آشواگاندا یا جنسینگ هندی (Withania somnifera) به­دلیل وجود گروهی از لاکتون­های استروئیدی به نام ویتانولیدها اهمیت قابل توجهی در خانواده Solanaceae دارد. به­دلیل مقادیر محدود این متابولیت­ها در ریشه و برگ گیاه در شرایط طبیعی و تقاضای زیاد صنعت داروسازی، استفاده از روش ریشه مویین برای افزایش تولید این متابولیت­ها اهمیت دارد. برای القای باکتری در شرایط آزمایشگاهی نیاز به کشت بافت و مراحل انجام آن می­باشد، اما امروزه روشی جایگزین و ساده به­عنوان روش تراریختی بدون استفاده از کشت بافت استفاده می­شود که نیاز به کشت بافت ندارد و می­تواند گیاه تراریخت با مقدار زیادی متابولیت ثانویه تولید نماید. در این آزمایش در محل گره اول گیاهچه تولید شده، اگروباکتریوم رایزوژنز سویه A4 از محل زخم به درون گیاه تزریق شد. 15 روز بعد ریشه مویین ظاهر و پس از رشد گیاه تراریخته در گلخانه، خصوصیات رشدی (حجم و مساحت ریشه و ...) اندازه­گیری و آنالیزهای فیتو­شیمیایی روی گیاهان تراریخت و شاهد انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. گیاهان تراریخته از لحاظ صفات زراعی مورد مطالعه طول ریشه (12/1 برابر)، حجم ریشه (2 برابر)، مساحت ریشه (49/1 برابر) نسبت به شاهد برتری داشتند. در نتیجه این بررسی فعالیت آنزیم کاتالاز و میزان فلاونوئید در گیاهان تراریخته نسبت به شاهد کمتر بود. نتایج همبستگی نشان داد آنزیم کاتالاز و میزان فلاونوئید با طول، حجم و مساحت ریشه همبستگی مثبت و معنی­دار دارند. بر اساس نتایج این پژوهش، روش تراریختی بدون استفاده از کشت بافت می تواند به­عنوان یک روش مفید در این گیاه برای افزایش ریشه مویین بدون افزایش در فعالیت آنزیم­های آنتی اکسیدانی معرفی شود.