گلوتاردوکسین‌ها (Grx‌ها) ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ‌ﻫﺎیﯽ ﺑﺎ وزن ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ پایین ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ داﺷﺘﻦ یﮏ ﮔﺮوه ﺗﯿﻮل-دی ﺳﻮﻟﻔﯿﺪ در ﺟﺎیﮕﺎه ﻓﻌﺎﻟﺸﺎن در اﺣﯿﺎ ﺑﺮﮔﺸﺖ‌‌‌‌‌‌‌‌‌ﭘﺬیﺮ ﭘﯿﻮﻧﺪﻫﺎی دی ﺳﻮﻟﻔﯿﺪی ﻧﻘﺶ دارﻧﺪ. این پروتئین‌ها توسط آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز توسط مولکول گلوتیون احیا می‌شوند. سپس این پروتئین خود در احیای باندهای دی سولفیدی پروتئین‌های دیگر دخالت دارد. ایﺰوﻓﺮم‌ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از Grx در ﮔﯿﺎﻫﺎن وﺟﻮد دارد. در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻮاﻟﯽ ژن کد‌کننده ایﺰوﻓﺮم OsGrx9 از ﮔﯿﺎه ﺑﺮﻧﺞ ﭘﻼﺳﻤﯿﺪ ﺑﯿﺎﻧﯽ pET28a، ﻫﻤﺴﺎﻧﻪ‌ﺳﺎزی و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﻮیﻪ‌ی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ از ﺑﺎﮐﺘﺮی اﺷﺮیﺸﯿﺎ ﮐﻠﯽ ﺑﻪ‌ﻧﺎم (DE3) Rosetta ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪ. ﺑﺎ ﺗﺤﺮیﮏ ﭘﺮوﻣﻮﺗﺮ T7 ﺑﻪ‌وﺳﯿﻠﻪی IPTG، ﻣﯿﺰان ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ از ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﻧﻮﺗﺮﮐﯿﺐ His-OsGrx9 در فاز محلول باکتری ﺗﻮﻟﯿﺪ شد و سپس ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﮐﺮوﻣﺎﺗﻮﮔﺮاﻓﯽ تمایلی ﺧﺎﻟﺺ‌ﺳﺎزی ﺷﺪ .ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﺣﯿﺎیﯽ این ایﺰوﻓﺮم ﻧﻮﺗﺮﮐﯿﺐ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﺴﻮﻟﯿﻦ ﺑﻪ‌ﻋﻨﻮان ﺳﻮﺑﺴﺘﺮای اﻟﮑﺘﺮون ﮔﯿﺮﻧﺪه و حضور  DTTیا GSH ﺑﻪ‌ﻋﻨﻮان عوامل اﺣﯿﺎ‌ﮐﻨﻨﺪه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که Grx9 در محیط این ویترو به‌خوبی فعال می‌باشد. به‌نظر می‌رسد فعالیت این پروتئین در حضور GSH کاملا وابسته به pH محیط می‌باشد.