 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Sedaghat F,  Habibollahi H,  Safari Motlagh M R. Investigating the antimicrobial effect of Ginseng and Artichoke plant extracts and changes in sea enterotoxin gene expression in Staphylococcus aureus.  MGj 2025; 20 (1) : 5
URL: 
http://mg.genetics.ir/article-1-1816-fa.html   
                    
                    صداقت فاطمه،  حبیب اللهی هادی،  صفری مطلق محمد رضا. بررسی اثر ضد میکروبی عصارههای گیاهی جینسینگ و کنگرفرنگی و تغییرات بیان ژن انتروتوکسین sea در استافیلوکوکوس اورئوس.  فصلنامه علمی ژنتیک نوین. 1404; 20 (1) :47-57
URL: http://mg.genetics.ir/article-1-1816-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    گروه گیاهپزشکی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران 
                    
                    
                    چکیده:       (177 مشاهده)
                    
                    
                    با توجه به مقاومت روزافزون باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به آنتیبیوتیکها، پژوهشگران در پی یافتن داروهای جدید گیاهی بهعنوان جایگزین داروهای شیمیایی و آنتیبیوتیکها هستند. کنگر فرنگی و جینسینگ، گیاهانی حاوی ترکیبات فعال فنلی با خواص ضد باکتریایی میباشند. در این تحقیق از دو سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA) و حساس به سیپروفلوکساسین با مقاومت آنتیبیوتیکی چندگانه (سویه استاندارد ATCC25923 و سویه پاتوژن جدا شده از پوست بیماران) دارای ژن انتروتوکسین sea استفاده شد. آزمون ضدمیکروبی عصارهها بهصورت آغشتهسازی دیسکهای بلانک انجام شد و سپس حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصارههای جینسینگ و کنگرفرنگی مورد بررسی قرار گرفت و از غلظت SubMIC (µg/ml2500) این دو عصاره بهمنظور ارزیابی اثر تیمار عصارهها بر میزان بیان ژن انتروتوکسین sea استفاده شد. سپس استخراج RNA و سنتز cDNA انجام گرفت و در نهایت Real time PCR انجام و نتایج حاصل از آن تجزیه و تحلیل شد. نتایج انتشار دیسک نشان داد که عصارههای جینسینگ و کنگرفرنگی در سویههای استاندارد و پاتوژن دارای خواص ضدمیکروبی علیه S. aureus هستند و ترکیب این دو عصاره، هالههای عدم رشد بیشتری (mm20 در سویه پاتوژن و  mm19 در سویه استاندارد) ایجاد کرد. میزان MIC برای این عصارهها و همچنین ترکیب این دو عصارهµg/ml  5000 بود. تیمار سویه پاتوژن با عصاره جینسینگ، بیان ژن sea را به 8 درصد نمونه شاهد و با عصاره کنگر فرنگی به 60 درصد نمونه شاهد رساند. بیان ژن sea تحت تیمار توأمان هر دو عصاره به 3 درصد سویه بدون تیمار رسید. اثر عصاره جینسینگ بر بیان ژن sea در سویه استاندارد منجر به کاهش بیان تا حد 03/0 درصد گردید و عصاره کنگر فرنگی نیز بیان ژن sea در سویه استاندارد را کاملاً مهار نمود. بر اساس نتایج این تحقیق، عصارههای کنگرفرنگی و جینسینگ اثرات همافزایی داشتند و منجر به کاهش معنیداری (05/0 >p) در بیان ژن sea شدند. بنابراین عصارههای گیاهان کنگر فرنگی و جینسینگ با کاهش بیان ژن انتروتوکسین A میتوانند در کاهش توان بیماریزایی و تقلیل علائم ناشی از مسمومیت استافیلوکوکوس اورئوس تأثیرگذار باشند.
 
                     
                    شمارهی مقاله: 5
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشی کامل |
                    موضوع مقاله: 
                    
ژنتیک انسانی  دریافت: 1402/2/1 | پذیرش: 1404/4/30 | انتشار: 1404/7/15