابی و شناسایی اجزای پروموتر ژن 26Sp7 و بررسی بیان آن در گندم تحت تنش خشکی. فصلنامه علمی ژنتیک نوین. 1399; 15 (2) :137-147
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
چکیده: (1916 مشاهده)
چکیده
خشکی یکی از مهم‌ترین تنش‌های غیرزنده در تولید محصولات کشاورزی می‌باشد که هر ساله خسارت‌های زیادی به گیاهان زراعی مخصوصا گندم وارد می‌نماید. مقاومت به خشکی صفتی پیچیده است که به صورت چند‌ژنی کنترل می‌شود و گواهی بر پیچیدگی اصلاح این صفت زراعی مهم می‌باشد. تاکنون روش‌های زیادی برای اصلاح گیاهان به تنش خشکی به کار گرفته شده‌است. در این میان پرتوتابی رهیافت مناسبی برای بهبود سطح تنوع ژنتیکی در کوتاه مدت به‌نظر می‌رسد. مطالعات بسیاری نشان می‌دهد که بیان اکثر ژن‌ها در شرایط متغییر محیطی مبتنی بر کنترل ترکیبی چند فاکتور رونویسی و اتصال آنها به عناصرموجود در ناحیه‌ی پروموتر است. لذا در مطالعه‌ی حاضر توالی‌یابی کامل یکی از ژن‌های دخیل در تخریب پروتئین‌ها (26sP7) برای اولین بار، با روش پیمایش ژنومی، بررسی توالی پروموتر ژن با استفاده از نرم‌افزارهای NEW PLACE و Plant CARE و همچنین بررسی الگوی بیان ژن با روش QRT-PCR در گندم رقم طبسی (حساس به خشکی) و لاین موتانت آن T-65-58-8 (نیمه متحمل به خشکی) تیمار شده با اشعه‌ی گاما، طی تنش خشکی اعمال شده با PEG در سطح 5/0 مگاپاسکال در مرحله‌ی گیاهچه‌ای انجام شد. بیان ژن26sP7 در لاین نیمه متحمل موتانت و رقم حساس طبسی طی تنش خشکی افزایش یافته است. در لاین موتانت در تیمار سه ساعت پس از اعمال تنش، به حداکثر میزان تظاهر رسیده‌است. در رقم طبسی، با شروع تنش خشکی میزان بیان این ژن افزایش یافته، تااینکه در 48 ساعت پس از اعمال تنش به حداکثر میزان خود رسیده است. الگوی بیان ژن در رقم طبسی نشان‌دهنده‌ی افزایش بیان ژن در تمامی تیمارهای تنش می‌باشد که احتمالا نشان‌دهنده تخریب پروتئین‌ها طی تمامی تیمارها و دلیل بر حساس بودن این رقم می‌باشد. بررسی توالی پروموتر این ژن حاکی از وجود درصد بالایی از عناصر تنظیم‌کننده‌ی همسوساز طی تنش خشکی و دهیدر اسیون سلولی مانند عناصر پاسخ‌دهنده به کم‌آبی (DRE)، جایگاه اتصال پروتئین‌های (MYB) و(MYC) ، عناصر پاسخ‌دهنده به اسیدآبسیزیک (ABRE) ، پاسخ‌دهنده به نور(GT) ، عناصر تنظیم‌کننده‌ی رونویسی ژن مانند جعبه‌ی TATA و جعبه‌ی CAAT بود. بنابراین، افزایش بیان این ژن طی تنش خشکی را می‌توان احتمالا به جایگاه‌های اتصال فاکتورهای رونویسی که طی تنش خشکی موجب بیان این ژن می‌شود، نسبت داد.
خشکی یکی از مهم‌ترین تنش‌های غیرزنده در تولید محصولات کشاورزی می‌باشد که هر ساله خسارت‌های زیادی به گیاهان زراعی مخصوصا گندم وارد می‌نماید. مقاومت به خشکی صفتی پیچیده است که به صورت چند‌ژنی کنترل می‌شود و گواهی بر پیچیدگی اصلاح این صفت زراعی مهم می‌باشد. تاکنون روش‌های زیادی برای اصلاح گیاهان به تنش خشکی به کار گرفته شده‌است. در این میان پرتوتابی رهیافت مناسبی برای بهبود سطح تنوع ژنتیکی در کوتاه مدت به‌نظر می‌رسد. مطالعات بسیاری نشان می‌دهد که بیان اکثر ژن‌ها در شرایط متغییر محیطی مبتنی بر کنترل ترکیبی چند فاکتور رونویسی و اتصال آنها به عناصرموجود در ناحیه‌ی پروموتر است. لذا در مطالعه‌ی حاضر توالی‌یابی کامل یکی از ژن‌های دخیل در تخریب پروتئین‌ها (26sP7) برای اولین بار، با روش پیمایش ژنومی، بررسی توالی پروموتر ژن با استفاده از نرم‌افزارهای NEW PLACE و Plant CARE و همچنین بررسی الگوی بیان ژن با روش QRT-PCR در گندم رقم طبسی (حساس به خشکی) و لاین موتانت آن T-65-58-8 (نیمه متحمل به خشکی) تیمار شده با اشعه‌ی گاما، طی تنش خشکی اعمال شده با PEG در سطح 5/0 مگاپاسکال در مرحله‌ی گیاهچه‌ای انجام شد. بیان ژن26sP7 در لاین نیمه متحمل موتانت و رقم حساس طبسی طی تنش خشکی افزایش یافته است. در لاین موتانت در تیمار سه ساعت پس از اعمال تنش، به حداکثر میزان تظاهر رسیده‌است. در رقم طبسی، با شروع تنش خشکی میزان بیان این ژن افزایش یافته، تااینکه در 48 ساعت پس از اعمال تنش به حداکثر میزان خود رسیده است. الگوی بیان ژن در رقم طبسی نشان‌دهنده‌ی افزایش بیان ژن در تمامی تیمارهای تنش می‌باشد که احتمالا نشان‌دهنده تخریب پروتئین‌ها طی تمامی تیمارها و دلیل بر حساس بودن این رقم می‌باشد. بررسی توالی پروموتر این ژن حاکی از وجود درصد بالایی از عناصر تنظیم‌کننده‌ی همسوساز طی تنش خشکی و دهیدر اسیون سلولی مانند عناصر پاسخ‌دهنده به کم‌آبی (DRE)، جایگاه اتصال پروتئین‌های (MYB) و(MYC) ، عناصر پاسخ‌دهنده به اسیدآبسیزیک (ABRE) ، پاسخ‌دهنده به نور(GT) ، عناصر تنظیم‌کننده‌ی رونویسی ژن مانند جعبه‌ی TATA و جعبه‌ی CAAT بود. بنابراین، افزایش بیان این ژن طی تنش خشکی را می‌توان احتمالا به جایگاه‌های اتصال فاکتورهای رونویسی که طی تنش خشکی موجب بیان این ژن می‌شود، نسبت داد.
نوع مطالعه: پژوهشی کامل |
موضوع مقاله:
ژنتیک گیاهی
دریافت: 1398/9/27 | پذیرش: 1399/2/9 | انتشار: 1399/8/11
دریافت: 1398/9/27 | پذیرش: 1399/2/9 | انتشار: 1399/8/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
