 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Dastmalchi T,  Omidi M,  Azizinezhad R,  Rezazadeh S,  Etminan A. Evaluation of Benzylisoquinoline Alkaloids (BIA) production in Papaver bracteatum cell suspension culture using plant growth regulators.  MGj 2018; 13 (2) :205-213
URL: 
http://mg.genetics.ir/article-1-57-fa.html   
                    
                    دستمالچی ترانه،  امیدی منصور،  عزیزی نژاد رضا،  رضا زاده شمسعلی،  اطمینان علیرضا. بررسی میزان تولید بنزیل ایزوکوئینولن آلکالوئیدها (BIA) در کشت سوسپانسیون سلولی گیاه Papaver bracteatum با استفاده ازتنظیمکننده-های رشد گیاهی.  فصلنامه علمی ژنتیک نوین. 1397; 13 (2) :205-213
URL: http://mg.genetics.ir/article-1-57-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران 
                    
                    
                    چکیده:       (2328 مشاهده)
                    
                    
                    
فیتوهورمونها و تنظیمکنندههای رشد گیاهی از فاکتورهای موثر در تولید متابولیتهای ثانویه هستند. گیاه Papaver bracteatum از تیره پاپاوراسه شامل آلکالوئیدهای تجاری ارزشمندی است. بنزیل ایزوکوئینولین آلکالوئیدها گروه بزرگ و متنوعی از محصولات طبیعی با خاصیتهای دارویی منحصر به فرد هستند که شامل بیش از 2500 ترکیب مشخص میباشند و بهطور عمده در پنج خانواده گیاهی از جمله Papaveraceae یافت میشوند. در این مطالعه اثر متیل جاسمونات (MJ) و فلوروگلیسنول (PG) در سه غلظت صفر، 100 و 200 میکرومولار و میلیگرم در لیتر به تنهایی و در ترکیب با یکدیگر روی تولید تبائین و سنگوئینارین در کشت سوسپانسیون سلولی خشخاش ایرانی مورد مطالعه قرار گرفت. افزودن هر دو الیسیتور بهطور معنیداری منجر به افزایش بازدهی تولید تبائین و سنگوئینارین در مقایسه با شاهد شد. تولید تبائین در بازهی زمانی 48 ساعت بعد از تیمار با uM 200 متیل جاسمونات و mg/L 100 فلوروگلیسینول، 63/68 برابر شاهد و بازده تولید سنگوئینارین در بازهی زمانی 48 ساعت بعد از تیمار با uM 200متیل جاسمونات و mg/L 200 فلوروگلیسینول 71/107 برابر شاهد شد. بهنظر میرسد این افزایش ناشی از همافزایی تاثیر الیسیتورهای بهکار رفته است. افزودن متیل جاسمونات و فلوروگلوسینول هرکدام به تنهایی نیز بهطور معنیداری باعث افزایش تبائین و سنگوئینارین نسبت به شاهد شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از تنظیمکنندههای رشد گیاهی میتواند چرخه بیوسنتز تولید و تجمع آلکالوئیدهای مورفینان در گیاهان را تحریک کند و منجر به دستیابی سطوح بالایی از آلکالوئید در مقایسه با شاهد شود.
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشی کامل |
                    موضوع مقاله: 
                    
ژنتیک گیاهی  دریافت: 1396/12/4 | پذیرش: 1397/7/15 | انتشار: 1398/7/9