جنس آژیلوپس (Aegilops spp.) به عنوان یکی از مهم‌ترین ذخایر ژنتیکی گندم به‌شمار می‌آید. در بین گونه‌های موجود در این جنس، گونه Ae. tauschii Coss. نقش مهمی در تکامل گندم نان دارد و علاوه برآن منبع غنی از ژن‌های مفید برای استفاده در برنامه‌های به‌نژادی مرتبط با بهبود تحمل به تنش‌های محیطی می‌باشد. در این پژوهش، تنوع ژنتیکی موجود در 48 توده جمع‌آوری شده از نواحی ایران و ترکیه با استفاده از نشانگرهای SSR مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس الگوی باندی مشاهده شده در مجموع 72 قطعه در مجموعه نمونه‌های ارزیابی شده تکثیر شد که تمامی آن‌ها چندشکل بودند. متوسط شاخص اطلاعات چندشکلی (PIC)، شاخص نشانگر (MI) و قدرت تمایز (Rp) به‌ترتیب برابر با 36/0، 66/0 و 89/1 بود. با توجه به نتایج به‌دست آمده از تجزیه واریانس مولکولی (AMOVA) مشخص شد بیشترین میزان تنوع ژنتیکی مربوط به بین جمعیت‌ها بود. بررسی پارامترهای تنوع ژنتیکی نشان داد بیشترین تعداد آلل‌های مؤثر (Ne)، شاخص اطلاعات شانون (I) و هتروزیگوتی مورد انتظار (He) مربوط به توده‌های ایران بود. با توجه به نتایج به‌دست آمده از تجزیه خوشه‌ای و تجزیه ساختار جمعیت مشخص شد الگوی توزیع نمونه‌ها در زیر گروه‌ها و زیر جمعیت‌ها از روند خاصی تبعیت نکرده که خود بیانگر سطح بالایی از تنوع ژنتیکی در ژرم‌پلاسم بررسی شده می‌باشد. به‌طورکلی بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش می‌توان اظهار داشت گونه Ae. tauschii می‌تواند به‌عنوان مرجعی برای یافتن آلل‌های مفید جهت استفاده و انتقال آن‌ها به ارقام اصلاحی مورد توجه قرار گیرند.