شوری خاک یکی از بزرگ‌ترین مشکلات کشاورزی محسوب می‌شود که باعث کاهش رشد و عملکرد محصولات زراعی می‌شود. با اینکه جو متحمل‌ترین گیاه نسبت به تنش شوری در بین غلات است اما مرحله گیاهچه‌ای جو، یکی از حساس‌ترین مراحل رشدی به تنش شوری می‌باشد. از این‌رو، به‌منظور بررسی اثر تنش شوری بر صفات بیوشیمیایی نظیر شاخص پراکسیداسیون سلولی (TBARM)، فعالیت کاتالاز و محتوی پرولین در ریشه و اندام‌هایی ارقام جو در مرحله گیاهچه‌ای، طرح فاکتوریل با پایه کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل دو سطح شوری (هدایت الکتریکی آب برابر با 0 و 22 دسی­زیمنس بر متر) و دو رقم جو (رقم حساس (فجر) و مقاوم (افضل)) بود. همچنین، بیان نسبی سه ژن (NHX3، CAT1 و TIP2;3) در ریشه و اندام هوایی در مرحله گیاهچه‌ای تحت تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج ANOVA نشان داد که اثرمتقابل بین شوری و رقم بر روی همه صفات فوق (01/0> p) معنی­دار است. تحت تنش شوری، TBARM، فعالیت کاتالاز و پرولین در ریشه و اندام هوایی هر دو رقم در مرحله گیاهچه‌ای افزایش یافت اما بالاترین محتوای پرولین و فعالیت کاتالاز، و پایین‌ترین میزان TBARM در رقم متحمل (افضل) مشاهده شد. بنابراین به‌نظر می‌رسد که رقم متحمل به‌ترتیب با تنش‌های اکسیداتیو و اسمزی ناشی از تنش شوری از طریق افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی و املاح سازگار مقابله می‌نماید. الگوی بیانی ژن‌های NHX3، CAT1 و  TIP2;3در رقم متحمل تحت تنش شوری نشان داد که این ژن‌ها در بالا بردن تحمل به شوری در جو نقش دارند. در نتیجه، ژن‌های فوق می‌توانند به‌عنوان نامزدهای امیدبخش در برنامه‌های اصلاح نژادی برای افزایش تحمل به شوری در محصولات زراعی مورد استفاده قرار گیرند.