آلل‌های جدید شناسائی‌شده مکان ژنی خودناسازگاری گلابی معمولی، نام‌گذاری مجدد و همولوژی بالای برخی این آلل‌ها، سبب تداخل در بررسی و طبقه‌بندی آن‌ها شده‌است. تحقیق اخیر با هدف مرور جامع بیوانفورماتیک و بررسی ساختار ژنتیکی کلیه 27 آلل S شناسائی­شده این گونه و بررسی این آلل­ها در برخی ارقام تجاری و بومی گلابی ایران بر اساس این اطلاعات بیوانفورماتیک و مقایسه با گزارشات قبل انجام شد. نتایج نشان­دهنده وجود توالی کامل 21 آلل این گونه بود که به‌صورت نواحی 13 گانه شامل پیشرانه، پنج ناحیه حفاظت­شده C1 تا C5، اینترون و 6 ناحیه بینابینی خطی و حفاظت­شدگی قابل­توجهی در ناحیه پیشرانه و سیگنال، به غیر از نواحی C1 تا C5 مشاهده شد. همچنین در ناحیه پیشرانه اغلب آلل­ها، حداقل دو جایگاه CAAT و دو جایگاه نزدیک و یا به­هم چسبیده TAAT مشاهده شد. تجزیه خوشه­ای بخش­های مختلف آلل­ها، بیانگر شباهت کامل پلی­پپتیدی دو آلل S119 و S121 بود، لیکن از نظر اینترون تفاوت جزئی در طول و توالی داشته که دلیل اشتباهات ارزیابی آلل­های برخی ارقام داخلی نظیر رقم درگزی بود. مقایسه نتایج بررسی آلل­های خودناسازگاری در برخی از ارقام بومی با استفاده از نتاج بیوانفورماتیک نشان­داد، استفاده از آغازگرهای اختصاصی، روش کاملاً قابل­اعتمادی در شناسائی این آلل­ها خصوصاً در ارقام دارای جریان ژنی دیگر گونه­ها نیست. بررسی آلل­های خودناسازگاری ارقام نشان­دهنده حضور آلل S104 در ارقام شاهد کوشیا و بوره­دیل و رقم کروس­سیحان (Krus Siehan)، S108 در کروسالون (Krusalun)، S107 در شاه­میوه و شکری، S119 در اسفراینی و درگزی، S35 گونه P. ussuriensis در ارقام کفتربچه، شیرین ترکان و کنجونی و S19 گونه P. × bretschneideri به‌عنوان دیگر آلل رقم شکری بود. نتایج ضمن تایید گزارشات قبلی وجود جریان ژنی دیگر گونه­های گلابی در تکامل ارقام بومی ایران، نشانگر اهمیت بررسی جامع بیوانفورماتیک آلل­های جنس Pyrus در کنار هم بود.