در این تحقیق به‌منظور بررسی اثر نشانگرهای ژنتیکی در افزایش پاسخ به انتخاب و کاهش میزان هم‌خونی برای صفات وزن بدن تا 28 روزگی در بلدرچین‌های ژاپنی از شبیه ­سازی­ قطعی استفاده شده است. مقادیر واریانس QTL مورد نظر برای صفات وزن بدن در زمان تولد، یک، سه و چهار هفتگی به‌ترتیب برابر 25/1، 63/1، 18/1 و 13/1 منظور شد. مقدار افزایش پاسخ به انتخاب بر اثر منظور نمودن مقادیر واریانس QTL صفات مورد نظر (RQTL) نسبت به حالت بدون استفاده از اطلاعات QTL (Rbase) به‌ترتیب 16/3، 92/2، 10/3 و 05/4 درصد به‌دست آمدند. بیشترین مقدار افزایش پاسخ به انتخاب برای صفت وزن بدن در چهار هفتگی بود که یکی از دلایل آن را می‌توان به کمتر بودن وراثت‌پذیری نسبت به دیگر صفات وزن بدن نسبت داد. مقادیر هم‌خونی نیز با استفاده از اطلاعات نشانگر کاهش یافت که این مقادیر زیر یک درصد بودند که برای برنامه‌های اصلاح نژاد طیور مقداری بهینه است. همچنین یکی از دلایل کاهش ضریب همخونی انتخاب پرندگان نر برای صفت وزن بدن صرفاً بر اساس اطلاعات فردی است. بنابراین استفاده از اطلاعات نشانگرها در برنامه‌های اصلاحی بلدرچین‌ها نه تنها برای صفات مشکل از نظر اندازه‌گیری بلکه برای صفات وزن بدن نیز مناسب است البته سودمندی استفاده از اطلاعات نشانگر به تجزیه و تحلیل اقتصادی برنامه‌های اصلاح نژادی نیز بستگی خواهد داشت.