گندم نان (Triticum aestivum L.) یک گیاه آلوهگزاپلوئید متشکل از سه ژنوم (A، B و D) است که از سه گونه دیپلوئیدی اجدادی از طریق هیبریداسیون‌های متعدد منشاء گرفته است. با وجود در دسترس بودن توالی ژنوم گندم و مطالعات انجام شده در مورد آن، همچنان می‌توان اطلاعات بیشتری در مورد ژنوم و ترانسکریپتوم آن به‌دست آورد. در این تحقیق هدف استخراج اطلاعات توصیفی در مورد ژن‌ها و رونوشت‌های گندم و بررسی شباهت­ها و تفاوت­های موجود در ژنوم‌های مختلف گندم از موادری مانند تعداد ژن‌ها و رونوشت‌ها، چگالی ژنی، تعداد اینترون­ها، پیرایش متناوب و همچنین مقایسه شاخص‌هایی مانند طول CDS، UTR و درصد GC بود. نتایج نشان داد که چگالی ژن در گندم حدود 5/7 می‌باشد و ژنوم D نسبت به دو ژنوم دیگر چگالی بالاتری دارد. به‌علاوه علی‌رغم تفاوت در میانگین طول ژن و اینترون، شباهت بسیاری در میانگین طول اگزون، رونوشت و طول ناحیه کد­کننده (CDS) در ژنوم­های A، B و D دیده شد. مقایسه رونوشت­ها و ژن­ها نشان داد که تقریباً 80 درصد ژن­ها دارای اینترون بوده و رخداد پیرایش متناوب تقریباً در 16 درصد ژن­ها اتفاق افتاده است. بخش عمده پیرایش­ها در ناحیه کدکننده رونوشت­ها و بخش کمی در ناحیه UTR صورت می­گیرد. همچنین در ناحیه کد­کننده (CDS)، فراوانی پیرایش در بین کدون بیش از پیرایش در درون کدون­ها بود. اکثر رونوشت­ها در گندم دارای UTR بوده و  حدود 10 درصد از UTRها دارای uORF می­باشند. اگرچه تغییرات GC برای ژن­ها، رونوشت­ها، اینترون­ها و UTR، بین 30 تا 80 درصد بود با این وجود بررسی ارتباط تغییرات درصد GC با طول موارد اشاره شده الگوی متفاوتی را نشان داد. در نهایت می‌توان گفت با وجود تفاوت در منشأ ژنوم‌های گندم وجود شباهت‌های بسیاری از نظر طول کروموزوم، چگالی ژن، پیرایش متناوب و پارامترهای مختلفی از جمله طول CDS، طول UTR و درصد GC قابل ‌توجه می­باشد.