به‌منظور مکان‌یابی QTL‌های اصلی و اپیستاتیک و اثر متقابل آن‌ها با محیط برای صفات فنولوژیک، 148 اینبرد لاین نوترکیب گندم همراه با والدین‘YecoraRojo’  و  ‘No. 49در دو ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب و مهاباد در شرایط نرمال و تنش کم‌آبی انتهای فصل طی دو سال زراعی 1393 و 1394 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نقشه پیوستگی مورد استفاده شامل 177 نشانگر ریز ماهواره و 51 نشانگر رتروترانسپوزون بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد بین ژنوتیپ‌های مورد بررسی از لحاظ کلیه صفات  اندازه‌گیری شده اختلاف معنی‌دار وجود داشت. تجزیه QTL بر اساس روش مکان­یابی فاصله‌ای مرکب نشان داد در شرایط نرمال رطوبتی دو QTL، دو اثر متقابل QTL ´ محیط، 14 اثر اپیستازی QTL× QTL و 10 اثر متقابل × QTL محیط مشاهده شد. دامنه توجیه تغییرات فنوتیپی برای QTLها در محدوده 6/2 برای طول دوره پر شدن دانه تا 14/7 درصد برای روز تا رسیدگی متغیر بود. در شرایط تنش کم‌آبی 6 QTL، دو اثر متقابلQTL × محیط، 9 اپیستازی QTL× QTL و 2 اثر QTL× QTL در محیط مکان‌یابی شد که دامنه تبیین تغییرات فنوتیپی برای QTL‌های افزایشی بین 46/4 تا 44/12 درصد به‌ترتیب برای طول دوره پرشدن دانه و روز تا سنبله‌دهی قرار داشت. هم‌چنین، برای روز تا سنبله­دهی و روز تا رسیدگی فیزیولوژیک QTL‌هایی بر روی کروموزوم‌های 2A، 3A، 5A و 2B مکان‌یابی شدند که با ژن‌های مرتبط با بهاره­سازی (VRN) و ژن‌های حساسیت به دوره نوری (Ppd) در گندم روی کروموزوم‌های مشابهی قرار داشتند.